Teresa Ballantyne, adım buydu. Ben küçükken annemle babam ölmüştü. Onların ölümünden sonra amcam tarafından New York'a götürülmüştüm. O zamanlar 8 yaşındaydım, zamanla ev işi yapmayı öğrendim. 13 yaşımdan sonra amcam gizemli bir şekilde ortadan kayboldu. Yan komşumuz her gün benimle ilgilenmeye başladı. 13 yaşımda en iyi arkadaşım olan Kate ile tanıştım. Ve şuan 17 yaşımdayım, ne basit bir hayat öyle değil mi? Hayatım özetlemesine böyleydi. Ta ki okula bir kaç yeni öğrenci gelip, bana kendilerininde kurda dönüşebilme yeteneklerinin olduğunu söyleyene kadar. Bana onlarla birlikte yaşamamı söylediler. İşte o gün en sonunda düzgün bir ailem, birçok arkadaşım ve yeni bir evim olacak diye sevinmiştim ama belanın en kötüsü onlarla tanıştıktan sonra başıma geleceğini elbette bilmiyordum. Not= Hikayenin ilk bölümleri kötü bir anlatımla yazılmıştır. Hikayeyi düzenlemeye almak istemediğimden bunu göze alarak okuyunuz.

Merhabalar. Ben sizin için hikaye oluşturmak istedim. Umarım hepiniz beğenirsiniz...Burada paylaşıcağım herşey tamamıyla bana aittir. Lütfen!! Izinsiz almayın❌ Yorumlarda küfür kavga vs YASAKTIR!!

Yalanlar üzerine kurulu bir evliliğin, aşkı ne kadar gerçek olabilir?

Öylece bırakıp gidiyor. Nefes alamıyorsun, ağlayamıyorsun. Ama dayanamıyorsun da. Anlatamıyorsun, anlayamıyorsun. Ne yaparsan yap gelmiyor, sevmiyor. Canın çok fazla yanıyor ama onun umrunda olmuyor. Hani o senin 'şarkımız' yaptığın şarkı var ya, o sizin şarkınızı başkalarıyla dinliyor. Sadece onu düşünüyor. Sen ölsen umrunda olmaz. Ağlasan, bağırsan, yalvarsan... Arkasına dönüp bakmaz. Onun gözünde hiçbir şeysindir çünkü. Senin ne kadar sevdiğini görmez, bilmez, duymaz. Seninle ilgili olan her şeye gözlerini kulaklarını sımsıkı kapar. Sen ne yaparsan yap, sevmez. Sende gurur kalmıyor, sana ne kadar 'git' dese de yapamıyorsun. Kabullenemiyorsun. Çünkü sen hep seversin. Öylece, karşılık beklemeden sever, beklersin. O ise seni hiçe sayar. Başkasına dokunur, başkasını öper. Teni başka tenlerde can bulur. Sen, sen o kadar iyi bilirsin ki seni sevmediğini, o kadar iyi anlarsın ki. Yine de vazgeçemezsin. Kendine yenik düşersin, ona yenik düşersin. Kalbine engel de olamazsın. Kalbin kanar, ağlar... susmaz, susturamazsın. O ağlar, sen ağlarsın. Ama sevdiğin kadın bütün bunları bilmez. Sen tükenirsin, o izlemez bile. Ve bilirsin, artık koparıp atman gerekir. Koparıp atarsın, ama hep yara kalır. O güzel yaran, seninle birlikte büyür. Hep izi kalır. İzi geçmez. Ama artık kanamaz. Ağlamaktan yorulur kalbin.

Sana demlenen şiirler var

Merak ettim düşüncelerinizi ~