#7|| Tego dnia padało. Krople spływały po kapeluszach, kiedy szliśmy go pożegnać. Był dobrym człowiekiem. Jego śmierć była dla nas ogromnym zaskoczeniem. Gdy żegnaliśmy się z nim po raz ostatni, zobaczyłem go. Stał z dala od nas i wpatrywał się w trumnę w milczeniu. Kobiety płakały, a mężczyźni mieli kamienne twarze, ale nie On. Nawet nie zdjął kapelusza. Na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech, który z czasem się powiększał. Wszyscy cierpieli, a on wyglądał, jakby wreszcie odzyskał wolność. Powiedział coś pod nosem tak, aby nikt nie usłyszał. Patrzyłem się na niego przez dłuższy czas, ale nie zwracał na nikogo uwagi. Tylko się uśmiechał. Cover by marixprincess

Louis_Tomlinson: jesteś przystojny Harry_Styles: a ty pijany AU, w którym pijany Louis postanawia napisać do Harry'ego Ale czy ludzie poznani w internecie naprawdę są tacy, za jakich ich uważamy? I czy tajemnice mogą zniszczyć wszystko? Ostrzeżenia: miłość męsko-męska, wulgaryzmy, wzmianki o samookaleczaniu i próbie samobójczej, sceny +18 #214 w fanfiction 3.11.2016

- Kto to Harry Styles? - Nie rozmawiaj z nim, jest niebezpieczny. - Dlaczego? - On zabił swojego ojca.

historia dwóch ludzi, ukazująca jak silne może być uczucie do drugiej osoby "Bo moje myśli, cała moja głowa, cały ja - my byliśmy w chaosie."

Louis i Harry żyją w skomplikowanej relacji, a większość czasu rozmawiają przez wiadomości. Nawet, jeżeli są oni obok siebie. zgoda: Jest! (autorka: @OneLittlePanda tłumaczka: @Viki_TomoStyles)

"Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez." ~Antoine de Saint-Exupéry, „Mały Książę" Harry jest roztrzepanym nastolatkiem, który lubi kwiatki, ładne rzeczy i wciąż nie potrafi zrozumieć, że w Malibu jest za ciepło na długie rękawy. Kiedy na swojej drodze spotyka Louisa - dupka, który sypiając z całą szkołą jakimś cudem uniknął choroby wenerycznej, od razu myśli, że ten chłopak zdecydowanie należy do ładnych 'rzeczy'. Jego zaskoczenie może być ogromne, gdy okaże się, że Tomlinson wcale nie jest tak ładny w środku. NMK. ____________________________________ Ostrzeżenia: w opowiadaniu występuje wiele wulgaryzmów, sceny 18+ między jedną płcią oraz tematyka poważnych problemów. Czytasz na własną odpowiedzialność! Nie wyrażamy zgody na kopiowanie. All rights reserved.

One shot, w którym Harry to chłopiec, lubiący starszych mężczyzn, a Louis to doktor, zajmujący się swoim małym chłopcem. Wielki smut.

Louis pisze smutne tweety, a Harry chce mu pomóc. Wszelkie podobieństwo do innych ff jest PRZYPADKOWE! Książka założona 2.09.2015 ^-^ Zapraszam na ciąg dalszy -> "Messages *L.S* 2"

"Posprzątałeś stół?" Harry spytał Louisa, kiedy Rose przestała mówić, teraz zajęta tym, żeby się przekonać czy mogła dosięgnąć i dotknąć włosów Harry'ego z miejsca, gdzie siedziała. Gdy Louis przytaknął, Harry zmarszczył brwi. "Nie musiałeś tego robić. Ty jesteś tutaj moim gościem, poradziłbym sobie z tym później." Louis tylko z łatwością się uśmiechnął, poprawiając Rose na swoich kolanach, by mogła być lepiej zwrócona twarzą w stronę Harry'ego. Zdołała pociągnąć go za kosmyk falowanych włosów i wydała z siebie okrzyk zwycięstwa, na co Louis i Harry uśmiechnęli się. "Nie mam nic przeciwko." Louis wymamrotał do Harry'ego, chociaż patrzył się na Rose. "Ta tutaj wydawała się bardzo podekscytowana, by z tobą porozmawiać." I okej. Harry nie mógł nic poradzić, tylko pomyślał jak tak nagle to wszystko było takie rodzinne. [harry jest fotografem, który próbuje odnaleźć swoje miejsce. louis jest samotnym ojcem z uśmiechem, który jest jak dom.] Oryginał: https://archiveofourown.org/works/5439464 Okładkę wykonała @Darrrow

Kiedy Louis przytulił go jeszcze raz, składając niepewny pocałunek na zimnym czole Harr'ego. Harry poczuł że jego serce czuje to ponownie, poczuł miłość i motylki w brzuchu . Kochał Louisa, kochał go. Mimo że nie chciał, na prawdę nie chciał... No może trochę.