Hissettiği aşk duygusuyla bir bütün olan genç kadının, sevdiği adam tarafından hiçe sayılmasıyla başlayan hikaye.

O, bir kraliçeydi; hayran kaldığım ancak asla ulaşamadığım. Güzeller güzeli, fakat acımasız olan, beni gidişiyle noksan bırakandı. Wattys 2016 "Çığır Açanlar" Kategorisi Kazananı 🍁 NOKSAN, serinin ilk hikâyesidir. İkinci hikâye, MENFUR'dur. Toplam Kelime Sayısı: 153.938 Yazılma Tarihi: 19.08.2014-01.08.2017 Yazardan Son Düzenleme: Haziran 2020

Düzenlenmiş bir oyun. Kurulan planlar. Kurtarılması gereken bir aile. Ödenmesi gereken bir bedel. Yolunda gitmeyen şeyler. Yıkılan kurallar. Ve,en önemlisi...Hissedilmemesi gereken duygular.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.

Kapı tıklatıldı.Üzerimi değişmiştim.''Girebilirsin'' diye seslendim.Kapı şiddetli bir şekilde açıldı hatta o kadar şiddetli açıldıki kapı duvara çarptı.Kuzgun,Gamze ve diğerleri karşımda duruyordu.Gamzenin gözlerinden üzüntü ve merak okunuyordu.Diğerleri desen yine aynı..Bir tek Kuzgun farklıydı.Çok hemde çok sinirli görünüyordu.Bu hali beni çok korkutmuştu. ''Tişörtünü kaldır'' diye buz gibi bir sesle bağırdı.Korkuyordum..Neden kaldırmalıydım tişörtümü? ''E..Efendim?'' diye kekeledim.Korkuyordum.. ''Sana tişörtünü kaldır dedim'' diye yine tekrardan o buz gibi sesiyle bağırdı. ''Kal..Kaldıramam'' diye kekeledim tekrardan.Benim her konuşuşumda daha da sinirleniyordu.Sinirlendirmek istemiyordum ama kaldıramazdım ki.. Beni yatağa doğru itekledi ve yatağa oturmamı sağladı.Titriyordum..Sırtıma bakmak istiyordu.Arkama geçti ve tişörtümü yavaşça kaldırdı..Utanç,üzgünlük,korku..Hepsini bir arada yaşıyordum.

Tüm hakları saklıdır. (Kitap Anlaşması yapıldı)