Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

-Yeter artık Deniz! Kendine gel! -Ben kendimdeyim, zaten. Elleri saçlarını karıştırdı. İlerideki cam şişeye bir tekme attı. - Gerçekten, ne yapıyorsun Deniz? - Oturuyorum? Beni oturduğum yerden kaldırdı ve kolumdan sıkıca tuttu. - Gözlerime bak. Sen böyle değildin. Sana ne oldu? -Ne bekliyordun Arslan? Koşup boynuna sarılmamı mı? Yoksa durmadan ismini sayıklayıp ağlamamı mı? - Seni tanıyamıyorum, artık. Gözlerimin içine bakıyordu. Sıkıca tuttuğu kolumu ondan kurtardım ve kahverengi gözlerine alayla baktım. - Her şey değişti,Arslan. Artık ağlamıyorum. Onu orada bırakarak arkama dahi bakmadan, uzaklaştım. Ve bu yaptığımdan bir an olsun pişmanlık duymadım. ☆Kapak Tasarım : Elçin Yolcu (@kolpaciyazar )

''HİÇ KİMSE MİSİN? BİLMEM Kİ NESİN ?'' -LÜZUMUNDAN FAZLA BEYAZ- "Ve en çok sana ihtiyacım varken , en çok da sende kırıldım. " "Ben kıskanmayı beceremiyorum ya .Direk öldürmek istiyorum . " "Çünkü senden başkası beni ilgilendirmiyor. " " Aklımda gözlerin varken sen buna gitmekmi diyorsun? " -- Kafamda susması için yalvardığım sesler var! İçimden haykırarak ağlamak geliyordu kasıklarıma agrı saplanmıştı yanıyordum okızı kaanın üstünde o halde gördükçe bitiyordum gozlerim doldu .dur! yapma kaan. diyemiyordum bu acı of anlatılmaz. Onu şuan okadar çok istiyordumki benim istediklerimi okızla yaşıyordu . Hayır! Benle kurduğun hayalleri başkasıyla yaşayamazsın kaan izin vermem. Gittim kızı iterek kaanın kolunu tuttum ve okulun bodrum katına indik içeriye çektim kapiyi kilitledim duvara yasladım . of bitiyordum şu an. Gozlerim yaşla doldu elimin tersiyle umursamazca sildim sesim çok güçsüz çıkıyordu o öyle karşımda o gözlerle bana hep baksın. Ama daha bi güzel yerde ve halde. -- İki inatçıdan aşk doğarmı dersiniz? Birbirine sevdiğini söyleyemeyen ama birbirini deli gibi seven , özleyen iki inatçı! :) - Psikopat SEVGİLİM.