" Bir kelebeğin ömrü, hiç bu kadar kısa olmamıştı" İslim Ağaoğlu " Bir bedelin ömürü de hiç bu kadar güzel olmamıştı." İbrahim Ağaoğlu

Ellerine baktı kadın birkaç su damlası vardı yavaşça süzüldüler elinden, süzülür müydü bu acı da yüreğinden ya da yüreği süzülürdü acıdan....

+18 Narin'in içi öfkeyle doldu ama bu öfkeyi göstermek istemedi. Kendine hâkim olmaya çalıştı. "Sen benimle evlisin Baran Ağa. Ne kadar istemesem de, şu an bu konakta senin karın olarak bulunuyorum. Karın olan bir kadının düğününde, başka bir kadınla samimi hareketlerde bulunman hoş değil. Bu bir sahiplenme değil, sadece bir saygı meselesi." Baran kollarını göğsünde bağladı ve başını hafifçe yana eğdi. Onunla adeta dalga geçer gibi bakıyordu. "Saygı meselesi, öyle mi?" Sonra yavaşça Narin'in oturduğu yatağa doğru ilerledi. Narin istemsizce biraz geriye çekildi ama Baran onu köşeye sıkıştırmak istercesine daha da yaklaştı. Artık nefesi Narin'in yüzüne değiyordu. Narin, Baran'ın gözlerindeki anlamı çözmeye çalışırken boğazında bir düğüm hissetti. Baran'ın amacı neydi? Onu daha da mı germek istiyordu? Narin dişlerini sıktı. Artık iyice sinirlenmişti. "Ne yapmaya çalışıyorsun?" Baran eğilip ellerini yatağın iki yanına koyarak Narin'i iyice kıstırdı. Onun üzerinde bir otorite kurmaya çalıştığı belliydi ama Narin geri adım atmaya niyetli değildi. "Senin ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyorum, güzelim." - -bir berdel kurgusudur. KENDİ ŞAHSIM ADINA YAZILMIŞTIR. Profosyonel bir yazar değilim.Yazım hatalarım olursa kusura bakmayın lütfen-

25 yıl önce başlayan kan davasının yükünü omuzlarında taşıyan, babasının hatası yüzünden "Nemrudun Kızı" diye anılan Farah Bolatlı ve Mardin'in "Zalım Ağa"sı Miran Karadağ...

Bazen insanın en büyük isyanı, sadece yaşamak istemesidir. Mardin... Güneş taş duvarlara veda ederken, sokakların sessizliği geçmişin ağırlığını fısıldar. Zerya'nın dünyası bir gecede yıkılmadı; çünkü aslında hiçbir zaman tam anlamıyla kurulmamıştı. Babası Azem Ağa, sevgisinden çok gururuyla tanınan sert bir adamdı. Annesi Elvan, gölgesinde ezildiği adamın arasında kızını korumaya çalışan sessiz bir direnişti. Zerya, kendi evinde bile fazlaydı; ne tamamen kabul edildi, ne de tamamen dışlandı. Yıllar onu sessiz ama dirençli, kırılgan ama dimdik bir kalbe dönüştürdü. Ta ki bir gece... Abisi Mirhan, Reşat Ağa'nın kızı Sare'yi kaçırınca her şey geri dönülmez şekilde değişti. Aşiretin onuru kan istiyordu; barışın bedeli ise Zerya oldu. Azem Ağa, gururunu kurtarmak için kızını Behram Ağa'ya berdel verdi. Ama Zerya, teslimiyetin kadını değildi. Gözlerinde isyan, sözlerinde reddediş vardı. Behram için bu evlilik, hem gücünün hem merhametinin sınandığı bir meydan okumaya dönüştü. Ve Mardin'in dar sokaklarında, aşk ile nefret, güç ile özgürlük yan yana yürümeye başladı. Bu topraklarda güç her zaman zafer getirmez... Bazen en büyük suç, sadece cesur olmaktır..

