بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Onlar sonbahar gibiydiler... Hüzünlü, yapraklarını dökmüş ve darmadağın... "Ya helalim olur ya da imtihanım olur dedim. İmtihanım oldu, her an her saniye. Üzüldüm, sinirlendim, ağladım ve sonunda sararıp soldum. Umutlarımdan tekrar çiçekler açmak istedim, yapraklarımı kopardılar. Bu içimde yaşadığım son bahardı." Allah rızasını gözeten, yaralı bir aşk hikayesi... 02.03.2015 ©Tüm hakları saklıdır.

Sevgili Rapunzel, Saçların upuzun olmasaydı ve hapsolduğun kuleden aşağı sarkıtasamaydın onları... Nasıl ayrılırdın o yüksek kuleden? Ya sesin çok çirkin olsaydı ve Prens duyar duymaz uzaklaşsaydı... Nasıl kaçardın, kurtulurdun cadının elinden? Masallara da mucizelere de inanırım. Ancak prenslere inancım neredeyse sıfır. İlk görüşte aşka da aynı şekilde... İyi olan her şey neden bu kadar ulaşılmaz, uzakta? İyilerin ve yakışıklıların tükendiği bu dünyada bize mızmız kardeşler düşmek zorunda mıydı?

Âsım Enes ve Mihrimah, engelsiz sandıkları bir sevdanın peşinden yürüyordu. Ta ki ülke karışıp, iç savaşın eşiğine gelene dek. Âsım, bir zamanlar karşı durduğu bir grubun içinde yer almaya başladığında ilk kırılmalar yaşandı. O uzaklaştı; Mihrimah ise inatla ayakta kalmaya çalışırken, kendini iki ateşin ortasında buldu. Bunca karmaşanın içinde hâlâ bir sevda filizlenebilir miydi? 20/21 Haziran 2018

Huzur

''Kırık bir kalbi onarmak dünyanın en zor işidir.''

"Her Dem olmuş yürekler, Birbirine söz vermiş gönüller, Kulak duymasa da Duymaz mı kalpler" Kendinden emin bir şekilde attığı adımın hesabını soruyordu. Kendine! Bunu kendime yapabilir miyim? Peki ya ona? Hiç sesini duymadan kavuşmayı beklediğim yarimi görmezden gelip yüzünü bile görmediğim başka bir insanla sırf Allah rızası için evlenebilir miyim? "Karşımda gördüğüm kişiye hayran bir şekilde bakarken istemsiz olarak başım önüme eğildi. İçimden sonsuz kere şükür ettikten sonra kafamı kaldırdım. Tebessüm ederek bana bakmayan gözler beni kendine aşık etmeyi çoktan başarmıştı..." Ubeydullah'ın hikayesi... 25.04.18 Kapak için, @bikudusgecesi'ne cok teşekkür ederim. Sprituel içinde; #91. ^21.03.18 #86. ^22.03.18 #68. ^25.03.18

De ki: Benim namazım, ibadetim, hayatım ve ölümüm hep âlemlerin Rabbi Allah içindir. EN'AM-162 İstemez misin Ey Ömer Dünya onların olsun Ahirette bizim. (Hz. Muhammed s.a.v) Selamünaleyküm kardeşlerim yazdıklarımın hiç biri kendi kafama göre yazdığım konular olmayıp hepsi araştırmalarımdan ve din alimlerinin kitaplarından alıntı olarak yapılmıştır inşallah cümlemize faydalı olur allah hepimizden razı olsun inşallah.

Ben Onun edep ve haya gömleğinin iliklerinde takılı kalmıştım. Seviyorum dediği kadar var, gidiyorum dediği kadar yok olmuştum... ***** Boğazımı yakan yumru ile kitabevinin uzun rafları arasına diz çöktüm. Sesim çıkabildiği kadar bağırmaya başladım. "Bir yaz akşamı tanıştığım adam; bedenim huzurun hüzünleri ile sarsılırken, avuçlarımı yakan yokluğun mu boğazıma dizilen? Kalbim, göğüs kafesimin terasında, senin yokluğunu yudumlarken, hangi adaletsiz hareketin kararsız bekleyişi bu? Hakka giden yol, Hakk için "Ekim" olmuş olan yolların bana olan itaatsizliği neden? Bu kayboluşları, Rab'den sunulan saki gibi içen zihnim firar etti desem, dökülür mü gönlün benim olduğum çıkmazlara? Sensiz her ezan bir sessizlik... Gel desem, düşer mi o sergüzeşt ruhun, benim süslediğim mabedlere? Ey varlığı ile Hakka götüren, güzel gülüşlüm; çıkıver benim olduğum yollara aniden... Korkuyorum, belki aniden karşıma çıkarsın diye, sokaklarını hiç terk etmediğim Ankara'da bir daha karşıma çıkmayacaksın diye..." Uzun raflar arasında hıçkıra hıçkıra cenin pozisyonu aldım. İşte o an ilk kez çöktü üzerime, Ankara'nın bütün hüzün karanlıkları... (Telif hakları saklıdır. Kitabın bütün hakları şahsıma aittir. Alıntı yapılması, izinsiz kullanılması veya herhangi bir işlem yapılması takdirinde; 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nda yer alan hukuk davaları kuralları devreye sokulacaktır.)

13 Mayıs 2018 #Din içinde 1. Sırada

Ölüm! O nasıl bir boşluktu öyle? Ölümle yüz yüze gelmişti Stef. Şimdi iki seçenek vardı. Ya candı ya da canandı. Verdiği karar, canını seçerken cananını da kazandırdı. Ah... Kim derdi ki... Karanlıktaydı. Zifiri karanlık bir boşluktaydı. Ardından bir kuş kanat çırptı. Gülümsedi Stef, işte ışık oradaydı. Rabbini hissetmiş bir kalp, karanlıkta yanan bir ışığa tekabül eder. 🌷