Hayat insanı bazen tek bir soruyla sınar. Kadere kafa tutabilir misin? Bazen ise, onlarca soruyla... Çocuk sahibi olamayacağını öğrenen genç bir kadın, kaderine isyan ederse ne olur? Hayatı uçlarda yaşayan, yaşamı boyunca hiç sevilmemiş, kuralsız bir adam; güvensizliğin aşılmaz duvarlarla ördüğü hayatına ve kurallara hapsolmuş bir kadına, koşulsuz ve sonsuz sevgiyi öğretebilir mi? Hayatın yorduğu ruhlar bir araya gelebilir mi? "Ben seni, senin benimle cehennemde yanmayı isteyeceğin kadar çok seveceğim..." Sina, siber dünyadan gerçek hayata, dolu dizgin, tüm duyguları yaşatan, gerçekçi bir roman. Ve bu sadece bir başlangıç...

Barış bey benimle evlenir misiniz?" Bahar sonunda söylemişti. Tam rahatladım derken Barış Bey'in yüzündeki kafası karışmış ifadeyi görünce hemen devam etti. ''Aslında banane diye düşünebilirsiniz. Haklısınız ama teklifimi kabul etmeniz karşılığında aile şirketimizdeki hisselerimi size devredeceğim. Tek sorun evlendikten sonra hemen boşanamayacak olmamız. Tabi bu gerçek bir evlilik olmayacak ama teklifimi kabul ederseniz bunu sadece biz bileceğiz. Dışarıya karşı bir sene boyunca mutlu bir çiftmişiz gibi davranacağız. Biliyorsunuz amcam kalp hastası ve onun bize inanması çok önemli. Bir senenin sonunda amcama gerekli açıklamayı uygun bir şekilde ben yapacağım.'' diye açıklamada bulundu. Bahar derin bir nefes alarak sustu. Barış Bey'den gelecek tepkilere kendini hazırladı. Büyük ihtimalle aklını kaçırdığını düşünüyordu. Sessizlik uzadıkça Bahar daha da geriliyordu. İçindeki huzursuzluk bir dalga gibi kabarmıştı. Tam tüm dediklerimi unutun demek için hazırlanıyordu ki karşısından gelen cevapla şok oldu. ''Tamam kabul ediyorum'' Evet her şeyi bekliyordu ama bunun bu şekilde kolay olacağını asla düşünmemişti. Hatta neden paraya ihtiyacı olduğunu nasıl açıklayacağını bile bilmiyorken patronu onu bile sormamıştı. Şaşkın şaşkın adamın yüzüne bakarken patronunun sesiyle kendine geldi. ''Yalnız benim de bir şartım olacak'' Bahar şaşkınlıkla sevinirken duyduğu teklifle ikinci şokunu yaşadı. ''Tek bir şartım var. O da bu evlilik gerçek bir evlilik olacak.'' Not: Mevsim Bahar ismiyle yayımlanan ilk hikayedir.

"Çünkü gülüşün siyahın içindeki beyaz gibi... " Zeynep Karaca İnatçı, deli dolu, güzeller güzeli saf aşık... Emir Karadağ Gözü kara, acımasız, bir o kadar romantik bir kıro... Siyah ve beyazın muhteşem uyumu... İki deli aşık, İki manyak... Dolu dizgin, hırçın, tehlikeli bir o kadar eğlenceli bir aşk♥️

