Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslendi durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında o yüzü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Bana doğru iki eli cebinde yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu "Ne yaptın bana" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bana doğru eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. Tam o anda gidip gelen oto yıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herseyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs" ******

Geçmiş zamanlarda verilen bir savaşta bir düşmanın yükseldiği yankılanmıştı diyar diyar her yerde. Öyle kirli bir oyunun içine girmişti ki bu düşman, yaptıklarının bedelini bir çok kişi çekmek zorunda kalmıştı. Başta yıkım ve ölüm kokan canlar verildi, sonrasında bir çok kişi hapis ve sürgün edildi. Düzen bozuldu adaletin terazisi ters yönde akmaya başladı. Seavelondor sularının masumluğu kan dehşetine dönüştü. Öyle bir dönem başladı ki küçük taşların arkasına saklanmış olan kötülük dağ olup büyüdü. Ve tek bir kişi herkes üstünde hüküm sürmek üzere korkunç bir büyü yaptı. Anlatılanlar ve tarih alıp yürüdü yıllar geçti, fakat kötülük yok olmadı sadece uykuya daldı. Tüm bunlardan habersiz yaşayan, kendi küçük dünyasının aslında ne kadar büyük olduğunu bilmeyen birileride vardı elbet. Bir kurtarıcı mı ? Yoksa bir aptal mı ? Başına geleceklerden habersiz uyuduğu hastanede odasında uzun bir aradan sonra tekrardan gözlerini açtı. *** ''En karanlık sırlar bile insanı ne kadar karanlık yapabilir ? Sahiden benliğinden kaybolabilir mi insan ? Yoksa gerçekler mi yeni benliğe kavuşturur bizi.'' Oysa ki o da bilmiyordu henüz başına gelecekleri, gözlerini açtığı hastane odasında onu bekleyen muhteşem maceradan o da habersizdi. Basit bir yaşamı vardı belkide sadelikler içinde bir yaşam..Fakat o ne kadar istemese de kader vakti geldiğinde onuda oyununun içine aldı. Tanıdığınız insanların aslında sizlerle yalanlar üstüne kurulu ilişkileri olduğunu öğrendiğinizde nasıl bir tepki verirdiniz ? Yaşadığınız dünyanın bile yalan üstüne kurulu olduğunu ? Peki ya işlerin içine fantastik olaylar girerse neler olabilir ? Arya için bunlar yeniydi ama bilmediği şu vardı ki her şey henüz yeni başlıyordu. Mahfi Serisi 1. Kitap Başlangıç

TAMAMLANDI "İnsanlık kendi yarattığı ama vazgeçemediği canavarların eline düşmüştü." Bir Dünya hayal edin. Savaş yok, para derdi yok, suç yok... Teknolojiyle uyuşturulmuş bir insan ordusunun çürümüş topraklarına davetlisiniz. Kanallar artık yeni hükümetler, teknoloji yeni para, şov ise tek eğlence. 2062 yılının en çok tutan yarışma programına "Merhaba" deyin. Kule. Kanal X-2, 21. Yüzyılın en psikopat yarışması Kule'nin arkasındaki dahiyane isim. Kule devasa genişlikte ve tam 2062 kattan oluşuyor. İçiyse bin bir tehlikeyle dolu. Bu bir yarışma, peki yarışanlar kim? Ölüm cezasına çarptırılmış mahkumlar, çocukluğundan beri bunun için eğitilmiş gençler ve tabiki 'Av' adı verilen masum insanlar. Yarışma şöyle; Yarışmacılar kulenin en üst katında serbest bırakılıyor. Yarışmacıların üç gün avansı var. Üçüncü günün sonunda onları avlamak için gönderilen Avcılar bırakılıyor. Ya aşağı inerler ya da ölürler. Aşağı inebilmek için kulenin içinde gizli delikleri bulmak zorundalar. Kule bir yarışma ama her şeyden önce bir şov. Ve ne derler bilirsiniz; -Show Must Go On- Kule de bitmeyen bir şov. Ağları içine çekildikten sonra sizi asla bırakmayacak bir kapan. Bir Şov Kapanı. Son olarak; Tanrılar ve Canavarların dünyasına, Şov Kapanına, Kule'ye hoş geldiniz. Copyright © 2014 - Tüm hakları saklıdır - KAN VE ŞİDDET İÇERİR - Bilim Kurgu 2# Kapak: Auralorina

2021 yılında dünyaya çarpan göktaşı, illegal laboratuvarlarda deney aracı olarak kullanılıyordu. Sonraki yıllarda deneyler giderek korkunçlaştı. Hayvanlar üzerinde daha da kötüsü yeni doğan bebekler üzerinde de deneyler yapılıyordu. Bir çoğu bu işkenceye dayanamayarak öldü. Pek azı hayatta kalabildi. Deana, bu bebeklerden sadece birisi... Geçirdiği trafik kazasından sonra hayatı kökten değişir. Ve geri dönülemez bir yola girer.

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Soğuk bir nefes kulağımdan esip geçti. "Sobe küçüğüm. "Hayır bu imkansız! Bu kadar erken olamaz. Ondan kilometrelerce uzaktaydım! Tiz bir kahkaha. Bu sesi nerde olsa tanırdım. Bu oydu bulmuştu beni.Boğazımı sıkarak "Hatırladın mı beni?"Küfür edercesine"Hatırlamaz olurmuyum. Biricik katil babacığım. " Tiz bir kahkaha daha...

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."