Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Sıra Egehan'daydı. "Hiç aşık olmadım," dedi shot bardaklarından gözlerini ayırmayarak. Onun gibi soğuk birinin aşık olmadığına kalıbımı basabilirdim. O aşktan ne anlardı ki? Kendimden emin bir şekilde yeşil kartı önüme koydum. Duru da benim gibi yeşil kart çıkarmıştı. Egemen ve Yağız'ın önünde ise kırmızı kart duruyordu. Bir dakika, ne? Egehan "Kızlar, atın shotlarınızı," dedi. Cidden aşık olmuş muydu? Egemen de bildiğine göre önemli bir şeydi. Egehan'ın aşık olduğu kızı cidden şu an çok merak etmiştim, çünkü onun gibi buzdan adamları aşık etmek zordur diye biliyordum. Bana sırıtarak bakan shot bardağına umutsuzca elimi uzattım. Düşünmeden bardağı diktim ve acı sıvı boğazımı delip geçerken yüzümü buruşturdum. Oyun sırası Egemen'deydi. Lütfen bileyim, lütfen kolay bir şey olsun. Egemen son derece bir soğukkanlılıkla "Beynimde tümör var," diyerek oyundaki herkesin kaşlarını çatmasına neden oldu.

Ephesus Yayınları aracılığıyla raflarda! Ben Bora Ateş... Ateş grubunun lideri... Sizi müzik grubumun hikâyesine davet ediyorum. Fakat dikkatli olun, buralar fazla sıcak... *Tüm hakları bende saklıdır!

LAVEYRA Hayatımın bir anda tepetaklak olacağını kim bilebilirdi ki? Bana bakan gözlerin bir zamanlar sevgi dolu olduğunu hatırlıyordum. Ben ağladığım zamanlar kapının önünde nöbet tuttuğunu hatırlıyordum. Ama şimdi gitmişti. O, özenle dizilmiş kirpikleriyle bezeli gözleri, çok uzaktaydı. Duvarlar vardı. Çok fazla duvar vardı. "Laveyra." Genizden gelen pürüzlü sesimle anca fısıldayabilmiştim. Bana bir zamanlar seslendiği gibi seslememeyecek kadar dipteydim çünkü. Ölmüştüm. Tekrar yaşama dönmüştüm. İntikam için geri dönmüştüm. İntikam aşkıyla yanıp tutuşurken onu alevlerin arasına atacağımı bilememiştim. "Döndün demek, ay ışığı." Böylelikle bıçak kalbime gömüldü. Orada kaldı. Kanattı. -

Atlantis: Bir kez daha sanki aramızda okyanuslar var gibi hissettiriyor Atlantis: Duygularımızı görünüşümüzün altına saklıyoruz ve rol yapmaya çalışıyoruz Atlantis: Ama aramızda okyanuslar varmış gibi hissettiriyor 050917