Abim kollarını benden çekip yüzümü göğsünden kaldırarak buğulu gözlerime baktı. "Niye ağlıyorsun?" "Geldin! Yanıma geldin! Mutluluktan ağlıyorum." Tekrar saçlarımı okşarken Emir de yanıma gelip gözlerime baktı. Bakışlarım birkaç saniyeliğine Emire kayarken gözlerindeki öfke çukurunu görünce bakışlarımı hızla ondan çekip abime döndüm. "Tabi ki geldim kardeşim. Özür dilerim. Geç oldu! Daha önce gelmeliydim ama gelemedim." "Geldin ya! Önemli değil." Önemliydi... Hem de çok önemliydi. Nasıl, idam masasındaki birinin imdadına boynuna yağlı urgan geçirilip altındaki tabure çekildikten sonra yetişilemezse ya da yetişirse de o öldüğü için bir önemi kalmamış olursa bizimki de öyleydi ama Emir ve ablalarının yanında abimle tartışmayacaktım. Abimin gözleri yüzümden karnıma kayarken utanmıştım. Utandığım tabiki de bebeğim değildi. Benimle ilgili aklında oluşabilecek düşüncelerdi. Saklayamayacak kadar büyüktü ama yine de üzerimdeki ince hırkayı karnıma saracakken elini karnıma koyup gözlerime baktı. "Geç kalmışım ama zararın neresinden dönersek kârdır. Bundan sonra hep birlikte olacağız. Yepyeni bir hayatımız olacak. Seni götüreceğim buradan." Abimin bu sözleri Emirdeki son sakinlik kırıntılarını götürürken abimin karnımın üzerinde duran elini çekip beni kolumdan tutarak abimden uzaklaştırırken bağırmaya başladı. "Sen kimi götürüyorsun? Seren benim karım ve karımı hiçbir yere götüremezsin!" Karım kelimesinin üzerine basa basa söylerken abim de yüzüne yerleştirdiği sahte gülümsemeyle Emire cevap verdi. "Karın! Zorla evliliğe sürüklediğin karın! ' Abi beni almaya gel' diye senden kurtulmak için beni çağıran karın! Ne kadar ironik değil mi?" *** Yayınlanma tarihi → «19.02.2016»← ♡

Herkesin bir derdi vardı bu Dünya da. Kimisinin karnı açtı , kimisinin pırlantası küçük. Kimisi yeni bir araba isterdi. Kimisi , çocuğuna bisiklet alacak parayı. Daha niceleri vardı Dünyada. Bazı insanlar çöpten çıkarırdı ekmeğini , bazıları bayat diye çöpe atardı. Kimisi , yanından geçen dilenciyi görmez , başka biri acıyan gözlerle bakardı. Ama hep bakarlardı. Belki vicdana gelir, birkaç kuruş atarlardı önlerine. Öyle ya ! O zaman vicdanları rahat ederdi. Onlar yardımını etmişlerdi. Tuana 'da onlardan sadece biriydi. Öylesine yanından geçilip giden , dilencilerden sadece biri. Sokak çocuğu derlerdi onun gibilerine. Oysa kimsenin aklına gelmezdi , sokaklar çocuk doğurmazdı ki . Işıl ışıl kafelerin önünden geçerken beresini daha fazla aşağı çekti Tuana. Kimsenin onu görmediğini bilse de bazen utanırdı üstündekilerden. Hele yanından geçip giden kızların kıyafetlerini gördükçe daha fazla nefret ederdi yaşadığı sokaklardan. On sekiz yaşında bir genç kız gibi değil de , bir erkek çocuğuna benzerdi çoğu zaman. Bu da işine yarardı çoğu gece sokaklarda. Üzerinde erkek montu , başında saçlarını kapatan beresi , kirli elleri , isten görünmeyen yüzüyle . Bilmediği ışıltılı dünyanın yanından geçip gitti. Geceye geçireceği sığınağına geldiğinde , kocaman bir küfür etti ağzına yakışmayan. Sokaklarda bunu da öğrenmişti genç kız.

