Annesinin doğma vatanına yaşamak için gelen Azer Memmedov, veteriner olan Ahsen Özçivit ile tanışır. ~~~ "Annemin vatanına geldiğimde nasibim ile karşılaşacağım aklıma gelmezdi. Bu hayatta sevdiğim tek kadın annemdi. Ama artık sevdiğim iki kadın var." "Kim onlar?" diye sordum cevabını bildiğim halde. "Annem ve sen, Mahperi. Ay gibi, peri gibi güzel olan, sen." dediğinde gülümsedim. "Sən mənim ölənə qədər həyat yoldaşım olacaqsan. Həyat yoldaşım, din yoldaşımsan. Allah üçün səni çox sevirəm." "Bende seni, Azer. Bende seni Allah için çok seviyorum." Enes etiketiketinde 1.sırada. (13.09.2023) Allah etiketinde 1.sırada. (21.09.2023) Azer etiketinde 1.sırada. (14.11.2023) Ecrin etiketinde 1.sırada. (15.11.2023) Azer ve Ecrin etiketinde 1.sırada. (30.11.2023) Azer ve Ahsen etiketinde 1.sırada. (08.12.2023) Enes etiketinde 1.sırada. (10.01.2024) Ahsen etiketinde 1.sırada. (12.03.2024)

Üzerimdeki gelinlik ile çok yabancı olduğum bir şehirde, yanımda hiç tanımadığım bir adamla birlikte protesto yapan gurubun arasındaydım. Kimin aklına gelirdi? Mesela bana sorsanız hiç aklıma gelmezdi... Birkaç hafta önceye kadar çayır çimen keçilerimi otlatırken deselerdi ki '2-3 hafta sonra ne yapacaksın? Nerede olacaksın? Kiminle olacaksın?' ben derdim ki 'Kiminle olacağım canım? Yine çayır çimen keçilerimle birlikte olacağım.' Ama bir de şu halime bak. Gelinliğim ile 3-4 saatlik bir yol arkadaşımla birlikte İstanbul'da protesto yapıyorum. İnanması güç ama gerçek olan bir durumdu... Üstelik peşimizde babam ve Ersin amcalar da vardı! Ali ve Ayşegül'ün kaçış hikayesi! Birlikte çıktıkları bu yolda başlarına geleceklerden habersiz aşk dolu uzun bir serüven! //Dikkat bu kitap fazla aşk, komedi ve dram içerir!// //Kapak tasarımı @Algoritmalar_ //

Öfkesine, hırsına, geçmişine kapılmış bir adam, "BARLAS KARAHAN " Geçmişinden habersiz, hırslı yeşil gözlere düşmüş genç bir kız, "HÜMEYRA ATABEY" Ilık bir esinti, intikamla yanan kalbe sarıldı. ... Bakışları altında bedenime değen elleri, benliğimi karışıyor. Her defasında ateşe değdiriyordu. Yeşil gözlerini perdeleyen esrarengizlik altında yatan intikam bedenimi, titretmişti. Çığlık çığlığa bağırarak beni itelediği geçmişin izlerini acıyla izliyordum. Rutubetlenmiş, paslı bir kimlikti. Tutsaktım! Niçin, tutsak olduğumu dahi bilmeden bana nefret ile bakan, adamın elleri arasında esir edilmiştim. "Sen kimsin" güçlükle can bulan kelimeler, savsak bir edayla titrekçe dökülmüştü.Bedenime değen elleri, sert baskısını hissettirirken yerleşen sızı acı bir inlemeyle firar etmişti. Kolumdaki baskı arttı. Kemiklerimin birbirine dokunduğunu hissettiren acı yer almıştı. Dokunduğu her yer yanıyordu. Günahın azametiyle ıstırap çeke çeke ateş alıyordum. "Ben" dedi. Kısılan gözleri gizemine kimlik kazandırdı. Bütün acılarını intikama sürükleyecek bakış sunmuştu. "Babanın günahıyım.." Geçmişin sürüklediği gerçek, acı, entrika, aksiyon dolu bir hikaye "HİSS-İ İNTİKAM"

