"Kötü olduğun bir şey var mı?" dedim gülümseyerek ona dönüp. "Zor bir soru." dedi gülerek. Sonra gökyüzüne bakarak düşünmesini izledim. Öyle sevimliydi ki... "Açık uçlu sorularda kötüyüm." dedi kıkırdayarak alayla. Bu kahkaha atmama sebep oldu. "Tatlı. Başka?" "Bisiklet sürmekte berbatımdır. Her yere takılır ve çarparım. Resim çizmeyi beceremem. İlkokulda bile ödevlerimi abime yaptırırdım hep. Hele o perspektifler yok mu? Argh, kaç kağıt parçaladım bilmiyorum. Genelde insanlarla iletişimim de kötüdür, mimiksiz olduğumu söylerler. Hiç konuşmadığımdan şikayet ederler." Gözleri gözlerime kaydığında gülümseyerek onu izliyordum. "Sen eminim onlarla aynı fikirde değilsin." Bu yine gülmeme sebep oldu. "Kesinlikle değilim." "Ve..." Adımını biraz daha uzağa atıp önüme geçti hala yürüdüğümüz sırada. Durduğumda o da durdu. Tam karşımdaydı ve aramızda bir adımlık mesafe vardı sadece. "Sevimli insanlara zaafım var. Konu onlara geldiğinde kendimi -istediğin manada düşün- asla tutamam." Öylece gülümseyerek birbirimize bakıyorduk. Eğer alkol almış olmasaydım kesinlikle böyle bir anda böyle rahatça gözlerine bakamazdım. "Özellikle kısa boylu, çekik gözlü bir çocuk konusunda." Elleri belimi buldu, iki yandan aşağı kayıp tişörtünün eteklerini tutarak beni kendine doğru çekti. Elleri sıcacıktı. Yanıyormuş gibi hissetmeme sebep olacak kadar. "Ki üzerinde benim tişörtümle karşımda duruyorken."

Savaştan sonra öğrencilerden bazıları sekizinci yıl için Hogwarts'a dönmüştür. Kendilerine özel ortak salonları ve yatakhaneleri olan öğrenciler, McGonagall'ın 'bina birliğini sağlama' bahanesiyle farklı bina öğrencileriyle oda arkadaşı olarak eşleşmiştir. Harry Potter ve Draco Malfoy aynı odayı paylaşmaya başlamışlardır. Birbirlerine duydukları nefret hala sönmediyse de birbirlerini görmezden gelmeye çalışıyorlardır. Harry geceleri kabuslar görüyor ve bunun üstesinden gelemiyordur. O gecelerden birinde Draco, daha fazla dayanamayıp Harry'yi uyandırmaya çalışır ancak kendini bir anda Harry'nin rüyasının içinde bulur. Daha doğrusu kabusunun... Bu hikayede Draco'nun, Harry'nin kabuslarına olan ziyaretlerini, neler yaşadığını gördükçe aralarındaki ilişkinin nasıl şekilleneceğini ve birbirlerinin hayatını ne yönde değiştireceklerini göreceğiz. Fazla spoiler vermek istemiyorum. O yüzden hadi hikayeye geçelim! #1 - drarry ♡ #1 - harrypotter ♡

İki ay önce biten savaşın ardından herkes toparlanmaya, yaralarını sarmaya çalışıyor. Büyücü dünyasında neredeyse herkesin kahraman olarak kabul ettiği Harry Potter ortalarda görünmüyor. Yoğun sorgulamaların ve mahkemelerin ardından Azkaban'dan kurtulan Draco Malfoy ise Potter'ı arıyor. İki yıldır ondan gizlediği bir şeyi telafi etmenin vakti geldiğini düşünüyor ama bunu yapabilecek mi? Yoksa her şeyi daha kötü bir hale mi getirecek? Daha kötüsü mümkünmüş gibi...? #1 - drarry ♡ #5 - harrypotter ♡

