Jedna mała zmiana, a znany świat rozpada się na milion kawałków. Zdradzony przez przyjaciół, skazany na odbycie lat wyroku za coś, czego nie zrobił. Genialny plan Dumbledore'a, który zniszczył jego życie. W ciemnej celi z reguły jest cicho, nie licząc szeptu Voldemorta karmiącego Harry'ego kłamstwami i rozpaczliwych błagań młodego czarodzieja cierpiącego za błędy innych.

Znali się od tej przeklętej piaskownicy, gdy liczyło się jeszcze, kto ma lepszą łopatkę. Jakimś dziwnym trafem zaprzyjaźnili się i w tym stanie wytrwali. Tylko, czy to, aby na pewno była zwykła przyjaźń? ©i_feel_so_stupid, 2019. *Malunek z okładki to nie moja własność. Autor: Malcolm T. Liepke.

Star widocznie miała dość wybuchowej natury demona i po spektakularnym zerwaniu, postanawia wrócić do rodziców na Mewnię na kilka dni. W zaistniałej sytuacji Tom postanowił nauczyć się panować nad agresją, jednak wiedział, że nie obejdzie się bez pomocy ludzkiej istoty, która najlepiej zna się na uczuciach. Aby dostać od dziewczyny kolejną szansę, zawiera umowę z Marco - od tej chwili chłopak zobowiązuje się do bycia terapeutą demona. Jak długo Tom wytrwa w swoim postanowieniu i czy po drodze nie zmieni może zdania z kim chciałby się spotykać, wyniknie później.

Sean Morris jest zwykłym, biednym chłopakiem. Pewnego dnia zostaje on pobity i zabrany na statek najgroźniejszego pirata w historii. Jednak on i jego załoga okazują się zupełnie inni niż chłopak mógł się spodziewać. Jak zmieni się jego życie podczas kilkumiesięcznej podróży Pieśnią Syreny? *Opowiadanie zawiera wątki homoseksualne, nie lubisz nie czytaj*

"Mam wrażenie, że coś tu nam siada na łby. Jakbyśmy byli ciągle naćpani adrenaliną, niewyspani i przetrenowani... i dlatego wszystko robi się jakieś ostrzejsze, bardziej intensywne. Może to przez to? Może jesteśmy tylko napaleni, spizgani zmęczeniem, przegrzani po treningach, nie wiem. Ale jak na ciebie patrzę, ziomo... to nie mam pojęcia, czy to tylko ja tak mam." tylko Bromance może być wieczny.

Nie jest łatwo, gdy twoim klanem rządzi idiota. Nie jest jeszcze łatwiej, gdy mimo że jest się jedynym, najniższej postawionym wampirem, trzeba wszystko ogarniać i to dodatkowo z ukrycia. A najgorsze jest to, że mimo XXI wieku nadal toczyło się walki z wilkołakami. Jedni i drudzy to bezmózgie kreatury, walące się po mordzie z byle powodu. Niestety, przez swój błąd wpadłem na alfę, który podjął się próby udowodnienia mi, że nie wszyscy są takimi idiotami. Albo może wręcz oboje nimi byliśmy? nr. 1 w "bl" nr. 1 w "homo" nr. 5 w "boyxboy" ~07.05.2020 r. Serdeczne podziękowania @_Evelyn_White_ za znów cudowną okładkę A także dziękuję @i_gusia za inspirację do powstania tego opowiadania

Jessie ma przyjaciela i mnóstwo klientów. Ma siniaki na plecach, blizny i złe myśli. Rowan ma pustkę w sercu, talent i skłonności do szantażu. Obydwoje są tak potwornie skrzywdzeni i przestraszeni, że na chwilę zapominają, że powinni się nienawidzić. Historia o malarzu który znalazł inspirację w dziwce i o dziwce, która znalazła w malarzu coś zupełnie innego.

[Pierwszy tom! Każdy tom opowiada o innych bohaterach.] "Ashkore to dwudziestosześcioletni mężczyzna, który żyje wraz ze swoim kotem i... pisze książki. Autor bestselerów pracuje pod kryptonimem, by móc spokojnie obserwować otaczający go świat i tworzyć na jego podstawie swoje dzieła. Tak, właśnie dlatego zdecydował się opiekować piątką dzieci pewnej rodziny. Tak jak przypuszczał, to właśnie ten najstarszy sprawi mu najwięcej problemów, a może będzie jego największą aspiracją? Obaj mają dwa różne poglądy na świat, dwa różne tryby życia. Selekcja naturalna; powinni siebie nawzajem nienawidzić. I nienawidzą." [ Zakończone - ✔ ] Uwaga! Występuje spora różnica wiekowa! ______________________________ Opowiadanie jest mojego autorstwa i zabrania się kopiowania treści bez zgody autora! ©awenaqueen 2019

"Dorian... Doriana zawsze wszędzie było pełno. I to, że akurat wtykał nos w nie swoje sprawy nie miało dla mnie wielkiego znaczenia, bo czasami mi się wydawało, że w przypadku Doriana wtykanie nosa w nie swoje sprawy było wręcz cechą wrodzoną. Tak samo jak gadulstwo i ten nieszczery uśmiech, którym obdarzał mnie za każdym razem, gdy ewidentnie coś mu się nie podobało lub nie zgadzał się z moją decyzją, ale próbował to ukryć. Skąd wiedziałem, że był nieszczery? Bo był prosty. Dorian w chwilach szczerości uśmiechał się niekontrolowanie i niesymetrycznie. Mogłem szczerze stwierdzić, że wtargnął do mojego życia i obrócił je o dobre sto osiemdziesiąt stopni. Ale nie byłem zły, naprawę... Zważywszy na to, że to ja sam otworzyłem przed nim furtkę, nie wiedząc w co się pakuję. - Dorian - wypowiedziałem jego imię, w momencie, gdy wszedł do salonu. Gdyby było to pytanie, pewnie określiłbym je retorycznym, bo nie czekałem na żadną reakcję. Po prostu chciałem utwierdzić go w przekonaniu, że go zauważyłem oraz aktualnie obserwuję. Chłopak mimo to dygnął teatralnie, jak zwykle wprawiając mnie w dobry nastrój. - Nie widać dzisiaj gwiazd... - Bo jest zachmurzone niebo - zauważyłem, przysiadając na dwuosobowej kanapie. Dorian podszedł do szyby rozciągniętej na prawie całej długości ściany. Po chwili przystawił do ust kieliszek z winem i wziął jeden łyk, ani przez chwilę się nie krzywiąc. - To niedobrze... Bardzo lubię oglądać gwiazdy z twojego salonu - uśmiechnął się. Jednostronnie." _________________________________________ 🌹On - najprawdopodobniej był nieplanowany. 🌻On - był planowany z kilkuletnim wyprzedzeniem. 🌹Nie chce, aby ludzie się do niego przywiązywali. 🌻Jest zbyt sentymentalny, aby się do tego przyznać. Może zawierać treści +18. 🌹Praca bierze udział w Turnieju Osobliwym 2020 organizowanym przez @BractwoOs🌹

Drarry talksy z uniwersum Harry'ego Pottera (trudno, by z innego...) ¡UWAGA¡ -postacie wykorzystane w tej książce należą do J.K.Rowling, nie do mnie -talksy nie należą do mnie, są przeze mnie znalezione w odmętach Instagrama i przeze mnie przetłumaczone -związki homoseksualne (duh) (-obrazek z okładki - i te w rozdziałach! - również nie należy do mnie)