Bazen çok sevmek lazım bazende çok severken vazgeçmek.

Gözlerinin derinliğine bakıyordu Amar. Onu incittiğini biliyordu. Belki de kendisini bırakacağı için asla affedilmeyeceğini düşünüyordu.Kulağına doğru yumuşak bir tonla fısıldadı. '' Divya...Eğer beni hissetmek istersen bir gece yarısı, odanın tüm pencereIerini aç ve içine derin bir nefes çek biIki içine çektiğin her nefeste beni tadacaksın.'' elliyle ikiye ayrılmış olan yumuşak saçlarına dokundu ve alnındaki teri sildi ve her zaman yaptığı şeyi yaptı ona sevgiyle gülümsedi ...Ama Divya sadece kahroluyordu Kendi de bu duruma kahroluyordu, ama göstermek istemiyordu. Çünkü ozaman bırakmak daha zor olacaktı...

İstanbul bir bAŞKa

Aşk bu muydu? Kalbe acı vermekten ibaretmiydi ? Belki de mutluluk çok uzağımızda ya da değil açığa çıkmak için sadece zamanını bekliyor olabilir bunu görmek için birazcık sabır ve bolca dua 🤗🙏

Karanlıklarda kaybolurken ruhun Gözlerin dalarken boş duvarlara Sessizliğe gömülürken bedenin Beni özleyeceksin Bir ses gelir ansızın kulağına Bedenin ürperirken bir anda Gecenin karanlığı çökerken üstüne Beni özleyeceksin Bir yanın susarken Kendini kaybettiğinde bu şehirde Zaman geçmek bilmezken Beni özleyeceksin

11 Top tips and tricks to get the most out of Wattpad! From a Watty Award winning author with over 30 million reads online.

Mitolojide kelebek ateşi simgeler, ateşe koşan pervane böceğinin yanıp ateşle bağdaşmasıdır. Eski Yunan'da ise ruhun beden üzerindeki etkisini ve bu etkinin yarattığı büyük değişimleri simgeler. Mavi kelebek, saf ruhu simgeler. Bu, monoton hayatını sürdüren sıradan bir insanın hikayesi. Bu, o sıradan insanın hayatının bir anda nasıl değişebileceğinin hikayesi. İnançlarınızı sorgulayın. Çünkü en büyük maceralar en akıl almaz şeylere inanmakla başlar.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Gıcık olduğun biri mi var ? Birisi sana laf sokup ortada mal gibi Kalmamak için bu kitabı sende okumalısın 💦 İnternetten bulduğum Kapak Laflar 🔫