Kaybolmuş hayatımın ilk ipucusu gibiydi. Onunla yavaş yavaş hayatımı bulurken aşık olmamam elde değildi. Gamzesini takip ettim. Ellerinin sıcaklığını, dudağındaki hiçbir benzetme yapamadığım has tadını ve de beni cennetle cehennemin arasında yolculuğa çıkaran sözlerini takip ettim. ''Benim ilacım olursun sanmıştım ama şimdi anlıyorum ki benim zehrimsin. En güzel zehrim.''

Baran sinirle saçlarını karıştırmıştı. Nasıl olurda düğünden bir hafta önce evleneceği kadının kaçmasına izin verebilmişti? ''Şimdi ne yapacağız Baran?'' Ali sorduğunda bu sorunun cevabı Baran'da olmadığı için bağırmıştı. ''Nereden bilebilirim?!'' Ali ve Baran kavga ederken kapı hızla açılmış ve dikkatler o tarafa çekilmişti. ''Onu buldum!'' Kapıda heyecanla elinde telefonla duran Egemen hızla Baran'ın yanına gitmiş ve telefonu ona doğru uzatmıştı. ''İşte burada.'' Baran telefonun ekranına bakarken sinsice sırıtmıştı. ''Benden kaçabileceğini mi sanmıştın küçük hanım?'' Baran rahatlıkla arkasına yaslanırken fark edemediği bir şey vardı. Kamera kayıtlarında gördüğü kişi yakında evleneceği kişi değil, sadece ona çok benzeyen birisiydi... ------- Arkadaşlar bölümler yeniden düzenleniyor. 2016 da yazdığım yazı betimlemelerinin neredeyse hepsini değiştiriyorum. Bu yüzden okurken kafanız karışabilir. Tavsiyem düzeltildikten sonra okumanız. Bu yüzden önce Secret Crush isimli kitabıma başlayabilirsiniz. Teşekkürler 🙏🏻 Düzenlemeye Başlama Tarihi: 30.01.2023 Tahmini Düzenlemeyi Bitirme Tarihi: ??.02.2023

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık onun elindeydim. O benim hayatımı... Ben ise onun bilmeden hayatını değiştirmek üzereydim... ☆☆☆ "Bundan Sonra Sen BENİMSİN..."dedi... Ama o da farkında değildi. Bu AŞK onları ya VAR edicekti. Ya da YOK edicekti... PEKİ ONLAR HANGİSİNİ SEÇİCEK... ♡♡♡

TÜM HAKLARI SAKLIDIR © "Ölüm, bedenin uykusu ruhun özgürlüğüdür. " ------ İçlerinde vuku bulan duygular arasında ezilip giden hayaller ve onların bi çare, mahçup ve mahzun olan mazlum dostları... Acı, kaybetme ve olgunluk arasında, acımasız hayatın bataklık misali içine çektiği dünyanın ortasında ayakta durmaya; düşmemeye, kalkmak için hamle yapmaya çalışan küçücük bedenlere sahip koca yürekli insanlar... Onlar Türklerin "Sefiller'i..." - - - - Siz henüz çocukken, aileniz gözünüzün önünde katledilse ne yapardınız ? Yiğit 11 yaşındayken ailesinin öldürülmesine gözleriyle şahitlik eder. Bundan sonraki hayatında ise katili bulmak için intikam yemini edecektir. Katili bulma pahasına, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı tehlikeli bir dünyaya adım attığında ise genç adamı umut dolu karanlık bir yolculuk beklemektedir.

Bir adam tanıdım. O benim aydınlığım oldu. En çaresiz anımda, geçmişin gölgesi altında ezilen ruhumu oradan kurtardı. Yürek acıdan başka tüm hislere yabancıyken, yaşayan bir ölü yeniden canlandı. Gülümsemeyi öğrendim. Çekilen onca acıya rağmen gülümsemem gerektiğini. O adam Baran'dı. Nefret duyduğum şehrin sokaklarında çıktı karşıma. Gözlerinin rengi kadar tuhaf ve karışıktı. Elimden tuttu. Beni bir enkazdan ayağa kaldırdı. Tüm hislere yabancı olan yüreğime dokundu. İnanmak istemedim. Birini sevebileceğime, benimde bir yüreğimin olduğuna, onun benim her şeyim olacağına inanmak istemedim. Belki de korktum. Annemin ardından onunda gideceğini düşündüm. Aramıza mesafeler ördüm fakat o mesafelere fazla dayanamadı. Ben uzak kalmaya çalıştıkça yakınlaştı ve yıkılmaz sandığı duvarları yerle bir oldu. Büyük bir boşluk açıldı. Tüm engeller o boşluktan içeri sızdı. Geçmiş açığa çıktı, gelecek kalan son umudu da öldürdü. Artık kendimizi savunabileceğimiz bir cephemiz yoktu. Sadece birbirlerine ihtiyaçları olduğunu düşünen iki beden ve kaybedenlerin yazıldığı bir hikaye vardı. Bu, bizim hikayemiz. Bu, bizim yangınımız. Ve bu bizim ilk kaybedişimiz değil. ❁ ❁ ❁ ✓ Hikaye yazarların izni olmadan başka bir yerde paylaşıldığı veya taklit edildiği taktirde yasal işlem başlatılacaktır! ✓ ©Tüm Hakları Saklıdır. ✓ NAZİN isminde yayınlanan ilk ve tek kitaptır!

