Bir kalp na kadar acıyı alabilir Bir mi? İki mi? Üç mü? Ağır bir imtihandan geçen bir yürek Doğduğu gün annesi ölmüş, daha altı yaşındayken gözlerinin önünde dedesini kaybetmiş, sevdiği can dostunu kollarında son nefesini vermiş, evlendiği gün emanetini bulmuş, intikam ve iman arasında kalmış bir adam ÖMER ASAF HİKMETOĞLU... Hani demişya özdemir asaf sizin hiç babanız öldümü diye ona sormak isterdim sizin hiç babaniz beş yaşındayken gözlerinizin önünde öldümü ellerinizde onun kanı var mı diye sormak isterdim bide anneler var neden hiç bir şair annelere şiir yazmamış onuda sormak isterdim çünkü annelerde çok cefa çekirler eşleri ölür mesela sırf kızları yıkılmasın diye hamile olmalarına rağmen kızları uyurken ağlarlar küçük yürekleri acımasın diye doğumda bile ölürler sırf yeni bir hayat yaşasın diye babalar görünmeyen dağdır varlıkları yeter anneler bir melektir... Biliyor musunuz babam gözlerimin içine bakarak öldü yaşasın diye daha beş yaşında elimi yarasının üstüne koydum ölmesin diye annem ben üzülmeyeyim diye geceleri ağlardı annem öldüğünde hem babasız hemde annesiz kaldım bana annemden babamdan sonra kalan tek ailem ise asaf'ım tipki annem gibi sarılıyor babam gibi kokuyor.. gözleri aynı babam bazen öyle bir konuşuyor ki karşımda babam var gibi oluyorum aradan 20 yıl geçsede bıraktığı acı aynı... Ben 4 ay aralıkla annem ve babamı verdim ölümün habercisi olan kara toprağa ben kim miyim. Ben ZÜHRE MEMİŞ ...

"Seni bukadar kederlendiren ne Keçi çobani, yada kim" "Boşver be küçük ağa, uzun mesele" "Vaktim bol anlatmak istersen dinlemek isterim" ..... "Yeterrr. Yeter artıkk, nasıl sustun nasıl gittin onca şeye rağmen nasıl inandın" diye haykırdı Hazar gözlerinden ateş çıkıyordu çıldırmıştı. "Sen duymaya bile tahammül edemiyorken ben yaşadım bunlarıı anlıyormusun yaşadım. Her gün ölmek istedim,,,ölemeyi denedim ama beceremedim" diye bağırdı Asiye. ...... Güven : Kırılması çok kolay lakin, Onarmasi çok güçtür.

"Demem o ki, Ben şimdi sana kalk gel demem . Beklerim hep ama demem, Diyemem. Çünkü öyle öğrendim.... Canım çok yanıyor şuan. Eğer gelirsen dayanam değer karalarım yeşillerine ellerim titrer dayanam çıkar adın dudaklarımdan yoruldum, bittim, tükendim. baksaydım görmeden ezber ettiğim yüzüne. Ortalığı ayağa kaldırırcasına ağlarım. Ama gel diyemem... Öyle öğrendim çünkü öyle büyüdüm..."

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Bir gün sevdiğiniz adamın düğün davetiyesini aldınız... Ne yaparsınız? Şaşırırsınız değil mi? Leyla'da Şaşırmış, Ağlamış, Üzülmüştü... Emre'nin ona sinirlenip çekip gitmesinin ardından tam 4 yıl geçmişti. Şimdi ise yıllar sonra tekrar bir araya geleceklerdi. Ne olacaktı Peki? Düğün mü? Hüzün mü? #Spiritüel # 5

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

BEDEL SERİSİ 1 Bir canın bedeli kaç can, kaç hayat, kaç umut eder? Elif ve Ömer'in hikayesi bu.. Bedele kurban edilen iki hayatın hikayesi.. Birbirine zıt iki karakter, iki yaşam, iki kırık kalp.. Mecburen birleşen iki hayat.. Elif.. İstanbul'da doğup büyümüş, dinine bağlı, doğu kültürüyle yetişmiş fakat , özgürlüğüne düşkün, asi, inatçı bir genç kız. Ömer.. Kıratlı aşiretinin genç ağası. Kadınların ezildiği bir ortamda yetişmiş, harama bulaşmış, hırçın, her isteğinin yapılmasına alışık biri. Klişeden uzak, sürprizlerle dolu tahminlerinizin sınırını zorlayacak bir yaşam hikayesi.. Wattpat hikayelerinden değil, gerçek hayatlardan alıntılarla yazılmıştır. O yüzden yazılanlar ağır gelebilir. BERDEL değil BEDEL hikayesidir. Spiritüel içinde #1 (HİKAYEDEN KISA ÖZETLER İÇEREN KESİTLER ADLI BİRİNCİ BÖLÜMÜ OKUMADAN KARAR VERMEYİN) İnstagram sayfamız "bedelinyazari"