"Öğretmen Hanım beni şaşırtıyorsunuz" alaylı sözlerine boşça baktım "Önce beylik tabancası şimdi çakı" dediğinde sessizliğimi sürdürmüştüm. Ensemde bağladığım şalın bir ucunu sağ omzumdan öne getirip bağladığım uç kısmından kumaşa kesik attığımda bana dikkatlice baktığını gördüm. Ben ise bakmamakta ısrarcı az önceki yaşananların üzerime sindirdiği korkusuyla şalımı uğraşlar sonucu kesip çakıyı çantama bıraktım. "Korkulacak bir durum yok" sözlerini işittim lakin duymuyordum da. O an öyle bir duygunun girdabındaydım ki emin olduğum duygulardan bile emin değildim. Elimdeki yamuk yamuk kesilmiş kumaş parçasını koluna sarmak için uzatmasını işaret ettiğimde az önceki alaylı tebessüm yüzünden silinmişti. Kolunu uzattığında diz kapağının birkaç santim yukarısında kumaşı bağlarken telaşıma karşı "Korkmayın ölmeyeceğim" sözleri kalbime keskin bir ok sapladı. Atacağım düğüm yarıda kalmış gözlerim sözlerindeki etili kalmıştı. Birkaç saniye haram olduğunu bile bile tepkisiz kırık bir kalple bakmıştım. O kısacık sürede içim içimi yemişti. "Şaka..." alayla kıvrılan dudakları bakışlarımı kaçırırken ikinci düğümü attığım da "Hem daha içilecek çay sözüm var" demişti. Geriye attığım bir adımla aramızda oluşan mesafeyi aşmıştım. "Doğru..." diye titrek bir nefesle kelimeler dökülmüştü. "Çay sözünüz var, üsteğmen" demiştim. Buruk bir tebessüm dudaklarımda yer etti. İnsan geleceğinde neler olacağını bilemezken gözlerime dokunan gözlerde ben, bir gelecek görmüştüm. Küçük bir kız çocuğu, esmer yağız bir oğlan çocuğun geleceğini gördüm. Bize ait yarını, üzüm karası gözlerinde bir dünya. Ben gözlerinde yarınımızı görmüştüm... . . . 🌿

Gardiyan beni ters kelepçe yapmak üzereyken bir daha ileriye fırladım ve kafam Deren'in göğsüne denk geldiğinde, onu omuzlarından sertçe arkaya ittim. Yumruklarımı göğsüne doğru vurup tekmelerken saçlarım sürekli yüzüme düşüp duruyordu. Deren hâlâ aynı kayıtsızlıkla beni izlerken, "Yalvaracaksın!" Diye bağırdım tekrardan. Gardiyanlar sert bir uyarıyla beni ikinci kez yakalayıp ters kelepçe yapmak için yere düşürdüğünde, Deren sanki yere uzanabilmem için bir adım geriye çıktı. Aşağıdan ona, alev alev gözlerle bakarak başımı salladım. "Benden bir çocuğun olması için yalvartacağım seni." Hikâyede +18 unsurlar yer almaktadır!

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Kaç şiir birikti içimde, kaç öykü, kaç hece Kaç mevsim değişti yokluğunda Kaç kez bahar geldi Kaç kış üşüttü tenimi Kaç güneş doğdu sensiz sabahlara Kaç gece yıldızlar eşlik etti gözyaşlarıma Kaç hasret tükettim sana ey sevgili Hasretin sancısı kaç kez saplandı bağrıma Rüyalara bile özlem duyabilirmiş insan Rüyama gel diye kaç kez yalvardım Allah'a Kaç şehir gezdim seni unutmak için Kaç sokak, kaç cadde eşlik etti avare adımlarıma Dolaştım durdum yokluğunun hayaliyle, bomboş ve hissizce. Velhasıl döndüm dolaştım yine seni buldum Anladım ki varacağım tek yol senin yolun * Kız dağ çiçeği kokuyordu. Adam o kokunun kaynağında, dağlarda gezen yaralı bir kurttu. Kader onu dağ çiçeğinin topraklarına taşıdı. Onu gördü, onu hissetti, onu istedi. Hayatı boyunca hiçbir şeyi onun kadar çok istememişti. Belki de çok istediği için kaybetti. Çünkü insan neyi çok isterse onunla imtihan edilirdi. İnancı ve yaşayış biçimi farklı olan insanlar bir araya gelebilir mi? İşte bu sorunun cevabı hikayemizde saklı. Farklılıkları yüzünden bir araya gelemeyen iki gencin acı dolu, sürükleyici hikâyesini okumaya hazır mısınız? Bir deli rüzgârın ve masum bir çiçeğin, imkansızlıklarla dolu aşk hikâyesi sizleri bekliyor. Soluğunuzu tutun ve arkanıza yaslanın. Zira kalbiniz bir miktar hezeyana uğrayabilir.

