İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

"Özgür değilsin, seni tam şu anda istiyorum." ☁☁☁ Hayatın rayını değiştirmek için iki kelime yeterli miydi gerçekten? Puslu ve bir o kadar da sisli gecedeki ufuk çizgisi kadar sonu belirsiz bir oyundu bu Ulaş ve Elveda için. Suda üç kez seken taş misali, üç yüreğin çırpınışıydı onların hikayesi. Bir oyunun sınırları en ücra köşelerine kadar zorlanırken tutkulu bir sevişmenin getirdikleri, götürdükleri; yeşerttikleri, yıkıma uğrattıklarıydı sadece belki de. Fakat ne kadar yasak ne kadar hasarlı olursa olsun Ulaş'ın da Elveda'nın da boyun eğdiği, su götürmez bir gerçek vardı: Tenler kavuşurken mantık aranmazdı.

"Yalnız olmak güçsüz kalmak demek değildir. Ama sizi bırakanlar olduğunda da ne kadar güçlü olursanız olun, bir parça kırılırsınız."

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Ölüme Fısıldayan Adam sevdalıları, okyanusumuz Özgür'de balığımız Yosun gibi süzülmeye ne dersiniz?

Polisiye roman yazmak için kendini tüm dünyadan soyutlayan bir kız, bir gün karşısındaki apartman dairesine taşınan fazlasıyla tuhaf olan adamdan ilhamla bir dedektif karakter yaratır ve bu sebeple adamı her gün izlemeye başlar. Ve bu, peşinden fazlasıyla ilginç, komik ve romantik olayları da peşi sıra getirecektir. "Masalın başında, zehirli elmayı onun avucuna bırakıp, kendi masalımı terk edeceğim." TÜM HAKLARI, EPSİLON YAYIN EVİ TARAFINDAN KORUNMAKTADIR. ÇALINTI DURUMUNDA, YASAL HAKLARA BAŞVURULACAKTIR.