Her gittikleri okuldan atılan üçüzler çok zengin bir ailenin güzel kizlarıydı.Ateş😈 Doğa😴 Toprak😇 ASYA'lar.

Onsuzluk en büyük acıdır.

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Kadın haklıydı. Adam aşık. Kadın kızgındı. Adam pişman. Anlatmamanın imkansız incelikteki engeline öyle takılıp kalmıştı ki adam,kadın sustu sitemsiz,o bekledi çaresiz... Kadın mağdurdu. Adam mağrur. Sonra gece oldu. Zaten ne olursa olsun bi şekilde gece olur. Adam tek bir güzel sözle bütün yalnış anlamları sağlatacak. Umrunda değildi adamın haklı olmak ya da olmamak. Adam sadece seviyor... Adam bekliyor... Çaresiz... Adam aşık. Kadında ihtimal .... Kadın haklı... Adam aşık....

Sima haytında bir çok kişiyi kaybetti. O an yanında sadece bir arkadaşı vardı Aleyna. Sima hastanede bir doktoruyla tanışmıştı Tolga. Ona aşık olduğunu sanmıştı Sima. Tolganında ona ama taki Tolgayı bir kızla onun hakkında kötü konuşmasını ve kızla öpüşmesini görene kadar. Ve asıl oyun o zaman başlıyordu. Sima kendini bir arabanın önüne atıp hafızasını kaybedene kadar... "Kapanına hoş geldin güzelim." ********* İlk yedi bòlüme kadar Sima ve Tolganın gerçekten aşk yaşadığını sanabilirsiniz ama bunların hepsi Tolga Simaya acılarını unutup terk etmekti. Ama planı ters teptti. Çünkù intikamı çok.kötü olacak ama belki.....???? ************ HAYAT BİR MASAL GİBİ BAŞLAR. YAŞANDIKÇA ROMAN, ANLATTIKÇA FIKRA. SONUÇ MU? HEPSİ ... ********** Arkadaşlar ilk yedi bölümü kısa yazdım çünkü asıl oyun Sima için sekizinci bölümde başlıyacak... ********** Sekizinci bölüm itibariyle sizi uzunn bölümler ve maceralar bekliyecek... ********* Sima Aleynayı bulucak...

Bir varmış bir yokmuş, evel zaman içinde kalbur zaman içinde güzeller güzeli ama bunun farkında olmayan bir kız varmış.Bu kız siyah uzun düz saçları, umudun rengi masmavi gözleriyle, endamı dilere düşmüş fiziğiyle aşıkların bile aklını alırmış ama velakin çok umutsuz bir kızmış.Bu kızın tek varlığı kardeşi Hayat'mış.Ama aç gözlü kargalar kardeşinide elinden almış ve bu kız o gün kardeşi üzerine yemin etmiş kardeşini ondan alanı bulacak ve kardeşinin intikamını en kötü şekilde alacakmış.Bu arada bu kızın adı ELİSA ARAF ' MIŞ......

"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."