Psikolojik bilgileri,notlar

Göz kapaklarımın her kapanışında benim dünyamda yeni bir oyun başlar. Burası benim sonsuzluğum. Burası, bir kadını nasıl ölümüne sevdiğimin anlatıldığı yer. Burası benim doğumum ve yine burası benim batımım. Herkes anlayamaz benim cümlelerimin altında yatan gizemi. Bir o bilir, bir ben... Ben Devrim Şanarlı. Ve o, Özden Kıryam. Ve ben her gece kendimi onun için öldüren adam, ama ben onun için nefret edilesi bir zavallı... Ben onu sevdim tüm kalbimle. Canım her acıdığında yine ona tutundum. O yaktığında bile... Burası asla sevilmeyenlerin yeri! Sevilenlerin asla anlayamayacağı o duygu, yalnızlık... Ve benim tekrar etmekten bıkmayacağım o güzel cümle. 'Seni ölümün çığlık çığlığa bağırdığı ninninin, şefkati ve güzelliğiyle seviyorum Özden.' Kapak Tasarımı: Design Knights

Veda Caddesi'nin devamıdır.

Kitap Önerileri Kitap Tavsiyeleri

KÜFÜR İÇERİR.. Korku dolu bakışlarını karşısındaki adamdan alamıyordu. Neden burada bulunduğuna dair en ufak bir fikri yokken, kalabalığın birikmesiyle korkusu da artıyordu. " Neler oluyor? Ne yaptığınızı sanıyorsunuz? Ben sizin üssünüzüm, bana bu şekilde davranamazsınız." Sesi ilk başlarda titrek çıksa da kendini zorlayarak toparlamıştı. Karşısındaki adamın şeytani sırıtması karşısında tüylerinin şahlanması kaçınılmaz olmuştu. Aldığı nefeslerden ötürü göğüs kafesi yükseliyor ardından da alçalıyordu. Adamın gözleri göğüslerine kayınca öfkelenmeden edemedi. " Ah Karmen, bu iş buralara gelmeyebilirdi. Teklifimi reddetmen senin açından kötü oldu bak." Adamın iğrenç sırıtışı suratında yayılınca tuzağa düştüğünü anlaması uzun sürmedi. "Seni pislik herif, bana tuzak kurdunuz." Sözlerini sıralarken karşısındaki adama karşı saldırıya geçmişti ki başını aldığı darbeyle yere düştü. Gözlerinin önünde uçuşan siyah noktalara inat beyninde flaşlar patlıyordu. Saçından tutulup kaldırıldığında çığlığına son anda hakim olup dilini ısırdı. Ne ile suçlandığını bilmediği için, cezanın ne olacağı hakkında fikir sahibi olamıyordu. Adamın birilerine işaret vermesiyle ellerinden ve ayaklarından tutuldu. Çırpınsa da hırpalandığı için gücü yetmiyordu. Gözü topluluğa kayınca kimisi korkuyla kimiside acıyla bakıyordu kendisine. Çenesinden sertçe tutulmasıyla iğrenç suratla burun buruna geldi. Yüzüne tükürdüğü adamın sert tokadıyla boynunun kırıldığını sansa da, adam umursamayıp saçlarına sıkı bir şekilde asılmıştı. "Yolun sonuna geldik güzel kız." diyerek yüzüne derin bir kesik atmıştı. Olayın şokundan çığlık atan kız acısının farkında bile değildi. Giymiş olduğu beyaz gömleği kanıyla yıkanmış, bakanlara vahşeti sunmuştu adeta.