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Gözleri boş evin seramik zemininden ayırıp, karşısındaki adama bakmayı reddediyordu. Her an akmak için bekleyen dolu gözlerini, karşısındaki soluk mavi gözlere dikmeyecek, bu zayıflığını göstermeyecekti. Ne zaman bu kadar zayıf bir kız olmayı becermişti?! Onca yaşadığı şeyleri arkasında bırakırken ağlamayı da aralarına sıkıştırarak, tarihin tozlu raflarının en derinliklerine göndermemiş miydi? Bunca yıl ağlamayı unutmuşken, nasıl olur da onun yüzünden bu hale gelebilmişti? 'Ağlama her gözyaşına ölürüm' diyen adam nasıl bu kadar ağlamasına neden olabilirdi ki? Boş evde saatlerdir, hiç konuşmadan geçmişi düşünerek oturdu. Az değil 7 yılı gerisinde bırakmıştı. Umutları, hayalleri, geleceği, kalbi.. Altında bacaklarını sımsıkı saran pantolon ve üzerinde kalçasına kadar inen t-shirte rağmen kendini çırılçıplak hissediyordu. Bundan sonra hep böyle mi hissedecekti; cevabını bilmeden oturmaya devam etti. Gözlerini yumup başını kaldırarak yaslandığı duvara dayadı. Karşısındaki duvara yaslanmış adamın soluk mavi gözleri ile kendisine baktığının bilinciyle konuşmaya başladı. "Bazı erkekler güzel bir sevişmenin sonunda kadınların yaşadığı en iğrenç şeyi bile unutacağını sanıyor. Ne acı değil mi? Bunları onlara biz hissettiriyoruz." Gözlerini açmayıp sımsıkı yummaya devam ederken, acı bir gülümseme belirdi yüzünde, akan iki damla gözyaşıyla. Gözlerini açıp karşısındaki soluk mavi gözlere bakarak "Daha acısı ne biliyor musun?" dedi acı acı gülerken. Soru dolu gözler kendisine bakarken, elleriyle gözyaşını sildi. Aldığı nefes kendisine yetmiyormuş gibi daha derin bir nefes çekti içine. "Güzel bir sevişmenin sonunda kadınlar her şeyi unutuyor."

Duyuyor musun? Sallamayı bıraktığın beşikte ağlıyor ölüm. (Bölüm sayısı sizi korkutmasın, iki seri (1 ve 3) aynı hikâyede yayınlanıyor.) 1. Seri Ölümün Elçisi 3. Seri Azrail'in Gölgesi bu serinin içinde yayınlanmaya devam ediyor. Cennetten cehenneme kovulan bir melek ve ona aşık olmak üzere olan bir zebani. Ölüm emri verilen bir masumiyet ve onu ilk kez gören ölüm meleğinin emre ihaneti. ''Öyle bir Kara ki; Siyaha İhanet! Söylesene, sen kötülüğün hangi tonusun?'' O, geçmişinin tuttuğu bir kiralık katildi. Ve geçmişi; 'Hesabını sor.' diyordu. 'Canının yanması dininceye kadar, hepsinin canını al!' Yağız Kara, beklediği yılların acısını almaya geliyordu. Ama habersizdi, onu bekleyen tüm planını değiştirecek biriydi. İçinizi ürpertecek kadar gizemli olan bu adam, tek bir amaç güdüyordu. Hayatının tek bir amacı vardı ve bu amaç birçok kişiye mezar olacaktı. Dar bir sokakta buluşan o gözler, onun kalbini yerinden oynatacak kadar, daha önce hiç hissetmediği kadar sıcak gelmişti ona. Kendinden bir haber olan o genç kızın karşısında beklediği dakikalar ona asırlık gelmiş, çok kısa bir süre içinde olsa hissetmişti; o çok özlediği ılık esintiyi. Kalbine değen bu ılık esinti kızın bindiği o mavi araçla buzdan kazıklara dönmüş, kalbine saplanmıştı. Ve genç adam uzun bir zamandan sonra ilk defa hissettiği bu sıcaklığı unutmayacaktı, kalbine saplanan ılık rüzgarın buzları eriyerek kalbine akacaktı. Ve o benimsediği soğuğu yaşarken, kalbi yanacaktı. ''Cehennemime hoş geldin, çocuk.'' İlk yayınlanma tarihi: 24 Mart 2015 © Tüm Hakları Saklıdır. Kopyalanıp, üzerinde başka bir işlem yapılamaz.