Sehun, 17 yaşında güzel sanatlar öğrencisidir. Son bir yıldır, öğretmeni Bay Kim'e aşıktır.

Benimsin... Giriş... Sevgi neydi? Evet hepimizin aklına gelen o meşhur replik... Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi emekti... Esas adamımız Alex gecen hafta sırf bu yuzden yerleşmişti İstanbul'a.. Kaybetmenin ne demek oldugunu bilmeyen bir adam için Aydan'ın hayatından çıkması 'eski yaşantısına dönmesini' demekti ve genç adam bunu zevkle karşıladı. Aydan'dan ve istemediği evlilikten 'sonunda kurtulduğu' düşüşüncesiyle içi huzurla doldu. Yada öyle gibiydi. Ama o'nu her şeyde, her yerde, her seste, her kokuda, her... -bu liste uzar giderdi- ondan bir iz görene kadar. En kötüsü de her baktığı yüzün, Aydan'ın olmasını istediğini fark ettiği andı... Yaptığı yanlışı cok gec farkına varsa bile artık ne istediğini biliyordu, bunun icin savaşacak ve Aydan'a bunu -zorla olsada- kanıtlayacaktı. ... Aydan bir haftada beşinci defa aynı yerde beklediğini belirten mesajı okudu. Kontağa yerleştirdiği anahtarı çevirdi. Araba viteste olduğu için öne atılınca kendine geldi. Sakince arabasının debriyajına bastı yeniden kontağı çevirdi ve hareket etti. Yollar su gibi akıp giderken geldiği yer Alex'in beklediği çay bahçesiydi. Kendi arabanın içinde, tam karşısında arkası dönük oturan Alex çay bahçesindeki masada, saatlece öylece oturdular... Aydan sevdiğine bakarken kararsızdı. Onu ilk, gazete ve dergilerde hakkında çıkan çapkınlık dedikodularını takip ederken beğenmiş gün gün bu beğentisi çoğalarak içinde ona doğru akıp giden nehire dönüşmüştü. Ve Yüce Yaradan onun sessini duyup bir mucize yarattı. Bu mucizenin sonu mutluluk ola bilirdi! Eğer tam hayallerinin düğününü yaparken, sürpriz kardeş (Hale) gelip herşeyi mahvetmeseydi... Yada Hale Alex'in gerçek yüzünü görmesini mi sağlamıştı..? Ve yeni bir masal yazmaya başlanır... Aslzden tarafından.

Melekler Nurdan, Şeytan Ateşten, Adem Topraktan, Havva ise Adem'in bir parçasından yaratıldı. Adem kimdi? İlk örtünen, ilk unutan, ilk hatayı yapan, ilk tövbe eden, ilk acıyı yaşayan kısacası o ilk insan ve bütün insanlığın atasıydı. Yaradılışımız gereği birbirimize aitliğimiz belliydi. Buna rağmen içimizde bir yerlerde nur ve ateş tohumları oluşması için ekilmişti. Başlangıç ve bitiş noktamız aynıydı. Peki ya yaşadıklarımız ..? Ben Bahar eminim ki Arden hiçbir zaman beni sevmeyecekti. Başlangıcımız yetiştiğimiz toprağa kadar dayanan bu hikaye için bir son yoktu. Biz Adem ve Havva değildik. Birbirimizden uzak durmamız için birçok neden olan iki basit insandık. Ben Bahar. Babam Hakkı'nın yaramaz kızı Annem Biricik'in ise kopyası... Ezik bir kız ve zengin bir erkek diye başlamamız bizi farklı yapmayacaktı. Tam da bu yüzden o Arden oldu bende Bahar...