Elif kendine özgü masum sade bir kız. Ta ki Dağhan ile tanışana kadar... Aşkın bu kadar karmaşık acı ama bir o kadarda güzel olduğunu öğrenememişti. Elif Dağhan'ın buzdan imparatorluğunu aşkıyla yıkabilecek mi ? Ya da onun buz dağına kapılıp sonsuza kadar esiri olarak mı kalacak ? Acımasız bir aşk... Tutku... Acımasız bir erkek... Size acı verirken sizi nasıl sevebilir? ... " Asla seni sevmeyeceğim Elif, sevemeyeceğim...Ama sen benimsin... Ben bitti diyene kadar... Dokuz Yayınları ile 2022 raflarda yerini alacak. "Ben Elif... Sıradan ve bir o kadar masumane hayatımı sürdürürken, beni bulutların sonsuzluğuna sürükleyen ve daha önce hiç tatmadığım bir rüzgârla tanıştım: Aşk... İliklerime kadar üşüyeceğimi bilerek benliğimi buzdan bir kalbe teslim ettim. Ben Dağhan... Buzdan imparatorluğumda kendi karanlığıma gömülmüşken avucuma bir ateş düştü: Tutku... Kalbimin buz tutmuş derinliğinde bir kardelen filizlendi. Acımasız bir aşk, bu aşka teslim olmuş bir kadın ve sevgiden yoksun bir adamın hikâyesi... " "Keskin kayalıklarını, uçurumlarını, hırçın dalgalarını küçücük bir pencereden görüp iliklerine kadar üşümüş olsa da Elif'in ayakları geri adım atmıyordu. Daha fazlasını istiyordu. Dağhan'ın buzdan kalbi, avuçlarında alev alsın istiyordu."

"Gördüğün gibi ben seni, gerçek seni tanıyorum Levent! İnsan sevdiği kişinin herşeyine dikkat eder, özveride bulunur...... Sen beni tanımıyorsun Levent! İsmim dışında, herkesin bilebileceği basit bir kaç bilgi dışında hakkımda hiç bir şey bilmiyorsun. Geçen gün abimden duydukların senin için çok şaşırtıcıydı çünkü gerçek benim nasıl biri olduğum hakkında hiç bir fikrin yok. Sen benim nefretimi bilmiyorsun Levent! Sen benim kalbim kırıldığında, canım yandığında, en çok sevdiğim insana bile arkamı dönebileceğimi, onu arkamda bırakıp yoluma devam edebileceğimi bilmiyorsun." İ Karısının bir gün ondan vazgeçebileceği düşüncesi genç adamı iliklerine kadar buz kütlesine çevirdi. Olmazdı! Yapmazdı! Onun tanıdığı ya da tanıdığını sandığı karısı bunu yapmazdı. Ancak o an Beliz'in bütün cümleleri zihnine hücum etti. 'Levent karısı tanımıyordu!' Beliz, hala yanakları üzerindeki kocasının ellerinin üstüne kendi ellerini koydu ve dudaklarını kocasının dudaklarına değdirdi. Oraya minicik bir öpücük bıraktı. "Senden nefret etmeme izin verme Levent. Senden tek istediğim şey.......sev beni! Acıtmadan, kırmadan, incitmeden sadece sev beni." Diyen genç kız kalbindeki bütün duyguları ve yakarışları serbest bırakmıştı. **** Ateş gibi her şeyi yakıp kül edebilecek bir adam.....su gibi duru ve berrak bir kız... Peki ya ateş suya sevdalanırsa, onların bu imkansız görünen aşkı nasıl gelişir? Tabiki ben yazdığımda...

