Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Proje Ivy,kıyameti başlatan salgının yarattığı yıkıcı etkiyi azaltması ve yeni bir toplum düzeni kurulması amaçlanan bir projedir. Ve bu projenin en değerlileri Ekstra adındaki seçilmiş kişilerdir. Ekstralar üstün güçleriyle yeni kurulan şehir Togram'i korumak için savaşmaktadırlar... Tek yapmaları gereken şehri korumaktır. KEŞKE BU KADAR KOLAY OLABİLSEYDİ. Proje Ivy toplum üzerinde oynanan siyasi bir oyunun sahnelenen kısmıdır ve devletler artık ölen insanlar yerine ülkelerinin sınırlarını genişletmek için savaşmaktadırlar. Ekstralar ise hayatları ellerinden alınmış,bir avuç gençtir. Peki bu güçlerin gelecek nesillerle nasıl bir bağlantısı olabilir? Claire Williams sadece bir Ekstra. Ama bu gerçekleri öğrenmek isteyen tek kişi olduğu anlamına gelmiyor. Togram yıkılıyor. İkinci kıyamet kapıda. Peki düşmanınız bir "izole" ise,onu nasıl öldüreceksiniz ki? "Gelecekte isyan ışığını parlatanları yetiştirebiliriz." **** 07.08.2016 Bilim Kurgu'da #7 29.07.2016 Bilim Kurgu'da #5 25.07.2016 Bilim Kurgu'da #4 *** Perspektif2016 Yarışması Kazananı ***

Sosyeteye takdim edilmek için, 18 yaşını doldurduğunda Londra'ya giden Lorenna, hiç ummadığı bir dışlanma vakasıyla karşılaşır. Fakat yakışıklı ve ahlaksız bir dükün hayatını kurtararak birden genç bekarların bir numaralı hedefi haline gelir. Üvey annesinin planlarından haberi olmayan genç kız, Londra'da özgürlüğünün tadını çıkarır ve bir yandan da başına açılan dertlerle yüzleşmek zorunda kalırken Dük Richmond'ın hayatına ansızın girmesiyle duygularına ve varlığından haberi bile olmayan arzularına daha ne kadar direnebilecektir?

Tanrıça Serisi-1, devamı Buzdan Cehennem'de. Avcı ve element kullanıcıları olmak üzere ikiye ayrılıyorduk. Ben ikisine de dahil olamıyordum çünkü avcıların aksine bir element kullanabiliyordum ; Ruh. Element kullanıcılarına dahil olamayacak kadar hızlı ve çeviktim. Ben bir Tanrıça Çocuğuydum hatta bundan da fazlasıydım. Hades'in ihaneti sonucu yıkılan tahtına ben geçmiştim , ben Son Tanrıçaydım. Titanlar ve onlarla birlikte olan tanrılara karşı , Olimpos'u son nefesime kadar koruyacaktım. Sevdiğim kişilerin yaşamaları için ; ya ölecektim ya da öldürecektim. Fantastik'te #4

Çaylak, EPHESUS YAYINLARI aracılığıyla raflarda! Annabelle Jefferson, zamanın çok öncesinden gelen savaşı artık biliyordu. Fakat bu savaşı sürdüren iki düşman türün ortasında kaldığını sanırken, kendisini izleyen yeni düşmanların varlığından haberdar değildi. Keşfedilen yeni türler, anlamı bilinmeyen kâbuslar, saklı kalan gerçekler, çözülmesi gereken yeni gizemler ve güç peşinde olanların bitmek bilmez mücadelesi... Tüm bunların ortasında Annabelle'in sığındığı tek bir kişi vardı; Jay Sullivan. Fakat... "Aşk, şeytanın hiç uğraşmadan kendi sonlarını yazması için insanların önüne attığı oyuncaktan başka bir şey değil," demişti Jay Sullivan. Belki de haklıydı. Tehlikeli bir hayat Tehlikeli bir avcı Ve Tehlikeli bir aşk...

"Ben o günden beri deniz için yaşadım. Çünkü yaşamım kaynağını artık denizden almıştı. Onsuz bir bütün olamazdım. Korktuğumda ona koştum ben, canım yandığımda, can yaktığımda... Yalnızlığıma ortak olan, kalabalık ıssızlıklar içinden beni koparıp alan oydu. Beni tek yapan, çok yapan, beni hem hiç hem de bir şey yapan... Ben denize dönüştüm Elizya. Benim hayatım bu derin sularda. Herkes hayatını bir şeyler için harcar. Ama hiçbir harcanışın ederi bu kadar değerli olmamıştı. Dalgalarım kıyılarına vurduğunda, beni hep hatırlayacaksın." Yeni Çağ'ın kraliyet ülkesinde, karanlık ve derin sularda yolları kesişen iki genç: Elizya ve Aras. Hikayeleri iç dünyalarında sürdürdükleri hükümdarlığın yıkılışıyla başladı. Kendi kurallarıyla kendi yollarından gitmeyi denediklerinde kaybolacaklardı. Çünkü bilmedikleri bir şey vardı; aşkın rotası yoktu. Bir yol varsa ancak birlikte yürüyebilirlerdi. Peki ya nefret ve aşk arasındaki çizgi, birbirlerine çektikleri kılıçlar kadar keskin miydi? Yıkılan krallıkları beraber inşa edebilecekler miydi?

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...