Poetycki zapis rozważań i refleksji nad codziennością, choć może w nieco niecodziennym ujęciu. Staram się zachować ostrożność w stawianiu pytań, na które zwykle nie potrafię (lub perfidnie nie chcę) udzielić odpowiedzi. Ale czasem mi się wymknie. Cóż, świata i tak nie zbawię...

Do istniejącej tylko dla mnie, choć mnie samemu niezbyt dobrze znanej, mieszkającej razem ze mną, choć nie wiem tak naprawdę gdzie, zjawiającej się na swoje własne życzenie i (zazwyczaj) ignorującej całkowicie moją wolę. A i tak potrafiącej (jako chyba jedyna) spełnić moje najskrytsze marzenia - te, o których nawet sam nie wiem. Teraz próbuję je opisać...

Klasycyzujące w swej formie liryczne ujęcia ulotnych spostrzeżeń tego, co prawie niedostrzegalne. Inspirowane swobodnymi rozważaniami na tematy bliskie codzienności, ale ujmowane w taki sposób, aby zaskakiwać nawet twórcę (a może właśnie szczególnie jego).

Cykl sonetów, który stanowi próbę literackiego ujęcia koncepcji poznania świata i jego odzwierciedlania w wyobraźni poety.

Kto powiedział, że antyczne historie muszą zawsze kończyć się tak samo? Zresztą i początki niekiedy potrafią zaskoczyć samego autora. A co do środków, no cóż... Uświęci je cel - w końcu "bogów" tam zawsze mieli w nadmiarze. Efekt (być może) taki, że Homer by się uśmiał, ale co tam - jakoś trzeba się spróbować zapisać w "pantalonie sławy".

W próbach zaistnień obserwowane treści zmywalne*. Formy różne: niekiedy dziwne, a czasami konwencjonalne. ----------------------------------------------- (*) Używać substancji na bazie wody i/lub acetonu. Niedopuszczalne stosowanie alkoholu!

Nie zawsze jestem skłonny przyznać, że wszystko, do czego przyznaję się tutaj, przyznaje mi nieznane nikomu przymioty, przy względnie zarazem znanych przedmiotach i podmiotach (szczególnie tych lirycznych).

Zbiór sonetów, utrzymanych w formie raczej nadal dość zachowawczej, powiedziałbym - klasycyzującej (w zamyśle autora). Refleksje na tematy, które najbardziej mnie poruszają, inspirowane zarazem banalnymi niekiedy (w sumie, chyba nawet zazwyczaj) spostrzeżeniami z codzienności oraz wszystkimi skojarzeniami, jakie przychodzą mi do głowy, choćby najdziwniejszymi. Czasem z elementami moralizatorskimi, aby zrealizować zamiar zawarty w drugiej części tytułu.

Czasem wyśpiewać, czasem wykrzyczeć - na tyle głośno, by samego siebie usłyszeć chociażby.

Próba spojrzenia na świat okiem "podmiotki lirycznej".