W drugiej połowie dwudziestego pierwszego wieku projektowanie człowieka stało się faktem. Rozwój modyfikacji genetycznych sprawił, że rodzice mogą zaprojektować swoje dziecko tak, by w przyszłości stało się tym, kim chcą. Zniknęły choroby, zniknęły błędy ewolucji. Nie zniknęła jednak ludzka natura. Możliwości, jakie daje projektowanie genetyczne pozostaje w rękach korporacji sprzedających swoje usługi za ogromne kwoty, co pogłębia rozwarstwienie społeczne. Podczas gdy bogaci są coraz doskonalsi, biedni borykają się z czarnym rynkiem genów, mutacjami i skorumpowanym rządem. Radzą sobie więc jak mogą, używając w zastępstwie cybernetycznych usprawnień. Jednak cena bycia bardziej wydajnym bywa wysoka. Nadia ma wszystko. Piękne ciało, bystry umysł. Jest dzieckiem doskonałym. Zaprojektowana przez matkę - szefową korporacji Exelixi - by pewnego dnia przejęła imperium inżynierii genetycznej. Czy jednak dziecko okaże się posłuszne matce? Czy da się w stu procentach kontrolować drugiego człowieka? Zwłaszcza jeżeli ów człowiek odkryje pewien skrzętnie skrywany sekret? Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @adriananitniteczka.

Konflikt domowy dzięjący się pod koniec XXIV wieku. Tragiczna powieść skupiająca sie na wojnie w kosmosie i dramatach z tym związanymi. Z lekkim nawiązaniem do furry. Mam nadzieję że się spodoba :p

Historia opowiadająca o o innym świecie, o świecie w którym to futrzaki i ludzie żyją razem choć nie wszyscy się nawzajem tolerują. Ta książka opowie nam o człowieku Adrianie i o futrzaku Lunie których los postanowił z sobą złączyć. Zapraszam do przeczytania (☯‿☯)

- Na tym świecie nie ma już miejsca dla aniołów. Powiadali. Kim w takim razie jesteśmy my? - Gdyby się dowiedzieli... - Zląkł się losu chłopiec. - Nie dowiedzą się. Nie mogą. Choćbyśmy mieli ukrywać tą tajemnice przez stulecia, nie dowiedzą się o nas, o skrzydlatych jeźdźcach, aniołach. - Zapewniał starzec. - A jeśli wielu z nas upadnie niżej i odwróci się od nas? - Cicho! Nawet tak nie mów! - Ale powiedz, co jeśliby tak się kiedyś stało? - Chłopiec był inteligentny, wiedział, jak los może być okrutny. - Nie stanie się chłopcze... nie stanie. Ale jeśliby świat miał się kiedyś kończyć, to tylko razem możemy temu zapobiec. Dlatego tak niebezpieczne byłyby ów dni w rozłące z naszymi upadłymi braćmi. Nie możemy do tego dopuścić Ramsey'u. Słyszysz? - Starzec położył wielką dłoń na ramieniu chłopca, który na znak iż rozumie i słyszy, pokiwał głową. - Dziadku... jak więc tego uniknąć? - Spytał, wiedząc o jego niezwykłej mocy przepowiadania. - Nie unikniemy tego... - Zdał sobie nagle z tego sprawę. - Możemy jedynie przekazywać sobie tą wiedzę z pokolenia na pokolenie, a gdy już nadejdzie czas, złączyć siły i pokonać prawdziwego wroga. Chcąc czy nie chcąc, wszyscy jesteśmy rodziną. Byliśmy i będziemy. - A skąd będziemy wiedzieć, że nadszedł t e n czas? - Nie martw się tym. Wszystko się ułoży. To wydarzy się dopiero za wiele stuleci, w twojej krwi będzie bowiem nasza ostatnia nadzieja. Wszystko jest zapisane w gwiazdach... Oczy młodego zamigotały innym, ciekawskim blaskiem. - Dziadku... - nieśmiało zagaił chłopiec, zmieniając temat - a czy jestem złym aniołem, czy upadnę? Na ustach starca wkradł się pełen miłości uśmiech, a w oczach zawitały iskierki. - Wszyscy każdego dnia przemierzamy niebo, i wszyscy brniemy przez piekło. Chodzi o to, by przypadkiem w nim dłużej nie zostać. _______________________________________ OSIĄGNIĘCIA: 3 mie

