Bir savaşında sonunda herkes sıfırdan başlar. Sırlar açığa çıkmayı bekliyor ve ihanetten kaçış yok. Sena Gökyel, hukuk öğrencisi. Adaletin peşinde ama kimin gerçekten suçlu olduğunu anlamak sandığından daha tehlikeli. Emir Sayer, Hava Harp Komutanlığı'na bağlı bir askeri pilot. Gökyüzünde savaşan, yere indiğinde azılı bir suçlu olarak aranan Saruhan Gökyel'in, izini sürerek intikam peşinde koşan biri. Ve bu hesaplaşma yarım kalmış bir geçmişe dayanıyor. İhanet, savaş ve adalet birbirine karışırken, en büyük çatışma kalplerde yaşanacak. Ama bu savaşta kimse masum değil. Aşk, en büyük silah olabilir.

Gözen Sözer, hayat kavramında mutlu olmayı çıkardığında 20 yaşındaydı. Komada yatan bir abi ve arasındaki bağın kopma noktasına geldiği ikiz kardeşiyle savrulup durmuştu. Hayat onu hiç bilmediği bir mahallede, tanımadığı insanların arasına soktuğunda neler yaşayacağını tahmin etmiyordu. Ahmet Destan Affan, mahallenin abisi, aşık olacağı en son ama en doğru adamdı. "Sadece seni korumak istemiştim." Dedi dalgın dalgın. Dilim az önceki cümlesinden dolayı lal olmuş durumda olduğu için nasıl konuşacağımı bilmiyordum. Öylece zihnime kazıdığım yüzüne bakıyordum. Alayla gülüp karşı duvarı izlemeye devam etti. "Nasıl korumaksa, yaptığım tek şey seni kendimden uzaklaştırmak oldu." "Ben uzaklaşmadım." Ben hiç sana yakın değildim ki Destan. "Doğru, uzaklaşmadın çünkü hiç yakın olamadın bana." İçimden geçenleri onun dillendirmesi yüzümü buruşturmama sebep olmuştu. Sesli duyduğum gerçek hiç hoşuma gitmemişti. "Neden yakınımda değilsin Gözen?" BU KİTAP YAŞI KÜÇÜK OLAN OKUYUCULARA UYGUN DEĞİLDİR. İki farklı insanın tek bir yola düşmesi. Aşk beklenmedik acı ise muntazar olandı. GÖZEN SÖZER & AHMET DESTAN AFFAN

Bölüm 7 (+18) ilk gece, Alıntı. Dewran Ağa, İki parmağıyla Aypare'nin girişini kontrol ettiğinde yeterince ıslandığını fark etti. Eline aldığı erkekliğini okşayarak Aypare'nin girişine dayadı. Aypare den habersiz önce başını ittirdi. Sonra yarısından fazlasını, Hissettiği baskıyla acı bir inilti koptu Aypare'nin dudaklarından, Sevil'in bahsettiği sızı bu muydu? Resmen yırtıldığını hissetmişti. "Çıkar şunu yalvarırım!" Dedi Aypare acıdan kıvranıyordu. Dewran Ağa ise bir müddet hareketsiz kalarak Aypare'nin, içinde ki doluluğa alışmasına izin verdi." Dediğini yaprsam canını daha fazla yakarım." Dedi geri çekildiği an, daha büyük bir acı yaşayacağından emindi.

Yalanlarla yoğrulmuş bir zihin.. Hayatını başkalarına adamış bir ruh.. Ve onların hikâyesini başlatan bir evlilik. Farklı dünyalarda yetişmiş iki insan, aynı çatının altında hangi duygulara tutunabilir? Önyargılarla başlayan bu yolculuk, aşka mı çıkardı, yoksa büyük bir yanılgıya mı? Bir bebeğin kurtarılamayan solukları, nefreti aşka dönüştürebilir mi? Peki ya iki farklı ruh, birbirine uyum sağlamaya çalışırken kendi varlıklarını kaybederse? Ama oyun sandıklarından daha büyük, kayıplar tahmin ettiklerinden daha ağırdı. Gerçekler ortaya çıktığında, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Ve şimdi karar zamanı... Bak, bu son perde... Oyun çoktan bitti. Gerçeklerle yüzleşme vakti. Maskeler düştüğünde, Aşk küllerinden yeniden doğabilir mi? Yoksa bu, kaçınılmaz bir yıkımın habercisi miydi? Not 🔖: !Elemkârâne isimli çıkarılmış ilk kitaptır.! Yayınlanma Tarihi: 29.07.22

Kolumdan tutduğu gibi beni arabanın içine zorla oturttu. -Bırak beni sen kimsin ya kim kendini ne zannediyosun diye bağırarak arabadan çıkmaya çalışıyordum koltuğa beni öyle bir bastırdı ki, üzerimdeki siyah beyaz çizgili eteğim debelenmemden kalçalarıma kadar sıyrıldı ikimizde aynı anda önce bacaklarıma, sonra bir birimize baktık çakır gözleri çok deli bakıyordu göz göze bir süre bakıştık arabadan çıkmak için hamle yaptığımda beni yan döndürüp kemerimi taktı. - Hayvan sen hayvansın diye bağırmaya başladım Bana eğilip burnumun dibine kadar girdi. - Eğer hemen bağırmayı kesmezsen o minik siyah kilodunu yırtar atar içine şuracıkta girerim gerisini sen düşün......

Kavin: Hiç mi düşünmedin? Hiç mi acımadın? Kavin: Bana bunları yaparken gelmedi mi aklına, o okulda deli gibi üstüne titrediğin kardeşin? Demedin mi benimde kardeşim var, ona yapsalar ne yapardım diye? Kavin: Demedin mi lan?! Demedin mi?! Kavin: Aslında biliyor musun? Salaklık bende. Kavin: Beni annem babam sevmemişti, sen mi sevecektin. 0535*****: Küçük... 0535*****: Yanlış numara *Görüldü* ~ Altay: Seni annen baban sevmedi Altay: Ama ben çok seveceğim.

📍Hikayede sıkça yetişkin içerik vardır. Rahatsız olacaklarının okumamasını öneririm. "Canım öyle bir yandı ki Ladin, keşke ölseydin dedim. Ölseydin Ladin. Benim hayatıma sıçan düşmanım olsa bu kadar koymazdı be..." Her bir kelimesi diken gibiydi, kalbime battı. Gözyaşlarımı dökmemek için elimi sıktım. "Ben senden gittiğim gün, öldüm zaten. Sen Ladin'i yaşıyor mu sanıyorsun?"

"Beni sevdiğini söyledin!" "Yalandı" dedi acımasızca Yapma diyemedim, beni bununla imtihan etme diyemedim. Ne yapmam gerekiyordu?

Ona dolu dolu bakan bir çift göze bakmamaya çalıştı.. Küçüğünden farklı olarak karşısında dikilen kaşlarını çatmış, bakışlarının soğukluğu ve öfkesi ile hem yaralı hem öfkeli dişi aslanı andıran kadının üzerine çevirdi bakışlarını.. "Gidiyorum.." "Git!" Geri çekilip kapı kolunu çevirecekken kalbini paramparça eden ses doldu kulaklarına. Sesinden her an ağlayacağı belliydi.. "Gitme.." •Oct 3, 2016•

Sakın unutma her şer de ya bir hayır vardır ya da BEN! Sevme beni. Ben, senin beni sevdiğin kadar Sevemem. Canın yanar yok olursun...