ArYa (Ezik Kızın Değişimi) adlı hikaynin 2. Kitabıdır. Ve devamı niteliğindedir. Önce ilk kitabın okunulması önerilir. ********** Kalbime bir hançer gibi saplanan gerçeklerin baş kaldırdığı yerden bakıyorum şimdi hayata. Bu boşvermişlik hissi benim değil. Ne zaman gönlüm ayrılığa düşse, peşinden gelen adım sesleri benim değil. Bu ağlayan gözler, titreyen eller benim değil. Yine ve yeniden düşüncelerimle boğuşurken, kapının açılma sesini duyunca derin bir nefes alarak başımı o tarafa doğru çevirdim. Bu sefer annemdi gelen. "Nasılsın güzel kızım?" diye sorunca tebessüm etmeden yapamadım. Daha nasıl olabilirim ki? "Boşlukta hissediyorum kendimi. Yine." diye cevap verdiğimde, buruk bir şekilde gülümsedi. "Çok sevdin dimi? Gerçekten çok sevdin..?" diye sorarcasına konuştuğunda önüme döndüm hemen. Cevap vermedim. Ama annem cevabını çoktan almıştı. "Onu unutmak için ne yapmalıyım?" diye sordum. Aynı zamanda da başımı kaldırıp ona bakmıştım. Sonuçta annem benden daha tecrübe kazanmıştı. Zamanında onu da bırakan, babam değil miydi sonuçta? Durumlarımız aynıydı. Nasıl katlandı bu acıya bilmek istiyordum. Bana bir süre hüzünle baktıktan sonra; "Kendini binlerce parçaya böl, hepsinden tek tek temizle ve sonra da yeniden birleştir." diye cevap verdiğinde, hafiften kaşlarımı çatarak düşünmeye başladım. Ardından gözlerimi tekrar annemin gözleriyle buluşturup; "Ama bu imkansız." dedim. "Biliyorum." dedi annem hüzünlü gözler eşliğinde. "Unutmak da öyle."

Yazdığınız hikayenin en zor kısmı karakterlerin resimlerini bulmaktır.Burada size birçok karakter önereceğim istediğiniz şekilde kullanabilirsiniz😋

Her kötü sever,her kötü ağlar,her kötü vazgeçer. Önemli olan dik durmaktır. Yıkılmamak. Sadece ona bir şey söylemek için gitmiştim evine. Kapıyı çalmak beni çok korkutuyordu. Beni pek sevmiyordu ama çalmak zorundaydım o kapıyı. Yoksa asla düzeltemezdim. Zamanla açtığım yaraları. Ne kadar beni rezil etsede, bağırsada, nefret ettiğini söylesede. Bu son kez karşısına çıkışımdı. Kapıyı çaldım. Evet gerçekten çaldım. Kapıyı açmak için attığı her adım korku hücrelerimi besliyordu adeta. Nefesim kesiliyordu. Kapıyı büyük bir sinirle açtı. Beni görmeyi beklemiyordu sanırım. "Yine neden geldin?" Konuşamıyordum. Öylece bakıyordum sadece . "Su ne istiyorsun. Yeter artık." Ateş ağlıyordu. Evet gerçekten duygusuz biri olarak sandığım kişi ağlıyordu. "Ateş... neden... Neden ağlıyorsun?" Dedim yalnızca. Gözlerime baktı. Mavi gözleri buğlu buğlu bana baktı. Elimi tuttu kalbinin üzerine koydu. Deliler gibi atıyordu. "Su anlamıyor musun? Sen yanımdayken ben değişiyorum... değişmek istemiyorum su. Ben... ben ... sana karşı bir şey hissetmek istemiyorum." Elimi hızlıca kalbinin üzerinden çektim. Ben de ağlıyordum. Ateş beni neden sevmiyor ben ne yaptım. "Neden..." dedin buruk sesimle. "Çünkü ben senin canını yakmak istemiyorum... bu yüzden hayatımdan git.." arkama bile bakmadan ağlaya ağlaya koştum. Biliyorum kötü birisi ama. Onsuz yapamıyorken bana neden böyle davranıyor. Beni dövüyor ama ben kızmıyorum. Beni rezil ediyor ama ben yine kızmıyorum. Kırılmıyorum. Ama beni reddetti. İşte şimdi gerçekten kırıldım. Ateş'in bana ihtiyacı var biliyorum. Kendime bir söz veriyorum. 'Bana en ihtiyacı olduğun da onu yüz üstü bırakacağıma.'

