- როგორ ფიქრობთ, დოქტორო ჰილ, ჩვენ, შეშლილები უფრო საცოდავები ვართ, თუ თქვენ, საღი აზრის მქონენი? ♠2018-2019 ♥R14+ ♣completed ♦written by white1light

მეი.. მეი.. მერიენ.. გაიქეცი.. უკან დიდი არეულობა მოგდევს ტატუებით დაფარული სხეულით, პირსინგებით, გაზაფხულისფერი თვალებით.. და ბოლო ხმაზე გეძახის: "მიყვარხარ" ♠2016-2017 ♥R+ ♣completed ♦Written by white1light

ემი მარტოსული და ანტისოციალური მოზარდი იყო.გოგონას მშობლები გადაწყვიტავენ რომ ის ახალ სახლში გადაყვანონ მის დასთან ერთად.ერთხელაც ახალ სახლში კარადას შენიშნავს რომელიც ძველმა მეპატონებმა დატოვეს.ეს კარადა საიდმუმლოებით არის სავსე და ემი აღმოჩენს რომ მასში გარდაცვლილი პატარა გოგონას სული ცხოვრობს...... P.S.ეს ამბავი დაფუძნებულია სიზმარზე რომელიც კარგა ხნის წინ მქონდა და იმის შემდეგ ამაზე ფიქრს ვერ ვწყვეტ ამიტომ გადავწყვიტე რომ თქვენთვისაც გამეზიარებინა

რა ხდება, როცა შენი ცხოვრება იცვლება? როცა ის შენთვის დაუნდობელი ხდება, როცა ყველა შენი ოცნება ფერს კარგავს, იმ ყვავილებით მოფენილ, ნათელ და ლამაზ გზას შორდები, რომელზეც ერთ დროს მშვიდად მიდიოდი და ბნელ სამყაროში ინაცვლებ, სადაც შენთვის არავინ და არაფერია ნაცნობი? როგორ უძლებ იმ დაუნდობელ ტკივილებს, რომელსაც ცხოვრება გაყენებს? როცა გრძნობ, რომ თითქოს მას დრო და დრო ეჩვევი, თუმცა სინამდვილეში შენ ის ყოველდღე თითო აგურს გაცლის ფეხქვეშ და საბოლოოდ საძირკველის გარეშე გტოვებს? ჰარი, ლიამი, ზეინი, ლუი და ნაილი მას სხვადასხვაგვარად, სხვადასხვა ხერხებით ებრძვიან, თუმცა რა მოხდება მაშინ, როცა ისინი აღმოაჩენენ, რომ თურმე მათ საერთო მიზანი აქვთ და ბრძოლას ერთად გააგრძელებენ? სიკეთე გაიმარჯვებს თუ სიბოროტე? დააღწევენ თუ არა ისინი ოდესმე თავს ამ წყვდიადს?