'' Vazgeçebilir misin kalbim ? Atmana sebep olan, kavgalı olan akılla seni dost yapan, hüznü senden uzaklaştıran, mutluluğunun tek kaynağı olan yaşama nedeninden Vazgeçebilir misin ? Susma kalbim, iki kişilik oturuma oturduk seninle. Simdi her şeyin usul usul ortaya çıkma vakti. Cesaretin var mı kaybetmeye, nefessiz kalıp hayata tutunmaya ? Sen dök içini ben yoldaş olurum sana... Biz tek bedende iki kişiydik; sen ve ben... Ruh ve kalptik biz... Sen benim aşkıma boyun eğip ruhumu da kendini de paylaştın O'nunla... Şimdi sil baştan, özgürlüğe yeni kavuşmuş bebek gibi atabilir misin ? Susma ve tüm isyanımı al götür benden. Sen yoksan ben bir hiçim. Kalpsizlik ikimize de yakışmaz. Şimdi toprağın yeniden hayata dönmesi gibi dönebilir misin dünyaya? ''Diyerek kalbine tüm dıranetiyle sordu Eva... Onu bu hale düşüren Korcan'ı unutup yaşama dönebilir miydi ki ? Ya onu tüm çıkmazlara iten Yetkin'den kurtulabilir miydi ? Kalbinin yardımıyla sil bastan başlayabilir miydi ?....

Herşey bir inatla başladı; Nazlı gitmeyi ilk kez kabul ettiği randevuda Murat tarafından aşağılanırsa, intikam almaya karar verirse. birbirlerini ne kadar görmek istemezlerse o kadar bir araya geliyorlar. Murat'ın taştan kalbine, Nazlı'nın cadılıkları etki edecek mi? bekleyip görelim :)))

1. Kitap ; BAĞIMLI - Yeşilin Siyahı 2. Kitap ; TUTUKLU - Yeşilin Matemi 3. Kitap ; VURGUN - Siyahın Busesi Çimen yeşilinin ev sahipliğini üstlenen gözlerin, sütlü kahve gözlere kenetlendiği anda ikisi de bilemezlerdi elbet, koca bir hikâyeyi sırtlayıp, dalacaklarını aşka. Kederefzâ bir aşkın koynunda soluklanacaklarını. Bir bağımlının günlüğü değil bu, ne de bir şizofrenin. Bir kulak verin: Duyuyor musunuz, yakıcı bir notanın yankısında uluyan bu şarkıyı? Devam kitabı vardır.

Ben Elif; Kimden oldum,kimden doğdum bilmem.Hayata yenik başladım belki ama yılmadım,yorulmadım.Beni bırakan ailem yerine ben kendi ailemi kurdum.Ailem dediğim insanları ben kendim seçtim. Sevdim,sevildim yuvamı kurdum.Ben Rabbime emanet ettim kendimi,her sınavda dedim ki;görelim mevlam neyler neylerse güzel eyler. Ben Elif; Selim'in kıymetlisi, Rüzgar'ın prensesi, Yiğit'in akşam güneşi.

Bir sabah uyandığınızda babanızın mirasından geriye, gelecek ayın kirasına bile yetmeyecek kadar az bir miktar kalsaydı ne yapardınız? Peki ya Chelsea ne yapardı? İlk önce uykusunu tamamlayıp, endişelenmeyi öğlene mi bırakırdı yoksa... ah hayır kesinlikle öyle yapardı.

Tamamlandı ✔️ & ↘️Grinin içinde keşfedilmeyi bekleyen kızılın hikayesi↙️ Soğuk kişiliğinin ardında ki, korkunç geçmişi. İntikam ateşiyle harmanlanmış yakıcı gözler ilk kez bir renk gördü, kızıl. Soğuk bakışlı. Sert mizaçlı. Kontrol manyağı. Hayatına giren bu renk geçmişini unutturacak mıydı? Yoksa kendi griliğin de kızılı boğacak mıydı?

Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

Melek ve Ateş... Biri pişmanlığın kor ateşine düşmüş, biri ise yüreğine düşen kor acıyla baş başa kalmış. Peki ikisinin de bu kordan çıkması ne kadar mümkün? Ya ikisinin de koru birbirlerinde tamamlanıyorsa? Soruların cevap bulacağı, vicdanların konuşacağı ve hayatın planlarla nasıl savaştığı anlatılan Bir Aşk Masalı... Bu masalda yanmak da serinlemek de Meleğin Ateş'inde saklı...

TAMAMLANMIŞ HİKAYE Bu bir dik duruş hikayesi olmalı. Bir kadın ve bir erkeğin diğerinden bağımsız varoluşlarının hikayesi. Ama ya bir de çocuk varsa... İki noktayı bir üçgen haline getiren üçüncü nokta... Bir aile, bir aşk üçgeni... Ya da hiçbiri, sonsuz bir nefret düzlemi... Taner, ailesini hayal kırıklığına uğratmış bir adam. Belki de tam tersi, ailesi onu hayal kırıklığına uğratmış... Terkeden ve dönen... Ölen ve ölümden geri gelen... Işık, 'dibe ne kadar sert vurursan o kadar hızlı çıkarsın' dedirten kadın. Asalet, zerafet, güzellik... Bunların hiçbiri özgüven ve özsaygı kadar önemli değildir. Işık kendine güvenen, kendine saygısı olan kadın. Ölen ve küllerinden yeniden doğan... Tahir Ozan, annesinin tek kıymetlisi, bir küçük melek. Masum, günahsız.. Bir babaya ihtiyacı var mı? Yoksa babasının mı ona ihtiyacı var? Bir kaçak, bir anka kuşu, bir melek... Tahtanın üstünde bir at, bir kale ve şah... Oyun başlasın!!!

Beni tanıyan herkes, şu hayatta tahammül edemediğim iki şeyin karanlık ve uykusuzluk olduğunu bilir. Geceleri karanlık fobim yüzünden ışıkları açık bırakarak uyurum ve kendi isteğim dışında uyandırılmaktan nefret ederim tahmin edebileceğiniz üzere... İşte tam da sıradan bir gecede, sıradan bir rüya görürken telefonuma gelen mesaj sesiyle rüyalar aleminden kopmak zorunda kaldım. Fakat beni uyandıran mesajı atan bu insan, ailemden ya da arkadaşlarımdan biri değildi. "X KİŞİSİ..." ~ Mizah içinde #2 - 22.03.2017 Mizah içinde #5 - 18.03.2017 Mizah içinde #11 - 13.03.2017