"Çok yakında... Çok yakında, sana yemin ederim, o safir gözlerinde benden başka bir ruh nefes almayacak. Senin sadakatin yalnız bana olacak..." Tüm güzelliklerden ve merhametten sıyrılmış, sevginin ne olduğunu bilmeyen bir adamdı Brian. Bağlılığı sadece krala olmuş ve ne bir toprağa ne de başka bir insana varoluşundan bu yana hiç bağlanmamış İskoçya'nın en korkulan savaşçılarından biriydi o. Kılıcı ile aldığı canların sayısını dahi hatırlamazken, çoktan yosun tutmuş kalbi ilk defa atmaya başlayacaktı. Evangeline tutsak yaşamının içinde sarayda kendisine bir nefes alımlık alan yaratmak için çırpınan çaresiz bir varisti. Kral onun yanlış ellere geçmesine asla izin veremezdi. Onu en güvendiği savaşçısına teslim ederken korkulan kaderinin ne denli değişeceğini kimse bilemezdi. Evangeline'in kaderi McLaughlin'lerin kaderiydi ve hepsini elinde tutan Brian'dı. Not: Özellikle belirtmek isterim ki bir tarihi romantizm kategorisinde olan bu hikaye tamamen farazi bir tarihte geçmektedir. Gerçek tarih, kişi ve olaylar ile herhangi bir ilişkisi bulunmamaktadır. Hikaye içerisinde geçen tüm şahıslar ve olaylar hayal ürünü olup gerçek İskoç tarihinde varolmamıştır. Daha da dip not: okuduğunu anlayamayanlar ve başlıkları okumayı es geçenler için bu sadece bir ön okumadır! *** HİKAYEYENİN TÜM TİCARİ VE TİCARİ OLMAYAN HAKLARI TARAFIMA AİT OLUP HİÇ BİR KOŞUL ALTINDA BİR BAŞKA BİREY YAHUT KURUM TARAFINDAN TİCARİ OLAN YA DA OLMAYAN AMAÇLARCA KULLANILAMAZ. YAYINEVİ İLE SÖZLEŞMESİ YAPILMIŞ OLAN BU HİKAYENİN TÜM HUKUKİ HAKLARI BAĞLI BULUNDUĞUM YAYINEVİMCE KORUNMAKTADIR***

Kuşanın silahları aşk taarruza geçti. Ender Güven yalnız başına yaşayan tüm gecelerini , eğlenceye feda etmiş müzmin bir bekardı. Taki bir gece " Evlenmeden Olmaz " diyen bir kıza rastlayana dek. Günah'ın baş şehri Las Vegasta sabahın ilk ışıklarıyla o kızla evlenirken ne düşüyordu bilinmez ama kendine geldiğinde ikisininde tek söylediği şey " OLAMAZ EVLENMİŞİZ " di. Apar Topar terk edilen bir otel odası ve zihnin derinliklerine gömülü unutulan bir evliliğin kurbanı iki genç birbirlerinden kaçarken yine birbirlerine çıkan yollarda savaşa başlayan kalplerine aldırmadan kendi silahlarını kuşanmışlardı bile.

Merhabalar, Çoktandır beklediğiniz BİR TÜRK MASALI serisinin son kitabı SEDAT istanbul tüyap kitap fuarında sizlerle buluşmaya hazır... Kapağımız belli oldu. Hepinizi 19 KASIM CUMARTESİ SAAT 14:00 İNDİGO KİTAP standına bekliyorum. İmzalarla gülücükler mutlulukla buluşsun. Gelin kucaklaşalım....

Hayat küçük mucizelerle doluydu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında... Bazen de tam yanı başımızda! Sahip olduğum küçük mucizenin adıydı Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediğinde tüm dertlerim yok olur, geriye sadece onun sıcacık sevgisi kalırdı. İki deli arkadaşım vardı; hep yanımda olan iki tatlı baş belası... Mucizemizin büyümesine birlikte tanık olurken onun içinde büyüyen özlemi engelleyememek en büyük korkumuzdu. Babası tarafından terk edilen bir çocuğun kırılan minik kalbi nasıl iyileşirdi? Bir mucize daha bekliyordum. Geçmişte sustuklarımı duyacak, oğlumun minik kalbini ısıtacak, tüm yaralarımızı iyileştirecek bir mucize... O mucize bir kar tanesinin avucuma düşmesiyle gerçekleşti. Avucuma düşen kar tanesiyle içim bahara yüz tuttu. Üzerine kar yağarken de ısınabilirmiş insan; Doruk Ataoğlu, usul usul yüreğime konduğunda anladım. O tüm merhametiyle hayatımızdaki bütün boşlukları doldurabilecek kadar güçlü bir adamdı. O, bizim geç gelen mucizemizdi!

"Gözlerini zorlayan yaşları tutmaya çalışarak tısladı; "Benden uzak dur. Bana dokunmana asla izin vermem." Fakat Ärne, son lafı duyduğunda bunu, genç kıza ne yapıp ne yapamayacağını gösterecek bir meydan okuma gibi gördü. Hızla ve hırsla kızın üstüne uzanıp bacaklarını açarken pantolonundan kurtuldu. Erkekliğini genç kızın kadınlığına dayarken, kızın ellerini de kafasının üstünde birleştirmiş, kıpırdamasına engel oluyordu." MS. 140'lar... Antonin Duvarı... Roma Lejyonlarının, Britanya'daki son yılları ve Antonin duvarının son esiri; doğudan getirilen, sürprizlerle dolu bir savaşçı... Vahşi savaşlar, acımasız bir dünya... Kan ve Savaş çığlıkları; kemik sesleri ve ailesinden, halkından kalanları korumak için bilinmezliğe köle olan, Antonin Duvarı'ndaki Son Esir....

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...

Sus Ne olur inandırma Aşkına Senden sonra gidecek yer bulamam, yurdu yuvası olmayan bir kuşum Mavilerini küçüçük ellerimle taşıyamam orada kendime yer bulamam.. EYLÜL Yapma Arkana bakmadan gitme Gör sensiz fırtınalarımı sen dindirirsin ancak geçmeyen acılarımı Sonbaharımsın Eylül, izin ver yurdun, yuvan son nefesin olayım ... EZRAK