Μελίνα:Μια μαθήτρια της δευτέρας λυκείου και πολυ καλη μαθήτρια. Ειναι ενα απλο κορίτσι πολυ ευγενικό και όμορφο. Η Μελίνα είναι ερωτευμένη με το play boy του σχολείου της. Άρης:Ένας μαθητής της τρίτης λυκείου ο οποίος δεν το έχει καθόλου με το διάβασμα. Ειναι το play boy του σχολείου και ολα τα κοριτσια λιώνουν για εκείνον. Ο Άρης και η Μελίνα φημίζονται για τους συνεχείς τσακωμούς. Όμως μετα απο ενα νεο που θα κάνει ανω κάτω την ζωη της Μελίνας εκείνος θα αλλαξει στάση απεναντι της. Τι θα γινει ομως; Θα καταφέρει η Μελίνα να είναι με τον Άρη. Μήπως το δυσάρεστο νεο που θα μαθει η Μελίνα θα τους φέρει πιο κοντά; Ελπίζω να σας αρεσει η ιστορια μου. Βαζω τα δυνατά μου για να είναι ευχάριστη για εσας που την διαβάστε. Καλο διάβασμα

«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός», μουρμούρισα, αν και δεν ξέρω αν με άκουσε, ή απλά επέλεξε να με αγνοήσει. «Τώρα μπες στο αμάξι, μη με αναγκάσεις να σε πάω σηκωτη, ξέρεις πως θα το κάνω», με απειλεί και το σκέφτομαι λίγο. Όντως θα το κάνει, τον ξέρω. Προχωράει και μου κάνει νόημα να μπω στο αυτοκίνητο του, ρολαρω τα μάτια μου και τον ακολουθώ βαριεστημένα, ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. «Καλό κορίτσι». Χαϊδεύει το μπούτι μου. Πιάνω το χέρι του. Μου χαρίζει ένα στραβό γελάκι όμως του κόβεται μόλις πετάω το χέρι του μακριά. «Και δύσκολη; Μ'αρέσει». Και το χαμόγελο τζόκερ ξανά κάνει την εμφάνισή του στο πρόσωπο του Στέφανου, ο οποίος είναι και επισήμως για δέσιμο. Τι θα κάνω με αυτόν;

Ήμουν γεμάτη αίματα. Ήξερα πως έπρεπε να φύγω από εκεί το συντομότερο. Η αστυνομία θα είχε ήδη ειδοποιηθεί. Θα έπρεπε να μιλήσω... Να πω τι είχε γίνει τι θα έλεγα; Σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας. Δεν έπρεπε να με βρουν εκεί. Σκούπισα τα χέρια μου πάνω στην ματωμένη μπλούζα μου και προχώρησα αδιαφορώντας για τον κόσμο γύρω που με κοιτούσε με γουρλωμένα τα μάτια. Οι σειρήνες των περιπολικών ακούστηκαν και εγώ επιτάχυνα το βήμα μου μπαίνοντας σε ένα δρομακι ώστε να φύγω μακριά από την αστυνομία. Δεν έπρεπε να δουν. Δεν έπρεπε να με βρουν. «Αστυνομία... ψηλά τα χέρια» άκουσα μια φωνή πίσω μου και πάγωσα. Μια φωνή τόσο γνώριμη... τόσο οικεία. Γύρισα με τα χέρια μου ψηλά και τότε τον είδα... Ήταν εκείνος... Ήταν ο άντρας που αγαπησα οσο τίποτα ο οποιος είχε σηκώσει το όπλο του και με σημάδευε με ένα βλέμμα όλο απορία. Cover by LittleBlckBubble62

Η Bella φέτος θα διδαχτεί το επάγγελμα που επέλεξε (δηλαδή την μαγειρική) από τον καλύτερο σεφ του Σιάτλ... Τον Stephen Anderson... Έναν πολύ μοναχικό αλλά πετυχημένο άντρα όπου το όνομά του είναι ξακουστό... Η συνεργασία τους δεν θα πάει και τόσο καλά όσο ήλπιζαν... Η Bella είναι μια πεισματάρα γυναίκα το ίδιο και εκείνος και κανείς από τους δύο δεν ξέρει πότε πρέπει να κάνει πίσω σε ορισμένα θέματα... Άραγε πως θα εξελιχθεί αυτή η περίεργη σχέση; Γέλιο, κόντρες, τσακωμοί, πάθος και πολλά λάθη... Γιατί τα λάθη είναι αυτά που μας οδηγούν στις σώστες επιλογές... Όχι πάντα βέβαια αλλά... Τουλάχιστον τις περισσότερες φορές.