Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

"Oku! Yaradan Rabbinin adı ile! O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! İnsana bilmediklerini belleten, kalemle yazmayı öğreten Rabbin en büyük kerem sahibidir." (Alak,96:1-5) Oku! Yani İkra yazıyordu. Cümlenin tamamının altı bir kaç kere çizilmişken, Oku! Yani İkra yazılarının altı daha fazla çizilmişti. Bu bir tesadüf müydü? Tabi ki de tesadüftü. Kafamı iki yana sallayarak, karmakarışık beynimi, daha fazla karıştırmak istemedim. Bu yüzden derin bir nefes aldım ve var gücümle derse yoğunlaştım.

Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı. "Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil saflık,kokuşmuş benliğiyle simsiyah bir ruh görüyorum ve tek kelimeyle midemi bulandırıyorsun."Karşısında ki kızın gözünden akan yaşları görünce öfkesi dahada artmıştı.Kadınların ağlamasından nefret ediyordu özellikle böyle basit kadınların.Elini sert bir hareketle çenesinden çekip kollarına asıldı. "Sakın...Sakın o sahte göz yaşlarını akıtayım deme!!"Dedi ve tiksinircesine kıza bakıp devam etti. "Şimdi seninle aşağı inip o lanet imzaları atıyoruz.Sen aileni kurtarıyorsun,bende oğluma oldukça pahalı bir bakıcı tutuyorum.Şimdi yürü!!"

"Oysa sesindi huzurun tanımı." Duyduğu söz derinden etkilemişti ırmağı. İlk karşılaştıkları an canlandı yeşilin en güzel tonuna sahip gözlerinde. Kaldığı yetiştirme yurdundan izin alarak ailesini ziyarete gelmişti yine.Mezarlığa... Anne ve babasına duasını okudu.Ardından siyah demir çıkış kapısının önünden dalgınca geçerken genç adama çarptı fark etmeden.Karşısında ki adam durmadan ,dinlemeden bağırıyordu.Konuşmasına fırsat dahi vermemişti. Adamın ellerine baktığında avuç iclerinde ki sıkı sıkıya tuttuğu toprakları fark etti.O da bir yakının acısını yaşıyor diye düşündü ve genç adama bakmadan ayrıldı mezarlıktan.Ailesini kaybetmenin acısını taşımakta zorlanıyordu rüzgarın çaresiz yüreği. "Önce çarp sonra özür bile dilemeden arkanı dönüp git.Yüzsüz." İlk karşılaşmalarında yüreklerine nefret kabuğunda aşk tohumu yerleşen iki yaralı kalp.Onların hikayesine hoşgeldiniz. #spiritüel 97~31.08.2017 #spiritüel 71~03.09.2017 #spiritüel 68~04.09.2017 #spiritüel 65~09.09.2017 #spiritüel 59~10.09.2017 #spiritüel 54~11.09.2017 #spiritüel 47~12.09.2017 #spiritüel 46~22.09.2017 #spiritüel 36~04.10.2017 #spiritüel 28~08.01.2018 Spritüel 1🌸 ~01.07.2019 Spritüel 1🌼 ~07.07.2019 Spitüel 1🌸 ~05.10.2021 Spritüel 2🌼~07.10.2021 #Tum hakları saklıdır.Kopyalanma ,çalınma durumlarinda anında hukuki yollara başvurulacaktır.

Peki ya biz? Açılmak üzere duran süslü bir kurdale miyiz? Yoksa açılması neredeyse mümkün olmayan gösterişsiz bir kördüğüm mü?

