Nic nie może być zwyczajne, gdy znajdujesz się w szkole dla artystów, w liceum plastycznym z internatem, a Twoimi kolegami i koleżankami z klasy są najsłynniejsi twórcy ostatnich dwóch wieków, zaś uczą cię dawni mistrzowie. Nic nie może być spokojne, gdy dzielisz pokój ze zbuntowanymi uczennicami takimi jak Frida Kahlo czy Yayoi Kusama, dziwakami z pierwszej klasy typu Williama Turnera lub Vincenta van Gogha, a może nawet Claudem Monetem i jego paczką znajomych dumnie nazywających się impresjonistami. Możliwe, że będziesz musiał znosić trudny charakter Pabla Picassa, outsidera Edgara Degasa, który w tajemnicy jest fanem baletu, czy nawet dramatyczne tyrady i urojenia Salvadora Dalego. Nic nie może być proste, gdy dyrektor to wiecznie bujający w obłokach Leonardo da Vinci, którego nie może znieść Michał Anioł Buonarotti, przypadkiem zajmujący stanowisko wicedyrektora, zaś lekcje prowadzą takie indywidualności jak walczący z nałogami Caravaggio, zubożały i narcystyczny Rembrandt lub przerażający Hieronim Bosch. Jednak w momencie, kiedy mistrz da Vinci znienacka znika, nikt nie ma pojęcia, co zrobić, wśród nauczycieli szerzą się spiski, a wśród uczniów dadaizm, surrealizm, komunizm i inne ideologie przyprawiające profesora Buonarottiego o zawał serca, okazuje się, że codzienność w Domu Barw do tej pory była prawdziwą sielanką. DISCLAIMER: opowiadanie nie ma służyć celom edukacyjnym. owszem, znajdziecie tam nawiązania do prawdziwych żywotów artystów, jak i wiele easter eggów, ale nie doszukujcie się tam niczego naukowego. to po prosty kreatywne wyładowanie osoby spędzającej lata nad nauką historii sztuki. po prostu fanfiction - bo nie da się ukryć, że jestem fanką każdego z opisanych artystów. [okładka - kto inny, jak nie @justi5643?]

[Zostaje wydane w 3 tomach, pierwsze dwa już dostępne!] Kojarzycie ten moment, kiedy wasza bliźniaczka okazuje się zmiennokształtna, po czym znika, więc musicie podszywać się pod nią w nieludzkiej szkole? Nie? Erin Lanford chciałaby móc powiedzieć to samo. Jadąc do Mallaroy spodziewała się wszystkiego, nawet własnej śmierci. To znaczy, wszystkiego poza palącym pragnieniem, by pociąć lidera wampirzej elity piłą mechaniczną. Alea Lanford za to nigdy nie myślała, że na jej barki spadnie obowiązek ratowania całej rasy. Ale hej, wszystko będzie w porządku, prawda...? Spoiler: nieprawda.

,,Może dorastanie wiąże się z rozczarowywaniem ludzi, których kochamy." - Nicola Yoon, Ponad wszystko © Brxxks, 2016 all rights reserved Zapowiedź wydania papierowego: https://bit.ly/wszyscybylismyzamlodzi Karta książki w Empiku: https://rcl.ink/iWtcI

Czym są hormony w ciele nastolatki, której przyszło spędzić osiem lat w żeńskiej szkole z internatem? Taylor Coy jest prawdopodobnie ostatnią dziewczyną z okolicy, która nie potrafiłaby odpowiedzieć na te pytanie. Odcinając się od całego świata grubą, niewidzialną ścianą, do swojego serca dopuszcza jedynie postaci z książek oraz swoją najlepszą przyjaciółkę Susan. Wyjść poza klosz decyduje się dopiero podczas pewnego Halloween, kiedy Taylor bierze udział w tajnym spotkaniu towarzyskim w zamkniętej łazience akademika. Dziewczyna nawet nie zdaje sobie sprawy jak ta jedna noc może całkowicie przewrócić jej dotychczasowym istnieniem do góry nogami. Poznając nowych ludzi - w tym przystojnego Philla z pobliskiej szkoły dla chłopców, Taylor daje się rzucić w wir zaskakujących - nieraz niebezpiecznych wydarzeń, smakując tym samym życia, które wcześniej znała jedynie z książek. [ WOLNO PISANE]

Kim jesteś, Emily? Pod jaką maską się ukrywasz? Konkurs „Skrzydlate słowa": ❤ 1 miejsce, opowiadania, zakończone ❤ 1 miejsce, zakończone, duchowe ❤ Duchowe, wyróżnienie „szósty zmysł" ❤ Wyróżnienie „oczy szeroko otwarte" za najoryginalniejsze opowiadanie

Jestem perfekcjonistą. Musimy to uściślić, żeby nie było niedomówień i żebyście się nie zdziwili. Chcę do perfekcji doprowadzić wszystko - mój AIM, drużynę koszykówki, nawet przyjaźnie, znajomości, czy związek. Z perfekcjonizmem da się żyć, jestem tego żywym przykładem, lecz czasem zaczynam poprawiać coś, co poprawy nie wymagało. I wtedy rujnuję wszystko. Życie piętnastoletniego Sebastiana na pozór mogłoby wydawać się perfekcyjne. Myślą tak wszyscy oprócz niego. On zawsze chce lepiej, bardziej, więcej i nieustannie poprawia błędy, które błędami nie są. Uczestnik konkursu splątane nici.

Gabrielle lubi uwieczniać chwile, ale nie lubi uciekać przed wspomnieniami, co i tak robi cały czas. Lara lubi oczy pewnego chłopaka z ławki przed nią, ale nie lubi świadomości, że on nie lubi jej. Całej. Esme lubi chmury, ale jeszcze bardziej lubi osobę, która potrafi ściągnąć je wszystkie z nieba jednym spojrzeniem. Co wspólnego mają te trzy dziewczyny i jak potoczą się ich losy, z pozoru tak różne, lecz zaskakująco podobne? okładka - niezastąpiona @justi5643. #210 w Dla Nastolatków [2 sierpnia]. wowowow, co tu się wydarzyło #151 w Dla Nastolatków [3 września]. cuda, cuda się zdarzają! #121 w Dla Nastolatków [10 września]. Helena, oddychaj. #115 w Dla Nastolatków [19 listopada]. cotusiętojanie #79 w Dla Nastolatków [21 listopada]. jak to się stałam to nie wiem #64 w Dla Nastolatków [29 listopada]. mdleję #47 w Dla Nastolatków [14 grudnia]. kc was wszystkich