"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.

Gurur Özdemir, uzun zamandır uzaktan izlediği kıza sırılsıklam aşıktı. Her gün aynı saatte köşesine çekilir, okul kapısından içeri girdiği anın hasretiyle onun gelmesini beklerdi. Yalnızca uzaktan görmek ona yetiyordu. Daha fazla yaklaşmaya cesareti yoktu. Duru Çelik, 19 yaşında ve hukuk öğrencisidir. Ayrıca bölümünün 1.si. Arkadaşları tarafından 'İnek' diye adlandırılan genç kızın tek derdi, okulunu bitirmek ve ailesinin geleceğini kurtarmaktı. Aşka zamanı yoktu. Üstelik gerçek aşka rastlayacak kadar şanslı olduğuna da inanmıyordu. İkisinin kaderini birleştiren şey ise bir kazadan ibaret ve bir de intikam isteği. Gurur sevdiği kıza yaklaşma cesaretini gösterdiğinde, saklanılan gerçeğin ortaya çıkmasına engel olamayacağını biliyordu. Sonunda mahvolacağını da. Ama umurunda değildi. ** Bu hikaye 2013 yılında yazılmaya başlanmış olup, facebook sayfasında yalnızca iki bölüm yayınlanmıştır. @Tüm hakları saklıdır.

"Kabul edemiyorum, anlıyor musun? Her güzel şeyin bir sonu olmasını kabul edemiyorum. Ben ölümsüz olmak istiyorum, bir kuş gibi kanat çırpabilmeyi, denizin derinliklerinde yüzebilmeyi istiyorum. Ölmek istemiyorum, korkutuyor beni. Hep eski filmlerde duyduğumuz bir diyalog yankılanıyor bu defa da kulaklarımda, "Ölümsüz olursan, bütün sevdiklerinin ölümünü görmek zorundasın." Buna dayanabilir miyim bilmiyorum. Ama dayanmak zorundayım, işte tam bu noktada selamlıyorum bu koca Dünya'yı! Ben ve benim ölümsüzlüğüme hoşgeldiniz!" O anda dopdolu gözlerle bana bakan minik kız kardeşim; her günki rutinimizi uygularken, ben yazdıklarımı ona okurken, ilk defa ağzını açtı ve kanserin onu hapsettiği bu dört duvara bakarak gülümsedi. "Beni ölümsüz yapar mısın ağabey?" ****** Başlangıç Tarihi: 5 Temmuz 2017 Bitiş Tarihi: 7 Eylül 2017 Hikayeden bir kesit: "Minik bir kız vardı; huzur içinde yaşardı, oradaydı, artık yok.. Saçları kazınmış bir oğlan onun elinden sımsıkı tutarak onu ölümsüzlüğe uğurladı. Gördüm, sana yemin ederim gördüm o küçük ruhun güneşe yükselişini.." #132. Sırada💞

İlk görüşte beğeni ile başlayan Evren'in hikayesi her bakışta aşka dönüşüyordu. ♧♧♧♧♧♧♧♧♧ -"Ben uzun süredir tek başımaydım. Bir kaç kişi oldu ama... Hiç kimse bu kadar ısıtamamıştı kalbimi." -"Soba mıyım ben ya?" -"Evet, Evren. Soba gibisin. Romantizm yaşatmayan bir soba." Evren güldü, Deniz onun gözlerinin içine baktı. -"Ve ben galiba çılgın, romantizm düşmanı bu kızı ölesiye seviyorum."

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Kitap Tamamlandı. SOKAK LAMBASI; Bu benim ilk kitabım desteklerinizi bekliyor ve destekleyen her kişiye ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Allah sizlerden razı olsun Allah'a emanet olun ve takipte kalın..... Sokak Lambası; Karanlığı aydınlatan noktasal bir ışıktır. Bir ışıkta ben yakmak istedim. Denizdeki bir damla misali karanlıkla mücadelede bir nokta ışıkla aydınlığa katkı sağlamaya çalışıyorum. Biz öğretmenler her zaman karanlıklarla mücadeleyi değişik alanlarda devam ettirmekteyiz. Bıranşım Fizik olmasına rağmen dilim döndüğü kadar elim yazdığı kadar şiir dalında da katkı sağlamaya çalışmaktayım.... Umarım bir katkım olmaktadır. Kitabıma begeni yorum ve desteklerinizi her zaman bekliyorum.... Saygılar sunarım ....Allaha emanet olun. Ramazan DURAN Fizik Öğretmeni

Romantizm #3 "Sen de gözlerine bir deniz hapsetmişsin sanki. Denizden uzak kalmaya dayanamayan ben, bu gözlerde en çok ihtiyaç duyduğum suların varlığını buluyorum." Denize tapan adamın bu her kelimesinden samimiyet akan ifadesi beni en derinlerime kadar Atlas benliğiyle doldurmuştu. "Artık deniz bende de başka şeyler ifade ediyor. Hem de çok güzel şeyler ama içinde her şeyden önce Atlas Aladağ olan şeyler." Bana yumuşak fakat bir o kadar da koyulaşan elalarıyla bakarken aramızdaki görünmez iplerle birbirimize biraz daha bağlandığımızı hissediyordum. * "Bu hikayenin tüm hakları bana aittir. Herhangi bir çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır."

"Hayır, anlamıyorsun. Ben hep birilerinin arkasından koştum. Herkes beni terk etti. Onlar giderken ben onları durduramadım. Çabaladım ama başaramadım. Yeni bir başarısızlığa kendimi bırakamam. Sende gitme." Kafasını salladı. Gözlerini dalgalı denize çevirdi. Bende gözlerimin yaşlarını kuruladım. Kafasını tekrar bana çevirdi. Güçlü durmaya çalıştığı belliydi. "Kalamam Hazel. Üzgünüm." O giderken benim tek yaptığım daha çok ağlamak ve kendimi yere bırakmaktı. Yine yalnızdım. Yine birini kaybetmiştim. Karanlık beni kucaklamadan önce şunları mırıldandım. "Gitme... Sende gitme..."

sıradan bir hayat.... 23 yaşinda evlendigi gun kocasinin kumar borcunun bedelini ödemek icin dunyanin en acimasiz insanina sunulan lina decevi.... babasinin kraliçesi. ölmüş annesinin prensesi. kocasinin borcunun altinda ezilen acizi..... "bana verecek neyin kaldi ki" dedi adam karsisindaki aciz zavalli cocuga bakarken. buydu iste bu kadar acizdi insanoglu zaaflari yuzunden katlanilmaz bir yaratiga donusebilirlerdi. " aslina bakarsan bir seyin var hemde cok guzel bir seyin" diyen adamin dudaklari kivrildi. "sana tam 1 milyon lira verecegim tabiki tum borclarinida silecegim" genc adamin gozleri parlamisti herseyini verirdi simdi cunku o kdar cok batmisti ki bataga onu kurtaracak herseye herseyini vermeye hazirdi. " 2 gun once evlendim dimi şu eski baş komiserin kiziyla" dediginde basini salladi genc adam. " onu istiyorum karini" dediginde genc adam kocaman nefret dolu gozlerle bakti ve sandalyesinden dogruldu hizla cikisa dogru yurudu. "ne yapalim abi" diyen sag kolum cemale baktim. 35 yillik hayatimin bana ogrettigi gibi bir cevp verdim. "gelecek cemal geri gelecek ve karisinida getirecek yaninda" dedim... tahminlerimde asla yanilmazdim cunku.....