Arkasını dönüp odadan çıkarken karşısına çıkan aynada kendine baktı. Kar beyazı gömleğinin benimsediği bu sıcak kırmızı rengi, içi gibi zifiri karanlık ceketiyle örttü.

"Ooh, iyi misin küçük Bulut?" Yoongi, patilerini küçük pembe diliyle temizledikten sonra tekrar kızın kucağına atladı. Gerçekten aşık mı olmuştu? Peki ya, kime? "Ah onunla tanışmanı gerçekten çok isterdim. Ama onu ne zaman burada görsem, sen ortalıktan kayboluyorsun..." Yoongi, peşpeşe neşeyle miyavladı.

Parmaklarım, saç tellerinin üzerinde yavaşça hareket ederken, bunu hiç böyle hayal etmediğimi düşündüm. Hayallerimde bir Yoongi vardı, evet. Aynı böyle dizimde yatıyordu. Ve ben saçlarıyla oynuyordum. Ama yanlış olan bir şeyler vardı.

Şapkasını çıkarıp maskesini çenesine indirdi, silahı kontrol edip hazırladı, şarjörünü takıp pozisyonladı; ardından birkaç dakika önce arabada sesini duyduğu kalabalığı silahın dürbünüyle gözden geçirdi. Muhtemelen politikacı bir adam, geçici olarak kurulduğu bariz bir sahnede kürsünün arkasında duruyor, polislerin çevrelediği yaklaşık 100 kişilik bir kalabalığa konuşuyordu. Adamının bu konuşmacı olduğu barizdi, ancak yine de dosyaya bakıp başka hedef olup olmadığını kontrol etti. "Orospu çocuğu!"