Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Masumiyet; bir genç kadının bedeninde değil yüreğinde yeşerdiğinde anlamlı oldu. Bir erkek masumiyeti o kadının gözlerine baktığında anladı. Değişmedi. Sadece gerçek benliğini bir kadının masumiyetinde buldu...

"Benimle evlenir misin?"dedi genç kadın.Bir elini gergince, sallanan platin halka küpelerine götürmüş, genç adamın cevap vermesini bekliyordu.Adamın güçlü, ortama hakim duruşu karşısında bütün özgüvenine rağmen kendini küçücük bir serçe gibi hissediyordu. Genç adamın şahini andıran keskin bakışları, yaptığı teklifle donuk bir hâl aldı. "Efendim?"Dedi kulak kabartarak.Genç kadının yaptığı teklifle bozguna uğradığı belliydi.Kaskatı kesilen bedeni, elinde parçalamak istercesine sıkı sıkı kavradığı viski bardağı dışında tekliften hoşlanmadığını belli eden bir şey yoktu. Bakışları genç kadının narin yüz hatlarında ve tereddüt dolu mavi gözlerinde gezindi. Genç kadın, onun bakışlarının yoğunluğundan etkilenerek, topuklarının üzerine kıpırdandı. Müzik ortamın sessizliğini bastırıyordu ama genç kadın daimi bir sessizliğin ortasında kalmışlar gibi hissediyordu. "Benimle evlenir misin?" Hayatında ilk kez bir adama evlenme teklifi ediyordu. Evlenmesi gerektiğinden gözüne en iyi seçenek olarak, Mahir Sancak'ı kestirmişti.Babası devreye girip, ortalığı yıkıp dökmeden önce en azından adama kibarca evlilik teklifi etmeyi düşünmüştü.Babasının planladıkları yanında, genç kadının bu düşüncesi insanın kulağına dalga geçer gibi geliyordu ama Merve'nin başka bir seçeneği yoktu ne yazık ki. Mahir Sancak olmak zorundaydı. Ama gelin görün ki adam hiç de onunla evlenecek gibi görünmüyordu. Düz, sabit bakışlarla, "Siz ne dediğinizin farkında mısınız Merve Hanım?"derken sesine yansıyan hoşnutsuzluk, canını sıkmamış değildi.

Eski adı:Artık Benimsin Hikaye adı değişti. Mafya hikayesidir. Şiddet ve cinsellik içerir. KESİT (bölüm 2) Korkuyla kapıyı tekrar açmaya çalıştım açılmayacağını bile bile. Bütün vücudum bana yapacaklarını hissedercesine titriyordu. Tam arkama geldi ve durdu. Elini kapının kolundaki elime götürüp ordan çekti ve beni kendine çevirdi. Buz gibiydi, dün geceki gibi duygusuz ve buz gibi! -"Anlatmak istediğim bir şey var mı küçük kız?" Diye sordu tehdit dolu bir sesle. Ardından iri eliyle gözyaşımı sildi. Çaresizce titrerken belime dayadığı silahı hissettim. "Şu anda istediğin kadar susabilirsin. Fakat birazdan bu odadan çıkıp gittiğimizde seninle gerçekten konuşacağız." dedi ve silahı bastırdı. "Seni kimin gönderdiğini, neden gönderdiğini ve diğer bütün sorularımı cevaplayacaksın." Son çarem ondan insaf dilemekti. Kekeleyerek konuştum. -"L..lütfen bırak beni. Benim bir suçum-" Dinlemeden lafımı kesti. -"İki seçeneğin var. Konuşursun, canını fazla yakmamaya çalışırım. Yok eğer zoru seçmek istersen nefesini şimdi tüketme. Lazım olacak." Ekin Asar & Bulut Özen *Tecavüz yoktur.

"Bazen insan kendinin farkında olmalı." Oğuz'un konuşmasıyla bakışlarımı bardaktan çekip ona çevirdim. "Kendi güzelliğinin farkında olmalı." Kahvesinden bir yudum aldı ve devam etti. "Yüz güzelliğinden bahsetmiyorum. Kalp güzelliğinden bahsediyorum. Gönlü bedenlerinden taşan insanlar var ve ben onlardan biriyle tanıştım. Bu öyle biri ki henüz kendisinin farkında değil." "Nasıl yani?" Diye sorduğumda dudağının bir kenarı yukarı kıvrıldı. "Gönlü tüm dünyayı içine alacak kadar büyük ama o, içine sayılı kişileri alıyor. O gönülün değerli olmasını sağlayan şey de bu zaten." "Herkesi doyuracak kadar zengin, sadece kendini sevecek kadar fakir, etrafını göremeyecek kadar da kör..." Anlamaz bakışlarımı ona diktiğimde kahvesinden bir yudum aldı. Bu sözleri son sözleri olmuştu ve geri kalan süre boyunca hiç konuşmadan beni izlemişti. Ben de tek kelime etmemiştim zaten. Söyledikleri gönlüme dokunsa da bir o kadar da benden uzaktı. Derin bakışları içimde bir yerlerde çatlaklar oluşturdu. Bu öyle çatlaklardı ki içime derin bir korku yayıldı. Korkum, birine karşı herhangi bir şey hissetmekti. 🌺 "Sanki tüm dünya ışıklarını kapattı, karanlıkta birbirimizi bulamadık. Attığımız her çığlık, şehrin duvarlarına çarparak bize geri döndü." Bir rüzgar esti, yıktı tüm alışkanlıkları, bir daha esti ve yeni bir hayat sundu, yeni bir sayfa açtı ve kalem alındı ele. Yazılıyor şimdi alın yazıları, kuruluyor sahne ve açılıyor perdeler... 29.04.2020 / Çarşamba

