"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.." Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce? ~~ Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan fakat kaderin yeniden birleştirdiği iki genç.. O küçüklük aşkından geriye kalan; mesafelere rağmen umudunu asla yitirmeyen, sinirli, hırçın, kendinden ve o küçük kızdan nefret eden bir adam.. ~~ Cem Adrian güzel özetlemiş: "Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır." Ben seni bekliyorum. Yıllar geçsede ilk günkü gibi bekliyorum. Ama gelme.. Gelmeni istemiyorum. Zaafımdın sen benim. Şimdi ise sadece nefretim.. Eğer iki insan cidden birbiri için yaratılmışsa zamanın ve mesafelerin zerre kadar önemi yoktur. Masal gibi başlayan bir aşk hikayesi... https://www.wattpad.com/story/60936096-eyl%C3%BCl-ak%C5%9Fam%C4%B1

Tanıtım bölümüne göz atınız...

~Wattys2018 Modernistler kazananı~ *TAMAMLANDI* 🔥 Çok az kaldı. Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı. Hepimiz ısınacağız! Hem de iliklerimize kadar... -Ciara Archer 🔥

Zeynep'ten... Nerden bilirdim tamda yaşamak isterken öleceğimi?. Serkan'dan... Nerden bilirdim tam seni unutmaya başlamişken bana döneceğini. Çocukluk aşkının ömrünün sonuna kadar süreceğini nerden bilebilirdiki Serkan Onu koruyup destekleyen ve kimsenin sevmediği kadar çok seven Serkan'ı nasıl unuturdu Zeynep

Kadere inanır mısınız? Ya da tesadüfler mi yönlendirir hayatınızı sizce? Belki de herşey sizin iradenize bağlıdır? Veya sadece siz öyle olduğunu sanıyorsunuz... Öyle ya da böyle... Siz ne yapın edin,karşınıza çıkan mutluluk şansını ıskalamamaya bakın bence...

Duygularını rafa kaldırmayı hayat biçimi olarak seçen genç adam, sevmenin ne demek olduğunu bilse de sorumluluğunu almak istemez. Kendisi için biçtiği gelecek yalnızlık üzerine kuruluyken, hele kendi şeytanlarıyla savaş verirken hiç istemez. Tabi mecbur kalmazsa!.. Yaşantısının içine kötü bir tesadüf eseri giren Gülizar'ın, sorumluluğunu almak zorunda kalana kadar. İstemese de koruyup kollayacağına ant içene kadar. Gül'e ait tek varlık, kurtarıcısı, meleği olana kadar...

Ailesi tarafından reddedilmiş yapayalnız kalmış, seçtiği yola çıkarken sevdiği adamı gerisinde bırakan yaralı bir kadın. Başarılarının getirisi bir lakap FIRTINA, kolay kazanmadı o ismi ölümün kıyısında çok kez yürüdü. Tek bir amacı vardı yaşaması için sevdiği adamdan yadigar oğlu. Babasını resimlerden tanıyarak büyüyen bir çocuk.... Ailesini kaybedişinin ardından katilleri bulmakla ömrünü geçiren bir adam.... Kaybetmeyi ve beklemeyi en iyi onlar bilirdi. Birinin beklediklerinin gelmesi mümkün değildi. Yıllar olmuş hayattan kopartılmışlardı. Diğerlerinin beklediğinin gelme ihtimali vardı belki ama ihanetin sönmeyen ateşi engeldi kavuşmalarına.

Yıllardır en başarılı olmak için verdiği tüm uğraşları o hazin geceyle mazinin tozlu raflarında yerini almıştı. Bu ıssızlıkta yaşamak denirse yaşadığı hayatSa evet yaşıyordu. Yine bir gece nerden geldiği belli olmayan biri çıkıp gelmiş, yalnızlığında yeni bir sayfa açtırmıştı. Gecenin katran karalığının arasından ışık hüzmesi gibi en karanlıkları aydınlatırken ikiside hayatı en baştan yaşamaya değeceğini düşünüyordu. Yolunu kaybedip en bilinmezlikte kalmak zorunda kalmış bir ışık ile yalnızlığını tek yoldaşı kabul etmek zorunda kalan adamın hikayesi.

Tüm güzelliğine rağmen pavyonlarda bülbül sesiyle dinleyenleri mest eden, tanıyan herkesin fahişe diye yaftaladığı çaresiz bir kadın. Ahu diye çağrıldığından kendi adını dahi unutmuştu. Hatırlasa da kimse kendi adını kullanmazdı. Pavyonda sahnedeyken Ahu'm, dışarda fahişe derlerdi. Nüfus memurunun kimliğine yazdığı adını duymayalı yıllar olmuştu. Hayatta hiçbir amaç uğruna yaşamazken, düştüğü bataklıktan çekip çıkartan başkalarının aksine kendinin bile hatırlayamadığı adını kullanan bir adam çıkıp gelmiş, hayallerinin ötesinde bir hayat sunmuştu. Üzerine sinmiş yılların kiri pası bir günde silinirmiydi? Yüreğini ortaya koyan adamın nefesi onu yaşatmaya yetermiydi? Geçmişi her daim ensesinde mi yaşardı? Kaderini değiştiren adama yürekten güvenirmiydi? Yoksa aklındaki koca bir acaba ile ömrünü heba mı ederdi?