Dziewczyna imieniem Anastazie spotyka legrndarnego mordercę -Jeff'a the Killer, który o dziwo, nie zabija jej. To nie wszystko. Chłopak jest w niej zakochany. Ale czy Ana podoła temu wszystkiemu? Czy będzie szczęśliwa z psychicznym zabójcą?

Po dramatycznych przeżyciach, osiemnastoletnia Melanie postanawia opuścić rodzinne Jacksonville i zamieszkać razem ze swoim bratem w Orlando. Tam poznaje najlepszego przyjaciela swojego brata, Nathana. Z początku nie ufa mężczyźnie i trzyma go na dystans, jednak gdy ten nie odpuszcza, dziewczyna postanawia dać mu szansę... Czy Nathanowi uda się pomóc uporać Melanie z jej przeszłością ? Czy będzie jej ratunkiem ? ------ Okładka wykonana przez Anty_Black # 59 w Romans - 04.06.2017 r. # 58 w Romans - 06.06.2017 r. # 52 w Romans - 07.06.2017 r.

- Plan jest prosty. Ty pomożesz mi, a ja pomogę tobie. - A jeżeli się nie zgodzę? - To zostaniesz dziewicą do końca życia, cukiereczku. - Zaśmiał się pod nosem. - Yhh. Dobra zgadzam się, ale nikt nie może się o tym dowiedzieć. Rozumiemy się? - Spojrzałam na niego złowrogo. - Oczywiście. To co jutro u Ciebie? - Diana ma zajęcia dodatkowe, więc może być. Pokój dwieście siedem. - Powiedziałam, rozglądając się, czy nie ma nikogo w pobliżu. - Od jutra, zabawę czas zacząć. - Zaśmiał się i odwrócił kierując ku wyjściu z uniwersytetu. ___________________ Cudowną okładkę wykonała: @loveliveanddieslow ❤ Najwyżej w rankingu: #3 w dla nastolatków ( Dziękuję ❤ )

❝ Próbowałem cię chronić będąc twoim cieniem... ❞

- Co ty ze mną robisz, Iskro? - spytał, zaczesując mi kosmyk włosów za ucho. Wzruszyłam ramionami i usiadłam na łóżku, przez co cienkie prześcieradło odkryło moje piersi. Spojrzałam na niego i odpowiedziałam: - Sprawiam, że wariujesz samemu. 2017,2018

Kiedy leniwa i sarkastyczna Carter wraz z rodzicami przeprowadza się do małego miasteczka w Kalifornii, jej życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Dziewczyna, która do tej pory była nauczana w domu, musi po raz pierwszy stawić czoła prawdziwej szkole i to na najgorszym jej etapie - liceum. ✔ wulgaryzmy ✔ sceny erotyczne ✔ sceny 16+ Uwaga: Ta historia jest kontynuacją serii opowiadań, do której na chwilę obecną należy część pierwsza "you have a boyfriend anyway" i zawiera odniesienia do postaci i wydarzeń w niej zawartych. Znajomość poprzedniej części nie jest wymagana przed przeczytaniem "I don't need a boyfriend anyway". Okładka: @psychopaths_sister

On- mężczyzna z traumatyczną przeszłością, która nie chce go opuścić; Ona- kobieta z wyrokiem śmierci, zmuszona do ukrywania się. Zniszczyli siebie nawzajem lata temu. Czy zrobią to również dzisiaj? A może to okazja, by zmienić bieg historii i ochronić miłość, która ich połączyła? "Słyszę jego kroki, które niosą się echem po winnicy. Rozbrzmiewa jego śmiech, podczas gdy ja chowam się za jedynym z regałów. - Pamiętam, jak chowałaś się tutaj pięć lat temu - mówi.- Mówiłaś, że jeśli cię znajdę, otrzymam pocałunek. Ja też to pamiętam. To była moja ulubiona zabawa. Nawet teraz na samo wspomnienie ogarnia mnie radosne oczekiwanie, od którego mam ochotę podskakiwać. Tyle że ja nie chcę, by mnie znalazł. Przecież rozmawiał z mężczyzną, który szuka wszelkich sposobów, by mnie zabić - mało tego: on chce mnie przehandlować! I on chce, abym się pokazała? Czuję się przez niego zdradzona, znowu. - Nie zamykaj się przede mną- prosi.- Chodź tutaj, abyśmy mogli porozmawiać normalnie. To jest kuszące. Chcę wykrzyczeć mu w twarz, że jest łgarzem. Chcę zapytać, jak mógł znowu mnie zranić. Chcę go okładać pięściami tak długo i mocno, aż ujdzie ze mnie całe napięcie. - To idiotyczne- Reyes traci cierpliwość.- Wyjdź, natychmiast. Możemy rozwiązać to na spokojnie, ale równie dobrze mogę odebrać swoją nagrodę siłą. I nie zadowolę się krótkim zbliżeniem. Jego słowa przyprawiają mnie o dreszcz podniecenia, jednak nie wykonuję jego polecenia. Zamiast tego przyciskam plecy do wielkiego, starego regału na butelki z winem. Okazuje się, że to był mój błąd: drewno skrzypi pod moim naporem. Odrywam się szybko od ścianki, klnąc na własną głupotę. Przez chwilę nic nie słyszę. Głosu, szelestu. Tylko szaleńcze bicie mojego serca. Zbieram się na odwagę i wyglądam zza rogu regału. Nie widzę go ani nie słyszę. Niepokoi mnie to. Nim jednak zareagowałam, było za p