[TAMAMLANDI] Wheein ve Hwasa'nın aşk kitabıdır. Bütün shipperları bekliyorum... "Bazılarına mesafe, bize de ölüm engel değil..." Yazar: Ilgın Ayçiçek # 33 - hayalkırıklığı

" Etrafına bak anne! Kim daha yalnız, kim daha sevgiye aç?" Kadın gözleri dolu bir halde kızına baktı. Oda da bulunanların üzerinde gözlerini gezdirip tekrar kızına baktığında onun ağladığını gördü. Sarılmak için kollarını uzattı ama genç kız geriye çekildi. Kolları iki yanına düşünce nerede yanlış yaptığını düşündü. " Ben söyleyeyim anne. Ben açım ben ben. onlar değil. Onların babası vardı. Onların halaları, babaannesi ve dedesi vardı. Abileri ve kardeşleri vardı. Peki ya benim neyim vardı anne? Sadece sen.. Ama artık sende yoksun. Bu eve geldiğimizden beri beni fark etmeni bekledim fakat sen fark etmek bir yana, unuttun beni anne." Genç kızın hayal kırıklığı bakışları sadece annesindeydi. Bugüne kadar sustukları ağır gelmiş ve taşmak istiyordu adeta. Artık her şey bitsin istiyordu. " Sen nasıl dayandın anne? Hemde tek başına kimsesiz. Ben sen varken bile dayanamıyorum. Ben her gece acılarına şahit olurken belkide onlar gününü gün etti. Sen acı çektin. Ben sensiz bir gün bile geçiremezken, sen onlarsız yıllarını nasıl geçirdin? Onlar sana acımadılar ama sen unutmuş gibisin anne. Kendi öz kızın sana hakaretlerde bulunup aşağılıyor. Yetmiyor sevdiğin adam sana ağır ithamlarda bulunuyor ama sen sessiz kalıyorsun. Ben sana yapılanlar karşısında dayanamıyorum anne. " Genç kız elini kalbine doğru götürüp usul usul okşadı. Kalbi çok acıyor nefesi kesiliyordu. " Kalbim artık dayanmıyor anne. Çok ama çok acıyor. Seni düşününce dayanmam lazım diyorum ama yaşadıkların ağırlık yapıyor kalbime. Kendi yaşadıklarım umurumda değil, seninkiyle asla kıyaslanamaz. Senin kadar güçlü değilim, ben artık pes ediyorum anne." Genç kız sözlerini tamamladıktan sonra eli kalbinde yere yığıldı.

•Bazen hayatınızı en ufak şeyler bile değiştirebilir. Belki dışarda selam verdiğiniz adam, belki her gün ekmek aldığınız bakkalda karşılaştığınız bir çocuk, belki de telefonunuza gelen bir mesaj. Benimki bir mesajla değişmişti. "O gece ağlarken telefonumun bildirim sesi çalmıştı. Eğer o an telefonumu alıp gelen mesaja bakmasaydım belki de şu an her şey farklı olabilirdi." (Yayın tarihi: 5 Ağustos 2019)

Hayatımın dönüm noktası olan o orman, bir sürü olaya tanıklık etmiş olsa gerek. Biliyorum, hepsinden farklı olacaktı benim hikayem. Ama yaşamadan da göremezdim. Zamana bıraktım ben de her şeyi. Peki ya zaman da bana bıraktıysa...

Silinen Anıları tek hatırlayan eğer sadece deli gibi atan kalbiniz ise en çok yarayı da kalbiniz alacak. Elleri ceplerinde, gece karası gözlerini etrafta gezindirip en son gözlerimde durdu. "Ee bu boş evde mi yaşıyorduk biz?" Her bir eşyasını özenle seçtiğimiz her bir noktasında hatıralarımızın olduğu boş eve umutsuzca baktım. "İnanması güç belki imkansız ama bu ev bizim evimiz duvarlarını beraber boyadık mobilyalarını beraber seçtik bak şu duvar anı duvarımızdı bizim resimlerimiz vardı,her gittiğimiz yerde fotoğraf çekinir buraya asardık. " Akmakta olan göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim. Onun iri elinden tuttum ve salondaki boydan camın önüne getirdim. Saatlerce gözlerimi ayırmadan onu izlediğim en güzel zamanlarımızın geçtiği ama onun belki de bir daha hatırlayamayacağı evimizin en güzel köşesindeydik. Ben onun hatıralarına sığınırken o beni aklından silmişti. Aklında tek kalan şey ikizi Egenin katili olmamdı.