DÜZENLENDİ! "Sırtını yaslayacak bir duvara ihtiyacın var." "Biraz da soluklanmaya..." diye tamamladı beni. Dilimi dişlerim üzerinde gezdirdim. "Biliyor musun, benim de şurayı dolduracak bir şeye ihtiyacım var." dedim elimi başımın üstüne koyarak. Şaşkınlıkla birkaç saniye bana baktıktan sonra başını geriye atarak kahkaha attı. Gülümsemem dudaklarımda dondu, başımı eğerken ısındığımı hissettim. "İnsanlar dertlerini itmeye çalışırken sen başına dert almak mı istiyorsun?" dedi tek kaşını kaldırarak. "Ben sadece yerine endişeleneceğim birini istiyorum."

DÜZENLENDİ! "Cennet... Cennet senin için yeniden can buldu Sarp. Seni gördüğüm gün yıllar sonra kalbim yeniden hızla tekledi. Göksu'dan sonra ilk defa bu kadar hızlı çarptı. Kalbimin cehennemi beynime hücum etti ve kalbim senin için beyaza boyandı." "Bizim cennetimiz siyah olsa da kabul. İçinde sen varsan..." Dudaklarımdan öptü bir kez daha. "Ve içerdeki Sarp cennet kıldı evini." dedi gülümseyerek. "Senin cennetin," parmağını dudaklarım üzerine oturttu. "burada." Dudaklarımı kalbinin üzerine bastırdım. "Cennetler buluştu o zaman?" *Daddy issues baba ilgisi görmeyen çocukların büyüdüklerinde kendilerinden yaşça büyük ve olgun karakterli kişilerden etkilenmelerine neden olan bir sendrom. Kitap baba-oğul ensest ilişkisini değil, baba ilgisinden yoksun büyüyen bir çocuğun kendinden yaşça büyük bir adama beslediği duyguları anlatıyor.

"Homofobiğim diye eşcinsellerden nefret edecek değilim." BoyxBoy

Sekizinci sınıfta geçecek olan bir Drarry kurgusu. Fazla detay vermeme gerek yok, bana güveniyorsanız buyurun okuyun. Buraya ne yazarsam spoiler olur gibi geliyor, her şeyi okurken öğrenin istiyorum. Not: Burası smutsuz hava sahası, smut beklentisiyle okumayın. Olmayacak.

Doğa'nın en büyük eğlencesi ünlülere, çok takipçili hesaplara saçma sapan, troll şeyler yazmaktı. Bir gün cevap alacağını hiç düşünemezdi. //texting 🌈🌈 2 erkeğin aşkını içermektedir. Rahatsız olacaksanız okumak zorunda değilsiniz.

Erdem kalpten inanan bir dindardı. Yasak elmadan bir ısırık alana kadar. ya da; "Kutsal yüzü, beni günahkâr biri yapıyordu." *texting-metin karışık. Başlangıç: 25 Haziran 2019 Bitiş: 5 Şubat 2020

Onun güzel olmak için hoş gözlere, uzun saçlara ya da büyük göğüslere ihtiyacı yoktu. O bana olduğu kişiyle yürüse, kollarımı açabildiğim kadar açar ve koşması için yalvarırdım. O ise uzaklaşmayı seçti. Şimdi 9 yıl sonra, önüme koyduğu kapının anahtarını alttaki boşluktan bana itmişti. Kalbim açmamı, zihnim koşarak uzaklaşmamı söylerken ben öylece oturmuş, içerdeki kaosun sonunu diliyordum. Çoktan ruhumu ona kendi ellerimle teslim etmiştim. Şimdi kalbim avuçlarıma düşmüştü. Zihnim ise bana yalvarıyor, yalvarıyordu. Bu yanlıştı. Bu saçmalıktı. Bu aptallıktı. Ve o an göğsümün ortasında büyüyen acı... Bu acıyla kalıyordum ben. Benim tüm gerçekliğim buydu. Ben koca bir yanlıştım. Karşımda doğru olduğunu iddia eden Kağan ise üzerime yıkılan ikinci bir yanlıştı. Yine de... Bir yanlış ancak bu kadar doğru hissettirebilirdi.