''Yunanlısına Eros, Romalısına Amor dediler. Ikisini de Tanrı yaptılar aşkın başına... Tanrı olmak basitti de hiç gerçek olamadılar, Masal olmak çok koydu, gerçek olmayan Tanrı kırıntılarına.. Gün bitti değişti zaman. Ne Roma kaldı geriye ne Eski Yunan. Eros'tan biblo yaptılar, Amor'dan parfüm. Tanrılarılıklarını satıp ekmeklerini kazandılar.'' ''Aşk ateistti, çok geç anladılar.''

Tüm dünyanın ona ait olduğunu zanneden bir avcının hikayesi... Yalnızlığından güçlenen, karanlıkta avlanan, bedenini başkalarının acılarıyla besleyen bir sadist. Hüznün şarkısını fısıldayarak gelen bir Eylül... ~~ஐ ''Karanlığından ne zaman çıkacaksın?'' -Eylül ''Sen beni ne zaman çıkarırsan'' -Aslan ~~ஐ ''Güzel ve çirkinin gerçek hayata uyarlanmış hali gibisiniz'' -Çakal ~~ஐ ''Bu saflığın ve korkaklığın bazıları için paha biçilemez bir servet'' -Aslan ~~ஐ ''Sen en iyi, kötü kalpli adamsın'' -Eylül ~~ஐ ''Israrla kalbime kimseyi almayışımın nedeni neymiş?'' -Aslan ''Çünkü kalbin hayal kırıklıkları ve acıyla dolu. Oraya alacağın birini bunlarla ağırlayamazsın...''-Eylül ...adam acıyla güldü: ''Kalbim masanın üzerindeki bir fanusta. Ruhum uzun zaman önce vücudumu terk etti. Birini sevmek gibi bir derdim, isteğim ya da amacım yok''