Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız...
14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.
(Kaykaycı Çocuk'un Yeni İsmi!) İnsanların renkleri vardır, biliyor musunuz? Yeşil, sarı, kırmızı, mavi, lacivert, gri. Ama onlar için sadece iki renk var: Siyah ve pembe. İnsanlar onları anlamıyorlar, çünkü ikisi de zıtlar ama birlikte çok uyumlular.
Kapı tıklatıldı.Üzerimi değişmiştim.''Girebilirsin'' diye seslendim.Kapı şiddetli bir şekilde açıldı hatta o kadar şiddetli açıldıki kapı duvara çarptı.Kuzgun,Gamze ve diğerleri karşımda duruyordu.Gamzenin gözlerinden üzüntü ve merak okunuyordu.Diğerleri desen yine aynı..Bir tek Kuzgun farklıydı.Çok hemde çok sinirli...
"Eğer 18 yaşında , sevgilin olmazsa , yalnız olursan, benimsin." "Benimsin?" "Evleniriz yani. Sonsuza kadar benim olursun." "Be-" "Anlaştık mı?" "Peki . . Anlaştık ."
