Evin yolunu çok iyi bilip asla kaybolmam lafını minyonlarca kez söylemissinizdir. ya koybolursam diye hiç düşündünüz mü? Bir düşünün ya kaybolursam........!!!!! Bu soruyu düşünürken hikayemede göz atın.........!! Kaybolan kızın hikayesi.

Bir erkek tarafından yazılmıştır... Sevdiği kadın inatçı ve yaşı çok küçük.Ama o pes etmiyor.Bütün zorluklara karşı kendini siper ediyor.Küçük kız bu adamı sevecek mi ?Sevmese de kendini sevdirecek mi ?

Kirayı geciktirdiğimiz için evden atılmamız ve annemin bizi bi süre idare edicek yatılı bi iş bulması sonucu artık yeni bi hayata adım atmıştım. Ama ben hala aynıydım. Sakar, çılgın ve neşeli...

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

- Kerem. - diye başladı Ama bitirmesine izin vermedim. Onu kapıya doğru ittim ve kalçasından tutup kaldırdım. Kollarımın arasında mahsur kaldı. Ellerini korkuyla omuzlarıma koydu. - Beni yere in...- Onu ilk gördüğümden beri yapmak istediğim şeyi yaptım. Sertçe dudaklarını öptüm. O masumiyetin en beyaz noktası olan dudaklarını. Cennet kokan dudaklarını. √Tamamlandı√ • Başlama tarihi: 30 Nisan 2015• •Bitiş tarihi: 30 Nisan 2017•

"Evin nerede ufaklık?" dedi bense sesimin çıktığı kadarıyla konuştum "b-benim evim yok." önce biraz şaşırdı fakat hemen toparlandı. beni baştan aşşağıya süzdü .bir süre sustuktan sonra omzuma kolunu attı. "artık benimsin ufaklık." duyduğum son sözler bunlardı ve gözlerim kararmaya başlamıştı sonrası ise belime dolanan iki çift kol.....

''Sana yaklaşmama neden izin vermiyorsun'' ''Utanıyorum'' ''İnsan neden öğretmeninden utanır ki?'' ''Olduğumuz durum açık değil mi?''

Yeni sürtüğün hayırlı olsun" "Sen kime surtük diyorsun?" "Sevgiline" "Sen hiç kendine baktın mı da konuşuyorsun aral?" "Aynen ya sen önce kendine bak sürtük!" Bu orospu bana sürtük dedi sakinim. "Eda sakın beni tutma yoksa sende dayak yersin" Elimi yumruk yapıp yeşimin gözüne yumruk atıp diğer elimlede saçlarını yakaladım. "Sen kime sürtük diyorsun seni fahişe!! Okuldaki herkezle birlikte olan benmiyim lan!!"

Güldüm. Sinirimi belli edersem müthiş vampir guclerim benden habersiz ortaya çıkardı. . Gülmeme dahada sinir olmuşa benziyordu. Beni hızla yere itip karnima tekme atmaya başladı. Kedimi daha fazla tutamadım ki yavaştan rüzgar esmeye başladı . Hatta tavanda asılı korkunç lamba bile sallandı . Arasın tutup çekmesiyle tekmeleride durmuştu . 'Abi napıyosun . Öldüreceksin kızı' 'Gebersin' yerde yüz üstü uzaniyordum. Bayıldığımı zannettiler sanırım . Yerden destek alarak kalktım ve dik bir şekilde durmaya başladım. Ne kadar şaşkın bakıyor bunlar . Gülümsemeyle onlara bakmaya başladım. Neşeden yoksun gülümsememle . 'Bağlayın lan şunu' ♡♡♡♡♡♡♡♡ Baksana kız oda vampir sende. Siz ne güzel yakıştınız ' Sussana sen bi . 'Ne susucam be taş gibi çocuk işte ' Ic sesimin dedigi ile Erdinçe döndüm. Bana bakıyordu. 'Ne oldu' sırıtmaya başladı. 'Aklını okuyordum'. Dediği ile önce tepki vermedim . Ardından kafama dank etti . Ulan bu benim iç sesimle tartışmamı dinlemiş. Hemde gıybetini yaparken. Sinirle önüme döndüm. Rezil olmuştum resmen. ♡♡♡♡♡♡♡♡ Içeri hızla Erdinç ve diğerleri girdi. Alevler iyice korkarken 'ama sen ölmüştün' Diyince erdinç korkun bir kahkaha attı ve 'hortladım' dedi. Borayla göz göze gelince bir adım geri attı. Sonradan fark ettim. Gözlerim hala mordu. Ona sırıttı m. Erdinç bana döndü 'biliyorlar' deyince neyden bahsettiğini anladım. Bizim vampir olduğumuzu biliyorlardı. ♡♡♡♡♡♡♡♡ Sizde bu deli ve güçlü kızın hikayesini merak ediyorsanız... Deli dünyamıza katılabilirsiniz -LİMON MORTEM kelimesi ilk kez bu kitapta kullanılmıştır!