Η ιστορία με τη κλισέ υπόθεση και τη κλισέ πλοκή που φαινομεικά ειναι ίδια με ολές τις άλλες. Ήθελε να του δείξει πως είναι να είσαι έφηβος και αύτος να της δείξει την ευτυχία. Ψάχνοντας την ευτυχία μήπως κλείνεσαι στην δυστυχία; Και όμως φίλοι μου το φώς στο τέλος του τούνελ ήταν τρένο...
"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cover : me All rights reserved.Please don't copy.
Εχοντας ενα ασχημο παρελθον, παραδομενη στην παραβατικοτητα και τις επικινδυνες παρεες, η Αμαρρυλις πεφτει στα διχτυα του...νομου. Τι θα γινει οταν απο ενα μονο βλεμμα μπλεξει σε περισσοτερους μπελαδες;
Πώς να την αγγίξεις αν δεν μπορείς καν να την πιάσεις ... Πώς να την πιάσεις αν δεν μπορείς καν να την δεις ... Πώς να την δεις όταν δεν πρέπει καν να υπάρχει ... Την φώναζαν Cat .... Ο κόσμος της γεμάτος με βία τη νύχτα, ερχόταν σε αντιπαράθεση με τον αλλαγμενο εαυτό της το πρωί ... Στην ζωή της έχει μόνο τον Ja...
"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω να...
Δεν ήξερε τη ιστορία μου αλλά παρ' όλα αυτά με έκρινε. Δεν ήξερα την ιστορία του και ούτε ποτέ είχα ενδιαφερθεί να τη μάθω...μέχρι τώρα. Και καθώς προσπαθούσα να τον γνωρίσω, τον ερωτεύτηκα, έτσι όπως σε παίρνει ο ύπνος. Πρώτα αργά, ύστερα απότομα και ολοκληρωτικά #4 in εφηβική φαντασία 26/10/17 #3 in εφηβική φαντασία...
"Μα σε καταστρέφω μωρό μου."είπε στο αυτί μου. "Μ'αρεσει να καταστρεφομαι."είπα σοβαρα κοιτοντας τα χαώδη μάτια του. Γαμωτο,τα είχα ερωτευτεί αυτά τα μάτια.
"Δεν με πείθεις πως εχεις αλλάξει..ξερω πως βαθιά μεσα σου ακομη είσαι όπως πριν..",ψιθύρισα. Τα χείλη του πλησίασαν το αυτί μου και ενα ρίγος με διαπέρασε. "Α ναι;",ρώτησε με βαριά φωνή. Έγνεψα καταφατικά,χωρις να βρισκω λόγια να μιλήσω. "Για πες μου αν αυτό σου θυμίζει τον παλιό μου εαυτο..",ρώτησε και τα χείλη το...