-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir- Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim. Şimdi ise hayattan bir ders daha çıkarmıştım. Asla,asla deme. Çünkü nasip öyle bir şeydi ki ilki sonu yoktu. Eğer gönülleri bir muhabbete bağladıysa görmeden bile sevebilirdin. Sesini duymadan,gözlerine bakmadan,dokunmadan. Beklerdin. Ne pahasına olursa olsun beklerdin. Geleceği belli olmayanı beklemek hangi yürek dayanırdı ki? Gönlünü bir askere kaptırmış yürek dayanırdı. Çünkü hayatı ve sevgisi beklemekten ibaretti. Bekleyecektim. Ebedi bekleyiş olsa bile sadakatim sabrıma galip gelecekti. Döndüğüne gözlerine bakıp tek bir kelime kullanacaktım "sensedim"...

☘️Günçiçek▪️Fırat☘️ Günçiçek sinirle odaya girdiğinde Gülten'i ve annesinin yan yana buldu. Adımları Gülten'i bulduğunda kadının saçını başını yolmamak için kendimi zor tuttu. "Ne diye geldin yine? Anlamaz mısın? İstemem diyorum! Ne kırkındaki adama varırım ne de kuma olurum. Şimdi kimin adını ağzına aldıysan onunla gidesin. Bir daha kapımıza gelme!" Günçiçek sinirle bağırırken Selma Hanım hızla yerinden kalkıp Günçiçek'in koluna girdi. Kızı sinirlenirsin karşısındakinin yaşına bakmaz saçını başını yolardı valla! "Sen git Gülten, ben sana haber edecem." Gülten hızla yerinden kalktı. Allah var korkuyordu Günçiçek'ten. "Tamam abla," dedi Gülten hızla evden çıkarken. Gülten'in gidişiyle Günçiçek kolunu annesinden kurtarıp karşısına dikildi. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. "Ne haberi ana! Beni babam yaşımda adamlara mı vereceksiniz?" Selma Hanım yanlış anlaşıldığını fark ettiğinde hızla konuştu. "Yok kurban olduğum, yapar mıyım heç? Bu sefer gelen ne baban yaşındadır ne de evli. Bu sefer gelen çevre köyden Fırat Beydir." Günçiçek'in kaşlarını şaşkınlıkla havaya kalktı. Fırat Bey mi? Fırat bey merhameti tanınan bir Beydi. Lakin bir kusuru vardı. Dilsizdi. Hatta bundan dolayı LALO derlerdi Fırat Beye. Günçiçek'in boğazında sert bir yutkunma geçti. Ne yapacaktı? Kabul edecek miydi? Düşündü. Eğer kabul etmezse laflar asla dinmeyecek, diller kız kardeşlerine kadar uzanacaktı. Daha fazla düşünmedi. İçten içe pişman olmamak için dua ederken son sözlerini söyledi. "Kabulümdür. Gelsin Fırat Bey." Yayınlanma tarihi; 04/11/2023 Bitiş tarihi; 04/05/2024 LALO isimli ilk ve tek kurgudur

"Evimiz ne kadar şenlendi sen gelince fark ettin mi?" "Bence sen bu romantiklik işini biraz abartıyorsun. Bu ev zaten şen olacak kadar güzel bir aileye sahip." "Yok, sen gelince daha da şenlendi. Hoş geldin nazlı çiçeğim." ---------------------------------------------------------------------------------- Yaşanılan her anın mutlaka bir sebebi vardır. Karşılaştığımız insanlar, bulunduğumuz ortamlar, aldığımız nefes bunların hiçbiri boşa değildir. İki genç öğretmenin birbirlerinin hayatına girişinin hikayesi. Ankara'nın huzur mekanında başlayan bir hikayenin uzandığı yolun hikayesi. Kaderin, alın yazısının, anların hikayesi. Nahif, soft, sıcak bir hikaye arayanlara...