* İntikam Meleği adlı hikayemin 2. kitabıdır. * Devamı niteliğindedir... ☘️☘️☘️☘️☘️ Satranç hayat gibidir. Her parçanın kendi işlevi vardır. Bazıları zayıftır, bazıları ise güçlü. Bazıları oyunun başında işine yarar, bazılarıysa sonunda. Ama kazanmak için hepsini kullanmak zorundasın. Aynen hayatta olduğu gibi, satrançta da skor tutulmaz. On parçanı kaybedip yine de kazanabilirsin oyunu. Satrancın güzelliği budur işte. İşler her an tersine dönebilir. Kazanmak için yapman gereken tek şey tahtanın üzerindeki olası hamleleri ve anlamlarını iyi bilmek ve karşındakinin ne yapacağını kestirebilmek. _________________________ "Nasıl bırakıp gittin beni ha! Nasıl? Hiç mi sevmedin lan beni?! Nasıl gidebildin, nasıl ayrılabildin benden?" "Her gidiş bir ayrılık değildir. Çünkü bazen ne kadar uzağa gidersen git; yüreğin hep bıraktığın yerdedir." "Ama sen gittin. Beni bırakıp gittin. Yokluğunda ne hale geleceğimi hiç mi düşünmedin..!" "Gitmekle gidilmiyor ki... Gitmekle gitmiş olamazsın; gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır." ___________________________ "Yemin ederim, ilk başlarda kokundan anlamıştım benim için herhangi biri olmayacağını." "Seni seviyorum." "Seni seviyorum." ☘️☘️☘️☘️☘️ Birbirlerine deli gibi aşık olan Adel ve Kerem'in hayatları bundan sonra bakalım nasıl devam edecek... ☘️☘️☘️☘️☘️

Bu sefer ki çirkin olduğu kadar fakir bir kızın hikâyesi. O hem burslu, hem ezik, hem çirkin, hem de fakir bir kız. Ama bunlara rağmen bir kolej de burslu olarak okuyan bir kız. Fakir ve çirkin olduğu kadar dersleri de bir o kadar iyi. Okul 1.'si. Ve bu sayede de Türkiye'nin en popüler olan kolejlerinden birinde burslu okumaya hak kazanmış bir kız... Fakat orada rahat değil. Ona yapmadıklarını bırakmıyorlar. Çokça eziyetler ediyorlar sırf çirkin ve fakir olduğu için. Her gün aynı muameleyi görmekten bıkmış bir kızın hikâyesi... Ne kadar diğer kızlar gibi güzel olabilmek için değişmek istese de, maddi durumları yüzünden bunu yapamıyor. Parası olmadığı için istediği bu şeyi gerçekleştiremiyor. Ve gerçekleştiremediği için de ona yapılan eziyetlere katlanmak zorunda kalıyor... Peki yapılan bir iyilik, bir insanın hayatını değiştirebilir mi? İşte genç kızın da hayatı, yaptığı bir iyilik sonucu değişecek. Bundan sonra ki hayatında da ne olacağını yazar hariç kimse bilmiyor. 😁😂😉 Ama artık hayatının eskisi gibi olmayacağı da bilinen bir gerçek. Neler olacağını hep birlikte okuyarak görelim... 💎 ARMİNA SÖNMEZ "Beklenmedik şeyler yaşamış bir insan için 'imkânsız' sözcüğünün anlamı kalmamıştır." 💎 YALIM KORKUSUZ "Sen tozlu bir kitabın herhangi bir sayfasında kimsenin farketmediği ama benim altını çizdiğim bir cümlesin." 🍀 ArYa 🍀 RİTİM SANAT YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR.

Tehlike Çetesinin 2. kitabıyla sizlerleyim ❣

Ece on yedi yaşında bir genç kız. Herkes gibi o da bir okulda okuyor ve o da okulunki yakışıklı bir çocuğa aşık olabiliyor. Ancak bir gün okulundaki büyük yangın ve babasının işi yüzünden yeni bir okula gitmesi gereklidir. Bu nedenle en yakin arkadaslarınin bazilarini ve sevdiği çocugu birakmasi gerekmektedir.

bir erkek lisesinde sadece 4 kız olsaydınız ve bu okulun tüm erkekleri yakışıklı olsaydı ve biride siz olsaydınız naapardınız... babam sinirle müdürün odasından çıktı off anlamıştımyaa bi okul çıkmayacağını, naapçaktım ıımm acaba camdanmı atlasam.annemin gazabından saten anca kurtulurdum, terlik gelcek yine yaa off babam sinirle yanıma gelip -azra tebrik ediyorum en en güzel okul çıkmış. -baba ,baba ,baba tebriğe gerek yok ben sizin sayenizde va- varım diyecekken babam sözümü kesti -kızım sen benle dalgamı geçiyorsun? ayy tabikide geçmiyorum niye şimdi böyle demiştiki... -yeni okulun Tebrikler ERKEK LİSESİ neeehh yanlış duymuşumdur inşallah bu gerçek olamaz.

artık biz yoktu o ve ben vardı sadece , ikimizde böyle nefret doluyken bu aşk yeniden alevlenirmi? gelin birlikte görelim.