Elindeki yüzüğe baktı genç kız. Mahallede her zaman dalga geçtiği, adını insandan bozma koyduğu, yıllarca aşağıladığı adam ile nişanlıydı artık. Bol ve uzun pantolonu, dede kazağı ve uzun sakalları ile ilgiyi nasıl üzerine çektiğini anlamıyordu. Mahalledeki kızların dalga geçtiği içten içe hayranlık duyduğu biri olduğunu biliyordu. Feriştah ise mahallede bakanın bir daha baktığı, idealleri olan fakat bir üniversite bile tutturamayan, burnundan kıl aldırmayan bir kızdı. İkisi bir o kadar zıt, bir o kadar aynı idi. Bir o kadar yarım, bir o kadar tamdı. !!! Kesinlikle zengin acımasız güçlü erkek karakter ve masum, saf kız hikayesi değildir.!!! 2.KİTAP :KAHKÜLLÜ

Mehmed'in güzel Rumeysa'sı... |Müslüman Hanımlar #1|

İsimlerimizin hayatımıza etki ettiği söylenir. Annesinin en sevdiği mevsim sonbaharmış. Kızını eylülde doğuracağını anladığı vakit eşine ısrar etmiş "Adı Hazan olsun!" diye. Kızının hayatının büyük kısmında bol hüzün ve yalnızlıkla karşılaşacağını bilse o ismi vermek için bu kadar ısrar eder miydi? 🍃🌺🍁🍂 Hazan tam adını yaşıyordu. Hayatı hüzün doluydu. Yalnızlık iliklerine işlemişti. Hayatına girenler sararmış bir yaprak gibi dalından düşüyor ve ondan uzaklaşıyordu. Yanında bir tek yetimhaneden arkadaşı Feride kalmıştı. Ama kader ağlarını örüyordu. Yakında yalnızlığı sona erecek. tevafuken karşılaştığı, bir gecede hayatını daha da karartan o mavi gözlü adam ömür boyu yanında olacaktı. Onları bi araya getirense Hazan'ın o karanlik gecede rahmine düşen ikizlerdi. 🍃🍃🍃 Kaderden kaçış olmazdı. Herkes nasibi kadar yaşardı bu dünyada. Hazan ve Kadir'i bi araya getiren tevafuk ikisinin de rızası olmadan gerçekleşmişti. 🍁🍁🍁 Kadir babasının ölümüne sebep olan adamın sevdiği kadını da düğün gününde kötü bir şekilde ölmesine sebep olmasıyla hayata dair umudunu yitirmişti. Ancak unuttuğu bir şey vardı "Allah'tan ümit kesilmez. Olmazları olduran Yüce Rab var!" 🌺🌺🌺 Babasının ve sevdiği kadının katili o adam 4 sene sonra bir şekilde hapisten kaçmış ve tekrar karşısına çıkmıştı. Tek isteği vardı o da Kadir'i dünyadayken cehennemi yaşatmak. Masum bir kızın hayatını karartmasına sebep olmak. Onu vicdan azabında boğmak... ☁☁☁ Mukadderat : Kader, Alın yazısı, Allah tarafından tayin edilenler Başlangıç tarihi: 25.08.2017 Bitiş tarihi: 14.05.2019 Kitap kapağı: @jujiler7 yaptı sağ olsun 😊 🌙🌙🌙 Spiritüel'de Mukadderat 6 Kasım 2017= 23. 8 Kasım 2017= 18. 11 Kasım 2017= 13. 15 Kasım 2017= 7. 2 Aralık 2017= 4. 27 Aralık 2017= 9. Olduk. Oy ve yorum

#Spirütüelde 13 "Neden ağlıyorsun, seninde mi çocuğun ölecek?" Dedi gözlerini kırpıştırarak küçük Dilruba. Ne de kolay söylemişti yan tarafında uzanan kadına. Kadın, ölmenin anlamından bir haber olan küçüğe çevirdi yaşlı bakışlarını.. Ve devam etti o küçük.. "Annemde ağlıyordu Dilrubam ölcekmi diyordu babama ama babam birşey söylemedi. Biliyorum bende ölücem yoksa babam hayır derdi." dedi tüm tatlığı ile.. O an derin bir nefes alıp yattığı yataktan doğruldu kadın ve tüm samimiğiyle sarmaladı küçük Dilrubayı... Kim bilebilirdi ki, bu sarılmanın yürekleri birbirine bağlayacağını...