Sessiz şiirler

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

~Lanet, dünyayı asla bırakmayacaktı. Avcı, ne olursa olsun dünyada durup, insanları koruyacaktı.~ * Açık sarı saçları sanki özenle şekillendirilmiş gibi dağınık olan Dönüşümcüye baktım. Kırmızı gözleri, ay ışığının altında bir mermer gibi parlayan beyaz teniyle birleşince tüylerimin diken diken olduğunu hissettim. Ondan korkuyordum. "Sana dedim fırsat varken yakalayalım diye!" dedi, sarı saçlı olan Dönüşümcüyle aynı boyda olan dönüşümcü. Siyah saçları tıpkı sarışın olanın ki gibi düz ve dağınıktı. Ama onunkiler biraz daha kısa gibiydi. Kırmızı gözleri ve bembeyaz tenleri ise neredeyse aynı gibiydi. O sırada hepsine göz gezdirdim. Bembeyaz tenleri ve kıpkırmızı gözleriyle birlikte diğer vampirlerden daha korkunç olduklarına kalıbımı basardım. Korkuyla onlara bakarken sarışın olan uzun ve sivri köpek dişlerini göstererek gülümsedi. ❇ Her geçen saniye ölümün soğuk nefesini ensemde hissederken bedenimi sarmalayan tedirginlik ve endişe her geçen saniye artıyordu. Pencereden bakarken dolunayın gökyüzündeki yerini almaya yaklaştığını gördüm. "Bugün çok telaşlısın Melody. Ne oldu?" Dean'ın sesini duyduğum zaman dolu gözlerimle ona döndüm. Bana kaşlarını çatarak bakıyordu. Gözyaşlarımı artık tutamayacağımı anlarken boynuna sıkıca sarıldım ve hıçkırarak ağlamaya başladım. "Melody?" dedi hayretle kollarını belime dolarken. Kokusu burnuna dolduğu zaman göz yaşlarımın daha da arttığını hissettim. "Bilmiyorum, bilmiyorum, bilmiyorum." diye mırıldanıyordum bir yandan da. Henüz karar verememiştim. Nasıl karar verecektim ki? Bu zor bir şeydi... ❇ ▶Avcı◀ Kapak: @Defne_designer Vampir içinde #34

Geceden nefret etmemin sebebi buydu belki. Kabuslar... Uykularımı işgal eden, bir zehir gibi acı çektiren kabuslardı. Gecenin siyahlığına olan aşkımı engelleyen de buydu. Gündüzün maviliğine olan aşkımı alevlendiren de buydu. Kabuslar hayatımı ele geçirmiş sayılırdı. Her gece gördüğüm, hiçbir anlam barındırmayan ancak gerçek bir yaşamdan kesitler alınmış gibi duran kabuslar. Ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hayatımda hiç görmediğim kişiler sebepsizce rüyalarıma girip gecelerimi mahvediyorlardı. Peki ya rüyamdaki kişileri aslında tanıyorsam? *** Yalanlar üzerine kurulu bir aile... ❇ ~ Ancak bir beden öldüğü zaman bir bebek anne karnına düşer.~ 'Büyü yapabilen bir vampir mi?' *** Vampir kategorisinde#2 Bir Vampirden Hamileyim! -2- *Bu kitabı okumak için Bir Vampirden Hamileyim'in okunmasına gerek yoktur. Sadece yorumlar kafa karışıklığı yaratabilir. İlk kitabı okumayanların yorumlara bakmadan okuması önerilir:)*