seni sevmek savaşa gitmek gibiydi, asla aynı geri dönmedim. - warsan shire *Gerçekler ile birebir ilgiler aramayın.

-KÜFÜR İÇERİR . . . . -HOMOFOBİKLER LÜTFEN UZAK DURSUN! . . . . Bu ilk hikayem. Daha doğrusu (girl×girl) konulu yazdığım ilk hikayem. Umarım beğenirsiniz. İyi anlaşalım. Bu hikayemde bazı bölümler smut olucak. Rahatsız olacaklar için o bölümün başında kısa bir not yazıcam. İsteyenler okur zaten. İyi okumalar.:))

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

"Düşünsene yanımda yürüyordun Milena. Yanımda yürüyordun, inanabiliyor musun ?"

❝Küçüklükten bu yana, her zaman hayatımın yaşadığımdan çokta farklı olamayacağını düşünmüştüm. Ailem her zaman paramparça ve toplumun alışılagelmiş aile yapısından farklı kalacağını sanmıştım. Benimde sonumun bu şekilde kalacağı, babam gibi hiçbir zaman doğru düzgün bir meslek sahibi olamayacağımı sanırdım. Şu an bile anneme olanlar konusunu sindirememiş ve hala konuşmamak için saklanır hale gelmiştim. Bazıları her ne yaşamış olursa olsun sürmüş oldukları hayattan daima umut beklerlerdi. Onlara göre umut olmadan yaşamı sürdürmek imkânsızdı. Bana göre bu tam tersiydi. Ben hayatın en kötü taraflarını yaşamış kızdım. Dünyanın en karanlık tarafında kalmıştım. Benim olduğum tarafta umut yoktu, sevgi yoktu, aile yoktu. Sefillik vardı, cinayet vardı, alkol vardı. Kötü insanlar her tarafımdaydı, en yakınımdaydı; babamdaydı. Sanırım bu kısımdan asla bahsetmedim. Bu bataklıktan kurtulup, dünyanın en aydınlık tarafına birden ulaşmıştım. Hemde hiç tanımadığım bir adam tarafından. Beni köhne mahallemizin, köhne olan bir marketin kasiyerlik kısmından alıp spot ışıklarının altına yerleştirmişti. Ben hayattan bir umut bile beklemezken, hayat bana bir mucize vermişti. Ve bana verilen bu mucizeye sıkıca tutunmaya çalışırken kendi umudumuda kendim yaratmıştım. Mutlu olmaya ant içtiğim zamanların içine dünyaca ünlü bir yıldız girivermişti. Öyle güzel sevmişti ki, ikinci mucizem de O oluvermişti. Harry Styles. Hayatımın Aşkı. Tüm oluverenler de bizim hikâyemizdi işte. ❞ #Wattys2016 | Gizli Cevherler #onedirection kategorisinde #1 numara! #adventure kategorisinde #1 numara! #harrystyles kategorisinde #1 numara! #selenagomez kategorisinde #1 numara! © Tüm hakları saklıdır.

Dünyadaki en tehlikeli yer zihin, en ölümcül zehir ise düşünceydi. Her an düşüncelere esir olanlardı onlar. Onlar bakanlar değil, görenlerdi. Düşüncelerine yenilenler, zihinlerindeki altın kafeslere mahkum olanlardı. Onlar Düşünce Mahkumuydular. Farklıydılar ve bunu biliyorlardı. *Bölümler finalden sonra düzenlenecektir.

Aslında bu çocuğun çok iyi bir oyun arkadaşı olacağını ve benimle çok güzel oyun oynayacağını bilmiyordum. Tabii yıllar içinde benim ilk ve tek aşkım olacağını da.

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

DÜZENLENDİ! "Basat..." diye inlerken ellerimi tam başının olduğu noktada tişörtümün üzerine koydum. Başını kalbimin üzerine koyduğunda altında kıpırdandım. Karnımdan garipten sesler gelmeye başlamıştı. Bedenim çöküyordu sanki. Tüm uzuvlarım uyuşurken kalbim isyan ediyor, bunu kaldıramadığını bağırıyordu. Sanki Basat'ı itmek ister gibi, hızlı hızlı çarpıyor, göğüs kafesimi delme pahasına yukarı doğru sertçe vuruyordu. Beynim ise düşünmeyi bırakmış, sıcak başın keyfini çıkartmaya başlamıştı. "Basat..." diye mırıldandım tekrar. İki gözümden birden iri taneler yuvarlandı, kulaklarımı sıyırıp yastığa döküldüler. Bir öpücük daha indi kalbim üzerine. Hıçkırdım. "Şşş..." Sıcak nefesi tenimi kavurdu. Başını tişörtümün yakasından çıkarttığında tişörtüm göğsüme kadar açılmıştı zaten. Yüzü yüzümün hizasına geldi, eli önce gözlerimdeki yaşları nazikçe sildi, sonra saçlarım arasına daldı. "Özür dilerim." diye mırıldandı. Şimdi ikimizin kalbinin atışları birbirine karışmıştı sanki. Sol tarafımda kendi kalbimin çarpıntıları, sağ tarafımda göğsüme baskı yapan onun kalp atışları... Ağzımı açtığımda lafları ağzıma tıktı. "Çok, çok özür dilerim." Burnunu burnumun yanına, alnını alnıma yaslayıp gözlerini gözlerime dikti. Titreyen dudakları çok ufaktan dudaklarıma temas edince gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Onu durdurmak istedim ama konuşamadım. Kendini kasa kasa, dünyanın en güzel bahçesine doğru çekti beni. Şimdi dudaklarımdan biri dudakları arasındaydı. Kısa sürdü ama mükemmeldi. Çekti dudaklarını, gözlerini araladı. Usulca fısıldadı. "Yeniden benim kibritim ol. Bir daha asla sönmene izin vermeyeceğim. Söz veriyorum, Barış."