Każdy z jej rodziny jest już z kimś związany, tylko nie ona. Specjalna szkoła dla wilkołaków ma pomóc w znalezieniu jej mate. Jednak sprawy w przypadku dziewczyny nie są takie jakby chciała ona i jej bliscy. On przystojny przyszły alfa i wciąż nieszczęśliwy, bo nie znalazł swojej wybranki. Czy tych dwoje odnajdą swoje drugą połówkę, a może wiecznie będą sami? A może to oni są sobie pisani?

Mam piętnaście lat. Ziemia od dawna jest zmieniona. Ludzi dożywają piętnastki i muszą wybrać w co chcą się zmutować. Pełno królestw mutantów zostało zniszczonych. W tej chwili istnieją cztery a dwa i tak toczą wojnę. Demony, Wampiry, Wilkołaki i ci najgorsi Koszmary. Ja mam być koszmarem. Ale jestem słaba. Nie wiem nawet czy przeżyje przemianę. Został mi tydzień. Koszmary twierdzą że będę kimś nowym, silniejszym od pozostałych. Ja tak nie twierdzę. Ale no cóż za chwile przemiana. Wiem że jej nie przeżyję, choć wszyscy trzymają za mnie kciuki. Tak. Wierzcie w to dalej. Ja wiem swoje. Nie nadaje się Żyję. Jestem zielonym koszmarem. Zaraz co? Zielonym? Alpha?Jako Alpha mam miliony obowiązków, co ciekawsze, jestem ostatnią Alphą Koniec wojny, Koszmary wygrały. Wilkołaki i Wampiry nie żyją, Demony również. Jednak podczas mojego zemdlenia postanowiono się drugi raz zmutować. Problem w tym że to równa się śmierciom. Wściekła przemieniłam się w coś co nazwano pożeraczem dusz. Połowa stada się ode mnie odłączyła. Razem z swoimi strażnikami zwalczamy koszmary. Musimy uratować ludzi. Stado znowu razem. James nie żyje a jego oznaczenie zniknęło. Jest nas co raz mniej. W królestwie rozprzestrzenia się jakaś choroba

Wszystko w jednym .Po mate i miłość po samą wędrówkę walcząc o lepsze jutro. Najlepiej napisane rozdziały będą zaczynać się od 36 reszta pierwszych jest pisana z rok temu gdzie nie miałam pojęcia jak pisać.Zapraszam do czytania wytrwałych. *&16 w "O wilkołakach" 19.01.2017r.* *&12 w "O wilkołakach" 10.02.2017r.*

Więź mate jest koszmarem. Ogłupia i nakazuje z kim mamy być. Lecz Lara St. John postanowiła zbuntować się i unikała tego przez bardzo długo, dzięki pewnemu darowi. Napatrzyła się na cierpienie swojej mamy, kiedy ta straciła swoją drugą połówkę. Leczy czy będzie mieć wybór? Została obiecana komuś w zamian za przymierze . Natomiast Nick Blackthorn wiedział, czego chciał on i jego wilk, chcieli wszystkiego... wszystkiego co zostało im odebrane.

Każdy z nas przemijania się w wilka. Cudowne magiczne stworzenie. Dzięki temu czujemy się wolni. Stajemy się silniejsi. Kochamy bardziej od ludzi. Bardziej odczuwamy ból. Samotni umieramy . Razem przetrwamy wszystko. ______________ _________ #14 O wilkołakach 08.05.2016 #8 O wilkołakach 13.05.2016 #6 O wilkołakach 18.05.2016