"Bazen bir erkek sana bütün kadınları unutturur." "Aşkın cinsiyeti yoktur." Yıllardır ailemin baskısıyla hiçbir şey yaşayamamış bir çocuk olarak sessiz hayatıma devam ediyordum ta ki başka bir şehre kaçana kadar. Evet, hayatım boyunca yapmak istediğim şeyi yaparak evden kaçtım ve hayatım boyunca hiç gelmediğim bir şehre geldim. O da yetmezmiş gibi bir erkekten evlenme teklifi aldım! Ve bu teklifi kabul edeceğim, daha doğrusu onunla bu oyunu oynamayı kabul edeceğim. Bir nevi evcilik gibi düşünün tabi bunda anneyle baba yok. Babayla baba var. Bir oyunla başlayan bu masal acaba nasıl sonlanacak? (boyxboy)

Hayatın her kesim için ayrı bir zorluğu vardır. Kadın için ayrı, erkek için ayrı, translar için ayrı, aşıklar için ayrı ve eşcinseller için ayrı... Türkiye gibi sıkı geleneklere bağlı bir ülkede yaşamak bir eşcinsel için ölüm demekti. Duygularını gizli yaşamak zorunda olan matematik dehası Yavuz ve kendisinden asla utanmayan cesur edebiyat aşığı Adas. 12.sınıftaki bu ikilinin okulda ilk kez göz göze geldikleri lavabo kapısından özgürlüğe uzanan aşk hikayeleri... Matematik ve Edebiyat, zıtlıktan doğan imkansızlığın aşkı.

DÜZENLENDİ! Ve birini çok sevmek yasaklanmıştı. Sen cezalandırıldın. O kadar çok seviyordun ki elinden alındı. Ve sen de elimden kayma diye, o gün bir tık daha az seveceğime seni, yemin ettim. Yemin ederken bile biliyordum başaramayacağımı. Özür dilerim, böyle güzel sevdiğimiz için.

Aradığı aşkı asla bulamamış ve üstüne üstlük bulduğunu sandığım gibi de terk edilmiştim. Evrende aşk konusunda benden daha şanssızı var mı diye kara kara düşünüp kendimi eve kapatmıştım. Ta ki kapı alacaklı gibi çalındığı o güne kadar... Kapımda takım elbiseli bir damat duruyordu ve bu damadın aslında bana aşkı getirdiğini nereden bilebilirdim ki? Geçirdiği trafik kazası sonucu 1 yılını unutan bir damadın, aslında eski sevgilisini görmeye gittiğini sanıp benim kapıma dayanmasıyla başlayan bu serüvende benim yerim ne olacaktı? Aradığım aşkı bu kadar kolay elde edebilecek miydim, tabi ki hayır! Aşk kimseye hazır bir tabakta yemek olarak sunulmuyor, özellikle de benim gibi doğuştan şanssız birine... (boyxboy) (boylove)

"Ne diyon lan sen?" Üzerine yürüdüğümde gülümsemişti. Tek kaşını kaldırıp yüzümü inceledi. "Duymadın herhalde. Eğer bir hafta içininde biriyle yatarsan senin istediğin olur. " Pis pis sırıtarak bakmayı sürdürdü şerefsiz. "Ee kabul mü?" Normalde böyle birşeyi kabul etmem için hiçbir neden yoktu. Neden "Kabul lan." dediğimi bilmiyordum. Ama gerçekten gaza gelmiştim sadece. "O zaman 1 hafta içinde, benim yani Poyraz Kutayın çıkmadığı bir kızla yatacaksın. Anlaştık mı?" Hiç düşünmeden kafamı sallayıp onayladığımda, yediğim bokun yeni yeni farkına varıyordum. Bizim okuldan? Poyraz Kutayın çıkmadığı bir kız? Nasıl yatacaktım lan? Bana göz kırptı. "Ee hadi o zaman kolay gelsin şimdiden." El sallayarak yanımdan uzaklaştı. Bense öylece dikilip yere bakıyordum. Poyrazla çıkmamış kız var mıydı? Evet vardı ama onlarda model gibiydi malesef. Pekala bu iddiayı kazanmayı çok istiyordum kazanacaktım da. Umarım İnşallah.