"...Başımı kaldırıp göğe baktığımda orada bizi görüyorum Leon, seni ve beni. Ancak parlayan ay ışığının altında tatlı bir hülyalar alemine yolculuk edebiliyor ve bundan gün içerisinde zararlı çıksam da, bilhassa gecenin ayazında ziyadesiyle keyif alıyorum..."
"Ne fark eder? Ha boynuma urgan geçmiş, ha parmağıma yüzük... ikisi de hayatımın ellerimden akıp gitmesine sebebiyet veriyor. Bu yolun bir çıkışı yok, teğmen. Her iki hususta da, ben zaten ölüyüm."
"Güçlü olmalısın." dedi fısıltıyla. İşte o gece. Mehtapta yıldızlar birbirleriyle dans ediyorken. Kahverengi gözler mavilerle buluşurken oldu ne olduysa. Birbirlerini bu kadar mutlu hissettikleri bir günün ertesinde yaşananlar onları hiç de mutlu etmeyecekti oysa.