Kabul ettiğimi söylediğimde bana bir adres ve çanta verdi. Ve bir de silah. "Sana güveniyorum." * "Bu ne demek? Bana hemen bir açıklama yapıyorsunuz! O adam annene benziyorsun derken neyi kastetti? Kurşun kim! Ve eğer, tek bir yalan daha duyarsam çeker giderim. Ama bu sefer geri dönmem." * Ne olduğunu bile anlamadan aşık olmuştum ona. Kim olduğumu biliyordu, ne yaptığımı biliyordu ve buna rağmen gitmemişti. Aksine beni sakinleştiren tek şey olan kokusuyla her zaman yanımdaydı. Ve olacaktı da, asla gitmesine izin vermeyecektim. O her zaman yolumu bulmamı sağlayacaktı. Onun sayesinde asla kaybolmayacaktım. Asla kaybolmama izin vermeyecekti. NOT: Kurşun isimli hikayemden bir karakter olduğu için bazı bölümler o hikayemle ve karakterleriyle ilgili olacak. Elimden geldiğince açıklayacağım burada zaten ama isteyenler o hikayeme de bir göz atabilirler. Bu hikayeyi daha iyi anlamanızı sağlayacaktır.

Yine yeni bir gün,yine yeni bir sanş,tabi ben değilsen geçmişten kurtulmak isterim her daim aynı soruyu duyuyorum 'Kimsin sen ?' ben sadece bu geçmişten kurtulmak isteyen biriyim peki kimim ben Hikayede +18 küfürler mevcuttur eğer bünyesi kaldırmayan varsa okumasın çünkü okuyup küfürlerden dolayı şikayet ederseniz haberiniz olsun hiç ilgilenmem çünkü ben zaten uyandım sizi

Macera, intikamla devam ediyor... Ateş düştüğü yeri yakar derler. Öyle oldu da. Düştüğü kalp cayır cayır yanarak küle döndü. Ve küllerinden intikam ateşiyle yanan bir efsane doğdu. Sahibi belli olmayan bir not. Yeni bir işaret... Eski düşman, yeni dostluklar. Hiçbir intikam bu kadar çok arzulanmamıştı. Üstelik bu kez düşmanlar hiç de basit değildi. İşte asıl efsane şimdi başlıyordu.

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

-Yeni elementin adı, Asklepiosyum. Asklepios mitolojide gençleştirme tanrısı ve tıp tanrısı olarak geçer. Teselya kralının güzel kızı Koronis, Güneş'in tanrısı Apollon ile ilişkiye girer bu ilişkiden de Asklepios doğar. Yılanlı asa onu temsil eder. Neyse işte mitolojik olarak tanımı bu gelelim bilimsel tanımına. Asklepiosyum, element tablosunda bulunan tüm elementlere kesin bir hakimlik sağlar. Bazı elementlere kararlılığını gösteremez ancak en çok etkileşime girdiği elementler: Oksijen, karbon, hidrojen, azot, kalsiyum, fosfor, potasyum, sülfür, sodyum magnezyumdur. Yani... -Yani İnsan vücudunda en çok bulunan elementler. -Kesinlikle profesör. Bu elementlere kesin üstünlük sağlayarak atom altı parçacıklarını etkiler. Elementlerin zaten var olan atom altı parçacıkların manyetik alanını en az, kendi miktarının karesi oranında artırır. Yanisi şu: Bir kilogram kurşun elementini Asklepiosyum ile reaksiyona sokarsak, kurşun elementinin manyetik alan katsayısı artacaktır. Böylece dayanıklılığı doğru orantılı artacaktır. Hangi elementin manyetik alan katsayısını ne kadar artırdığı konusunda henüz tam bilgiye sahip değiller. Ancak şuana kadar yaptıkları testlere göre en az manyetik artış oranı kurşunda ve buda miktarın karesine eşitti, en fazla artış ise oksijende buda yanlış hatırlamıyorsam miktarın dört yüz seksen yedi üssüne eşitti. Elementleri bir sıraya sokup, analiz edecek olursak: Bu element en çok insan vücudunda bulunan elementlerin manyetik katsayılarını muazzam bir şekilde artırıyor. Birbirine zayıf bağ ile bağlanmış karbon bağları bile parçalanamaz özelliğe sahip oluyor. -Buda tabi ölümsüzlüğü getiriyor. -Ağır travma olursa, bağları koparacak kadar güçlü bir travma gerçekleşirse ölümsüzlük hayal olur. -Demek, Fatma'nın peşinde olduğu, oğlu için takasa girdiği elementin özelliği bu. ...

-Sadece masum 1 hafta tatlım -bunu daha önce konuştuğumuzu sanıyordum anne,gelmek is-te-mi-yo-rum! -bizimle bu seyahate geleceksin baban yatı hazırlattı bile,lütfen zorluk çıkarma Joseph. -tamam.

Gözümü açtığımda beyaz,boş ve kameralarla izlendiğim bir odadaydım.Kolumda değisik rakamlar,başım allak-bullak bir şekilde etrafa bakıyordum.Birden ayak sesleri odada yankılanmaya başladı. "Uyanık mısın?"dedi tanımlayamadığım bir ses. Tam ayırt edememe rağmen bir erkek olduğu sesinden anlaşılıyordu yanıma yaklaşmaya devam etti ve benden 2 adım uzaklıkta durdu ve: "Korkuyormusun?Bu iyi korku seni dinç tutar bu hissi asla unutma"dedi. Çok korkmuştum.... Ve benim hikayem başladı. Bilim adamlarının birer kuklası haline gelmiştik adeta ne olduğumuz belirsizdi; sayısız güçlere sahip olmuştuk.Korkularımız bizi hayatta tutan tek şeydi,umutlarımızsa yaşama sebebimiz.Kaçış imkansızdı,en azından diğerleri için.... Kapak tasarım: TAMAMEN BANA AITTIR. Yazar: Armygirl01 Menejer:Armygirl01-mnjr Başlangıç tarihi: 26 ağustos 2016

Sirkte annesi, babası, beş kardeşi, dayısı, halası ve yedi kuzeni ile dünyayı dolaşan genç bir kız... Gezici sirkin yolu Amerika'ya düşer. Buria her zaman ki gibi broşür dağıtırken garip bir adama rastlar. Adam önce kızın içini görmek istercesine süzer ardından hiç birşey söylemeden çekip gider. O akşam ki gösteriye gelir gizemli adam, ama gösteriyi seyretmek için değil... Dünya sandığız kadar masum, Masallar da sadece hayal ürünü, Gördüğünüz herşey göründüğü gibi, Yalanlarsa yalan DEĞİL... DOĞRU BİLDİĞİZ HERŞEY BİR YALAN... YALANLAR İSE TÜM GERÇEĞİNİZ...

Aşık olmak bir suçtur, Dövüşmek ise bir özgürlük. Dövüşçü olmak, sadece dövüşmek anlamına gelmiyordu. Dövüşçü olmak öleceğini bile bile ölüme yürümekti. İki seçenek vardı; Ya ölürsün, ya da öldürürsün. Son yumruk galibiyetti, belkide sadece ölüm. Acıya meydan okumuş bir adam, Acıya aşık olmuş bir kadın. Kendilerine 'Asiler' diyen bir grup dövüşçü, daha kötü olmak için eğitiliyor. Atılan her yumruğun daha sert olması için çabalıyor, zorlu bir disiplinden geçiyorlar. Ve en büyük eğitimleri ise; aşk. Kapak Tasarımı; Pen_Queen' Teşekkürler!