YAZ ÖKÜZÜ
Hikayeyi güncellemeyi unutmayın
"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...
Bu non-fiction hepimizin gelecekte nasıl bir anne olacağı hakkındadır. Kitapta argo ve küfür vardır.
[Diğer adı : Öğretmenimle evlenmek mi?] Yanlış doğruya dönüşemezdi değil mi? Tüm hayallerime küsmüşken, ufacık bir hatamdan dolayı kötü bir şekilde hayatıma yeniden sızdılar. Onları yaşamak güzel olsa da bir de gerçekler vardı. Tüm kafamı sorularla dolduran can yakıcı gerçekler...
"Dünyanın en asabi kızı. Hiçbir şeyi beğenmeyen, susmak bilmeyen, kavga etmeden duramayan, sürekli birilerine sataşan, laf yetiştiren, utanmamada sınır tanımayan, bıkmadan küfür eden, hayattan nefret eden-" "Ben o kadar asabi değilim!" "Evet, daha fazla asabisin!" "Şimdi gösteririm ben sana asabiyi!"