Genç kız spor ayakkabılarını çıkarıp elindeki faturalarla mutfağa ilerledi. Gözü büyük mutfak camına damlayan yağmur damlalarına takılınca gözlerini devirdi. Her gün viyananın kasvetli havasını görmek içindeki buhrana hiç yardımcı olmuyordu. Yedi yıldır burdaydı ve geçirdiği onca zaman içinde kendi kendine bile yabancılaşmıştı. Terden ıslanmış saçlarını geriye atıp şişesinden büyük bir yudum aldı bir, yandanda elindeki faturalara göz atıyordu. Reklamların arasında türkiyeden gelen zarfı fark edince kaşlarını çattı. Şuan da oturduğu dairenin adresini annesi dahil kimse bilmiyordu. Herkesle telefon veya internet üzerinden irtibata geçiyordu kaldığı yerle ilgili kimseye bilgi vermiyordu. Tedirgince yutkunup titrek bir şekilde zarfı yırttı. Zarftan çıkan davetiyeyle derin bir nefes aldı. İstemsizce gözlerini başta yazan isimlerde gezdirdi. 'Filiz & Tibet' Genç kız arkasındaki tezgeha yaslanıp bakışlarını yukarı kaldırdı. Gözleri dolmus, dudakları titremeye başlamıştı. İki ay sonra yapılacak nişanı annesinden duymuş gel israrlarını kulak ardı etmişti. Nasıl gider, nasıl orda durup alkış tutabilirdiki. Ama anlaşılan onun orda olmasını isteyen tek kişi annesi degildi. Telefonun sesiyle genç kız dalgın bakışlarını telefonuna indirdi. Türkiye numarasını görünce kurumuş dudaklarını ıslattı. Annesi degildi, ki zaten ondan başkasıylada konuşmuyordu genç kız türkiyeden. Genzini temizledikten sonra tedirgince konuştu. "Alo" Kaşıdan bi ses gelmedikçe sinirlenmeye ki başlamıştı. "Kimsiniz?" Bu sefer kısık bir gülümseme çalındı Efsun'nun kulağına. Çok tanıdık ama bı o kadarda yabancı olan. "Borcunu ödeme vaktin geldi prenses, bu gece türkiyeye döndüğünde çaldığın ilk kapı benimkisi olucak. Biletin zarfın içinde . " Daha fazla bişey söylemeden telefonu kapatmıştı adam.

23 yaşındaki Ceylin 2 yıllık ilişkisini hiç ummadığı bir şekilde bitirmek zorunda kalmıştır. İşçi göçü nedeniyle İsviçre ye taşınmış göçmen bir ailenin tek çocuğudur bu yüzden de el bebek gül bebek büyümüştür. Belalı bir tip olan sevgilisinden uzaklaşmak ve anavatınına geri dönmek için alır bavulunu eline. Ama işler düşündüğünden çok daha farklı bir hal alır. Kendini bir anda hiç tanımadığı, bilmediği insanların içinde uçuyor halde bulur. Bakalım Kader onu nereye götürecektir ??? Kerem Artuk 28 yaşında gittikçe daha da büyüyen bir şirketin tek sahibidir. Birkaç ülkenin katılımıyla gerçekleşecek olan bir toplantı için İsviçre'de bulunmaktadır. Bu ikilinin olağandışı karşılaşmalarının anlatılacağı bu hikayeyi okumaya hepinizi bekliyorum. Beğenerek okuyacağınızı umuyorum..Keyifli okumalar.. Yazar : Zauberwort ♡♡♡

Uğruna öl deseler düşünmeyecek kadar seven bir kadındı Deniz. Ama ölmekten beter edildi. Sevdiğinden ayrılırken ondan bir parça kalsın istemişti. En güzel parçayı aldı, oğlunu, Baranı.. 'Akşam üstü kucağında oğlu ile oturmuş karşısında ki denizi izliyorlardı. Arkalarında, kendisini üçüncü kez öldürmek için bekleyen adamdan habersiz. Oğlu anlamıştı sanki bu vedayı sessizce annesinin göğsünde bakıyordu karşısına, güneş battıkça denize vuran kızıllık hüzün düşürmüştü kadının yüreğine, bu son sarılışı mıydı oğluna? Nasıl gaddarlaşmıstı arkasında ki adam, aşkı ile yandığı adam... deniz tamamen kızıla döndüğünde oğlu konuştu bu kez ve belki de son kez... -anne Ilk yutkundu kadın sonra cevapladı -efendim annem Oğlu sağ elinin işaret parmağı ile kızıla dönen denizi gösterip konuştu -bak! DENIZ YANIYOR... BU BİR ACI HİKAYESİDİR !