Emily dokumatik kısımda elini kaydırarak mesajı açtı. İki kız ilk defa gördükleri, ne olduğunu ayırt edemediği cisimle gözleri kocaman açılarak kala kaldı. Nicolas eliyle kavradığı erkekliğini çekerek genç kızlara atmıştı. Şaşkınca birbirlerine baktıktan sonra ilk konuşan Daphne oldu. "O-oha! Bu ne!" Emily kıkırdadı. "Bize penisini attı sanırım." Daphne iri gözlerini daha fazla açarak yutkunarak ekrana yaklaştı. "Vay canına. Kaç santim acaba?" Emily tekrar kıkırdadı. "Soralım." "Ah, siktir. Saçmalama Em." Emily umursamadan tuşların üzerinde parmaklarını gezdirdi. *Aletin kaç santim?* *On dokuz.* İki kız birbirine bakarak sırıttı. Ardından Nicolas'tan bir mesaj daha geldi. *Sende memelerini çek.* Daphne utanarak yanaklarını yellemeye başladı. "Bunu yapamayız." Emily gözlerini devirdi. "Saçmalama Daphne! Senelerdir cinsellikten habersiz olarak gezdik. Adımız rahibeye çıktı ne çabuk unuttun!" Daphne dudaklarını birbirine bastırarak sustu. Doğru okuldaki sürtükler onlarla dalga geçiyorlardı. "Yüce tanrım yapamam." Emily Daphne'nin gömlek düğmelerini açmaya başladı. Daphnenin gögüsleri onunkisinden biraz daha fazlaydı ve Nicolas ı büyülemeleri lazımdı. Daphne'nin itirazlarını dinlemeden göğüslerini uçları gözükecek şekilde sütyeninin üzerinden çıkartıp telefonunun kamerasını açtı. "Suratımı gösterme Em." Dedi Daphne mırıldayarak. Fazlasıyla üzgündü. "Tabi ki suratını göstermeyeceğim!" Daphne'nin suratı gözükmeyecek şekilde göğüslerini çekip Nicolas'a attı. Kısa bir an sonra Nicolas'tan tekrar cevap gelince bu seferki görev, iki bakireyi fazlasıyla zorlayacaktı. *Vajinanı görmek istiyorum. Tek parmağın içerideyken..*

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Sen zamansızdın sevgilim, zamansız acıların kurbanı. Sen kaderin kara kaplı defterinde ilk sayfaydın, ilk yaralı. Sen hayata göğüs gerecek kadar büyük, fakat küçük bir çocuk kadarda kırılgandın. Sen kimsenin sahip olamayacağı kadar eşsiz ama kimsenin göremeyeceği kadar karanlıktın aynı zamanda. Sen güzel bakardın herkese ancak bir bana bakarken dolardı gözlerin sonra sarılırdın, akıttığın yaşlar omzuma düşene dek. Kısacası sen Rüzgar'dın esip, önündeki her şeyi yerle bir eden; bense Bora'ydım senin rüzgarından doğan, seninle can bulan, seninle tamamlanandım... NOT: Hikaye GAY kurgudur... ©2016

Kader kelimesine hayatımın hiçbir zaman diliminde inanmamıştım insanlar bir tercih yapar ve yaptıkları tercihin sonucunda ya ödüllendirilirlerdi ya da cezalandırılırlardı. Peki neden ben hep cezalandırılan taraftayım tanrım? Neden aldığım her kararı uygulamayı geçirdiğim de önüme engeller yıkarsın. Şimdi arkama dönüp baktığımda bana en çok neye inanırsın deseler "kadere" derim. Biz tercihlerimiz arasında gel git yaşarken hikayemiz çoktan yazılmış oluyor. Bunu yolun sonuna gelince fark ediyorsun. Geç oluyor..acı oluyor.

Kendin olabilecek misin? Sadece ve sadece kendin. Saf yalın doğduğun halin. Kabul etmekten korktuğun. Belki utandığın. Kendine bile göstermek istemediğin... Esas KENDiN olabilecek misin? Bu hikayede anlatılmaya çalışılan bu.... O anlaşılamayanın şiirini anlatıyorum. Bazı bölümler +18 ve smut içerebilir içermeye de bilir.

Bu çalışma şiddet, cinsel içerik barındırır. +18 bir çalışma olup yaoi'dir..

Ezra ve Luke farklı dünyaların insanlarıydı. Birlikte mutlu olmak için yeni bir dünya yarattılar. ㅡ 2015