ozlemmhann
Beyninin içindeki yelkovanla akrebin yarışı bitmek bilmiyordu.
Biri yavaş ve aheste, diğeri aceleci ama acemi...
Her saatte bir berabere kalsalar da, bir türlü durmak bilmiyorlardı.
Hele o saniyenin susmayan tiktakları, sanki yaramaz ve yıllardır hiç büyümeyen bir çocuk gibi...
Onun için zaman hiçbir şeyin ilacı olmadı,
aksine onu hasta eden şeyin ta kendisi zamandı.