Genç adam etrafına öfke saçarak baktı.Gözlerinin karası onun gözündeki öfkeyi dahada ateşlemişti.Küçük kardeşi yüzünden sevmediği bir kadınla bedel ödeyecekti.Etrafına bakıp karşısındaki bal köpüğü gözlü genç kıza baktı. "Tüm Mardin şahit olsun ki bu konak ona dar gelicek!Ne huzur,ne mutluluk nedir bilmeyecek!" Genç kadın gözlerini genç adamdan çekmeden konuştu. "Pişman olacaksın Behram Ağa!Pişman olucagın sözler de etme." Genç kızın kolundan tutup var gücüyle yere savurdu genç adam.Bilmiyordu ki bir gün bu kadının ayaklarına kapanacagını... ******************** İlk hikayemiz olarak bakmanızı tavsiye ederiz çünkü bu ikilinin aşkı dillere destan olucak!

Siz ailenin ne olduğunu bilir misiniz ben bilmiyorum aile dedim miydi aklıma ilk gelen şey güzel bir sofra çevresinde oturan büyük bir aile ama biz de öyle değil babam baş köşede oturur erkek kardeşlerim yanına oturur annemle küçük kardeşlerim hepsi aynı masada otururlar ama ben mutfakta yemek yerim 18'ine yeni bastım ama hayat o kadar yordu ki beni gerçekten sırtımda kocaman bir yük varmış gibi hissediyorum kapalı kapılar arkasından kalmaktan insan yüzünü görmemekten artık konuşmayı neredeyse unutacağım Bu sabah kalktığımda her yerim ağrıyordu aynanın karşısına geçtiğimde atlayan dudağını temizlemek istediğim zaman acıyan dudağımı buruşturarak gözlerimde akan yaşları elimin tersiyle sildim annemin aşağıda yezda diye bağırmasıyla ilkilerek kapıya doğru ağır adımlarla gittiğimde aşağı gel kardeşlerin uyanmak üzere sofra hazırlanacak dediğinde yavaşça merdivenler aşağı doğru indiğim zaman gözlerime bakan abim yine mi dayak yedin deyip karşıma dikilip omuzumdan tutup göğsüne çekti beni benimle birlikte mutfağa inip anneme bakarak babam yine niçin dövdü dediği sırada bir kısmet çıkmış o da görüceğe çıkmak istemediği için baban da bayılana kadar dövdü dediğinde gayet normal bir şekilde konuşuyordu sanki her şey normalmiş gibi aklım almıyordu herkesin annesiyle benim de annem de ama neden benden nefret ediyordu Mutfağa doğru yaklaşan ayak sesleri ile babam karşıma dikilerek akşama görücüler gelecek eğer sen o görücülere çıkma ben sana biliyorum ne yapacağımı dediğinde abim babama bakarak senin o dediğin görücü adam delinin teki kafayı sıyırmış kızı öldürtmek mi istiyorsun dediğinde babam sizi ilgilendirmiyor orası benim bileceğim bir şey deyip son noktayı koydu

Benim adım bütün şehire yayılmıştı Kara peçeli Sultan çirkin Sultan o kadar çirkin ki yüzünü sürekli örten Sultan diye hiçbir şeye umurumda değildi herkes istediği gibi konuşabilirdi benim de kendime verdiğim sözler olduğu için kesinlikle bunlar beni incitmiyordu Mira'içeriye girerek babasına bağırmaya sen beni delirtecek misin baba ya ben evliyim evli neden beni anlamıyorsun gidip elin kızını neden istiyorsun ya ben karımın üstüne kuma almak istemiyorum ben çocuk da istemiyorum beni zorlamayın dediğinde babası yüzüne bakarak o zaman ağırlığı bırakacaksın ve büyüdüğün toprakları terk edip gideceksin dediğinde Miran gözleri dolu bir şekilde babasına bakarak lütfen baba beni zorlama biliyorum ki gittiğim anda arkamda bu sefer ⭐⭐⭐✨🌟

Babasının onu Mardin'in Sizer aşiretinden Aram Ağa'nın ellerine vermesi ile başlayan hikayesi onun kabusu olur ama beklenmedik seyler yaşar...