Acımasız bir katilin dolaştığını bildiğiniz bir ormanda kaç gün kalabilirsiniz? Bir grup arkadaşın yaşam mücadelesine tanık olacaksınız. Daha ilk bölümden sizleri etkisi altına alan, acımasızca cinayetlerin işlendiği bu gerilim kitabına bayılacaksımız.

Topraklar ikiye ayrıldı; Karanlık ve Aydınlık Taraf olmak üzere. İki krallıkta, birbirlerine yasaktı. Anlaşmalar, kan ile mühürlenmişti. Vera Storm, iki tarafın kanını da damarlarında bulunduran Tarafsız Kraliçe. Yıllar boyunca, gölgelere sığındı çünkü gerçeği biliyordu. Olduğu kişi ve güçlerinden dolayı öldürülecekti. Hayatta kalmak için sistemleri yıkması gerekiyordu, bin yıllık sistemleri yıkmak epey zorlu olacaktı. İki şansı vardı, ya ölecek ya da öldürecekti. |29.7.15|

Bilim Kurgu #1 Tenlerinde duyguların işaretlerini taşıyan Okuyucular, zorda kaldıklarında insanlara dokunarak duygusal yoğunluklarını azaltabilen varlıklardır. Peki ya Okuyucular kilitlendiğinde, onlara yardım edecek olan kimlerdir? Rüzgar ve Yekta düştükleri ümitsizlik çukurundan onları bir Kilitkıranın kurtaracağına inanmış ve dünyaya gelen son Kilitkıranı aramaya koyulmuşlardır. Amansız arayışlarında ümitsizliğe düşmeye başalamışken, organizasyonun dışarıya açılan kapısı olan Özbey Üniversitesi, Rüzgar'ın Güneş'i keşfetmesine neden olmuştur. Her şeyden habersiz olan Güneş tanımadığı bir adam tarafından kaçırılmış, işlevinden habersiz olduğu bir dizi teste sokulmuştur. Peki, Güneş'in kararı ne olacaktır. Kuyu misali derin siyahi gözlerde kaybolmak mı, neşe kaynağı olan buz mavisine tutulmak mı? Acemisi olduğu bu keşmekeşten, yolunu kaybetmeden çıkabilecek midir? Güneş insanlar için bu denli aydınlatıcı olduğunu hiç fark etmemişti. Zorla getirildiği bu yerde kendinin bile bilmediği yeteneklerinin olduğunu öğreniyordu. Peki cevap neydi: Kalmak mı, gitmek mi; yardım etmek mi, kaçmak mı? En derin yaralarımızı ruhumuzdan almaz mıyız? Serinin 1.Kitabı Sonun Başlangıcı ve 2.Kitap Gün Doğumu tamamlanmıştır. Her ikisi de Ruh Okuyucular başlığı altında yayınlanmaktadır. Telif belgeleri sahiplen.com üzerinden alınmıştır. Tüm hakları saklıdır. Esinlenme durumunda yasal haklara başvurulacaktır.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Her şey bir rüya ile başladı... Adam kadını rüyasında gördüğü an aşık olmuştu. Peki ya kadın? "Ben sen olmadan sevdim seni beklerim de peki ya sen sever misin benim seni sevdiğim gibi?" GENÇ KIZ EDEBİYATI #3 (24.12.2017) Üç kitap birbirinden bağımsızdır. *Tüm telif hakları saklıdır.