|Tamamlandı.| "Acıdan bir dağ olduk." dedim sessizce. Gözlerini yumdu ve avucuma ufak bir buse bıraktı. "Nasıl atlatacağız?" diye yineledim, az önce sorduğu soruyu. Bilmiyorum dercesine dudak büktü. "Yan yana?" Sorunun anlamını anlamasını bekliyordum. Bundan sonra beraber mi olacaktık yoksa ayrı mı anlamına getirmiştim. Gözlerini kıstı ve alt dudağını dişlerinin arasına aldı. Evet demesini her şeyden çok istiyordum. "Yana yana." dedi, çarpık bir gülümsemeyle. Derin bir nefes aldım ve hızlıca kafamı salladım. Bu birbirimize yenilişimizin kaçıncı keziydi?

Hafifçe kıkırdadı. Ve ben o an hep hayalini kurduğum bir şeyi yaptım. Gülüşünden öptüm. Gözlerini örttü ve sol gözünden bir damla yaşın süzülmesine izin verdi. "Özür dilerim lan, çok özür dilerim." dedi ve yumduğu gözlerini açarak yüzümü elleri arasına aldı. Özür dileyerek geçiyor muydu? "Senden kurtulmak istedim çünkü beni dağıttın. Bir erkeğe karşı bir şeyler hissetmemi sağladın sonra ise o hisleri tek tek aldın benden. Sen de masum sayılmazsın Esved. İkimizin de yaptığı hatalar var ve şimdi de bu hataların bedelini ödeyeceğiz. Birlikte?" Kafamı gökyüzüne doğru çevirdim ve derin bir nefes çektim içime. Haklıydı, bu hikayede iyi adam yoktu. "Birlikte." diye fısıldayarak onayladım onu. O çaresi olmayan bir uyuşturucuydu. Ve ben de ona bağımlıydım.

"Ee, işe alındım mı?" diye sordum rahat bir tavırla. Alt dudağını dişlerinin arasına aldı ve burnundan sert bir soluk verdi. "Artık benimlesin." dedi ve önüme kağıt parçalarını uzattı. Bunlar sözleşmeler oluyordu. Başarmanın verdiği rahatlıkla gülümsedim ve uzattığı kalemi elinden aldım. Bundan sonra sevdiğim adamı koruma görevi bana düşüyordu ve ben bunu layığıyla yapacağıma adım gibi emindim. İsmimin yazılı olduğu yere imzamı attım ve yeni hayatıma kısık bir sesle merhaba dedim.

"Serter, ne olursun eski haline dön." diye mırıldandım çaresizce. O böyle iyi hallerini bana gösterdikçe canım yanıyordu. Eski sert ve acımasız Serter biran önce gelmeliydi yoksa ikimizde mahvolacaktık. "Bize yaptıklarının hesabını alacağım onlardan, şahidimsin." Sertçe bir yutkunuş boğazımda yer edenirken belimdeki ellerini tuttum ve destek olurcasına sıktım. "Şahidinim." diye mırıldandım ve hafifçe gülümsedim. Sırtıma değen belli belirsiz dudaklarını hissetmiştim. Beni yaramdan öpen bu adam dünyadaki her şeyimdi. Kardeşim, en yakın arkadaşım, abim... En büyük düşmanım. En önemlisi ise kavuşamadığımdı.