Dövmeciden çıktığım da yağmur yağıyordu ve şemsiye mi almamıştım. Kahretsin! Durak'a yürürken kıvırcık olan saçlarım yüzüme değiyordu. Sinir bozucu saçlar. Çantamdan siyah beremi bulmaya çalışıyordum. "Ah,kafam." Önümde ki çocuğa baktım. "Kusura bakma." dedi "Sorun değil." Lafını yapıştırsana Zeyna,sorun değil ne? "Ben neden özür diliyorsam önüne bakmayan sendin." Efendi efendi gitsene yoluna bok mu var? "Özür dilemedin." diyip ordan uzaklaştım. Hah! Sen kimsin bana laf yapıyorsun paçoz. Durak'a gelmiştim ve çok kötü ıslanmıştım,herkes bana bakıyordu. En nefret ettiğim şey. Abim kişisi arıyor... "Alo?" dedim kısık sesle. "Nerdesin Zeyna!?" bağırmıştı gene herkes bakıyor... "Bağırma Arınç,geliyorum." "Arınç? Aramızda kaç yaş var güzelim? Ben sana bana ismimle hitap etme demedim mi?" soruları peş peşe sıralarken yüzüne kapattım. Tek eğlencem Arınç ile konuşurken telefonu suratına kapatmak.