GÜZEL ÖLMEK..

Doğum günü acıların düğüm günü oldu.

1971-1998 Bölüm bir. AdanaKızÖğretmenOkulundan mezun olduğumda,henüz 18 yaşını doldurmadığımdan babacığım mahkemeye baş vurarak yaşımı büyütmüştü. Kendi diktiğim beyaz bir elbiseyle mezuniyet töreninde,yapayalnızdım.Osmaniye uzak olmadığı halde,imkansızlıklar yüzünden ailem gelememişti.Törenden sonra,çok sevdiğimiz öğretmenlerimiz ve arkadaşlarımızla hüzünlüve ıslak vedalaşmadan sonra, eşyalarımı sırtlayıp Osmaniye garajının yolunu tutmuştum. Şimdiki gibi kare şapka,hediye,yemeğe gitme vs.yokmuydu bilmiyorum!ama bana sıradan bir gündü. Eve gelince,yayla hazırlıkları,temizlik,birikmiş dikişler,tamirden geçecek giysiler,bulgur kaynatmak ,kurutup,seçme,eleme işlerini tamamlayıp çuvallara koyup kaldırmak,unluk buğdayı eleyip,yıkayıp,çuvallayıp kaldırmak,bahçeyi sulamak, Bu işleri Abim ve kardeşlerimle birlikte yaylaya göçten önce bitirmeliydik.

buruk bir bayramdı.