DİKKAT! HİKAYE ALEV ALEV YANAN SAYFALAR BARINDIRIYOR. KOLAY ETKİLENENLER UZAK DURSUN! Her hikayede kadının düşmanı, onu aldatmış, canını yakmış erkekler vardır. Fakat bu hikayede kadının düşmanı her ne kadar canını yaksalar da erkekler değil kadınlardı. Onun yardım çığlıklarına kulak tıkayan, evin erkekleri her onun ırzına geçtiğinde görmüş ama görmemiş gibi yapan kadınlar. Engelli doğacak bebeğini doğuracağım diye inat ettiğinde karnına tekme yemesine yardım eden yine bir kadındı. Ölmüş bebeğini doğurtmak için iğne yapan yine ve yine bir kadındı. Kan kaybından ölüp başlarına kalmasın diye hastaneye kaldırıldıktan sonra o hapisaneden kaçış yolunun bu hastaneden geçtiğini anladığında kaçması için ona yardım eden ise bir ERKEKti. Şimdi böyle güçlü ve erkekleri dize getiren kadın olmasına yardım eden o erkeğe çok şeyini borçluydu. Evet o bir kiralık katildi. Öldürmekten zevk alan bir katil. Hayatını aldığı her beden ölmüş ruhunu tatmin ediyor geçmişinin kanlı sayfalarını yine kanla yıkıyordu. ASU BAŞARAN & ARSLAN DEMİR Arzu Khayal Sarhanlı.... Tüm Hakları Saklıdır. Tanıtım yayınlanma tarihi: 05.03.2019

Unutma! Hiç kimse kusursuz değil. Bu hikayede mükemmel değil. Kötü adam, iyi kadın var. Klişe... Sadece tek bir fark var. Bu kitapta zafer kadına ait. Bir adamı karanlıktan çıkarmak için kendi ışığını kullanan kadına...

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Özgün Ulusoy, benim mitolojimde ölümün vücut bulmuş haliydi. İnsandaki tüm yıkıcı, öldürücü dürtüleri temsil ediyordu. Ben ise, fahişelik yapan bedenime aldanıp başkalarının ruhundaki masumiyeti göremeyecek kadar kör bir kadındım. "Aşk," Gözlerini denizden ayırdı ve yüzümün her santimini inceledikten sonra gözlerimin derinliklerine baktı. "Tıpkı bir zehirli sarmaşık gibi insanı öldürür ufaklığım."

*** "Ayrılan sendin." Bu sefer düşünmeden cevaplama sırası bendeydi. "Daha öncekilerde de bendim." "Her neyse. Beni hiçbir şekilde ilgilendirmez. Acından..." dalga geçer gibi bir ses tonuyla söylemişti bu kelimeyi "...bahsettiğim için kusura bakma." Birkaç saniye sessiz kalmıştık. Sessizlik içimi yiyordu ve o kızla olan yakınlaşması... Hayır, dayanamayacaktım. Sormak, laf dokundurmak zorundaydım. Sanki hakkımmış gibi... "Ben de biraz evvel ilgilendiğin kızla dans edersin diye düşünüyordum." Bir kaşı yukarı kalkmıştı ama dudakları da kıvrılmıştı. Hatta, kendini gülmemek için zor tutuyor gibiydi. Komik bir şey mi söylemiştim? "Eğer onu dansa kaldırmasalardı onunla ederdim." Bana şu cevabı vermek yerine yumruk atsaydı, bundan daha az bir etki yaratırdı. Bir anda kızı masasında gördüm. Daha fazla aşağılanmaya dayanamayacaktım. Elini bıraktım aceleyle, diğer elimi de omzundan çektim. Şaşkınlıkla bana bakarken gözlerinin içine baktım ve onu daha fazla merakta bırakmadım. "Kendisi şu an boşta. Kaldırabilirsin." dedim ve hızlı hızlı pistin dışına yürümeye başladım. Ama çok geçmeden bileğimden yakaladı ve tüm vücudumun, elektrik çarpmış gibi titremesine neden oldu. "Ama şu an seninle dans ediyorum ve pişman değilim." *** Kader, bir defterde yazılı olsa, hiç korkmadan o sayfaları kopartabilecek cesarette olan Rüzgar, cesaretini sadece Eylül'ün aşkında bulamıyor. Eylül'ün gözlerine bakarken, altına işemiş bir çocuk gibi korkak ve çaresiz. Aşk cesaretini bulamayışının tek sebebi yıllarca bu duyguya inanmayışı değil. Bunun gerçek sebebi yıllar öncesinde gizli. Eylül'se bunu bilmiyor ve çaresizce 'Neden' sorusunun cevabını arıyor. Bulabilmekse, hemen hemen zamanı geriye döndürebilmek kadar güç.